جریان قدرت و سیاست مداخله گران منطقه ای متشکل از مثلث عربی ،عبری و غربی با تمام توان بر تخریب ، تضعیف و القای ناکارآمدی همه جانبه نظام جمهور ی اسلامی در ایران متمرکز شده است. این یک برنامه مدون و هماهنگ شده میان رئوس اصلی مثلث مربوطه است که در یک استراتژی چند مرحله ای به سرکردگی واشنگتن دنبال می شود؛
1- گام نخست : فروپاشی برجام با خروج آمریکا از آن پدیدار شد.
2- گام دوم: بهره گیری از برجام اروپایی در قالب استفاده از سیاست فرسایشی خرید زمان برای خویشتن و فرصت سوزی برای ایران که در حال اجرا است.
3- گام سوم : در این راهبرد که با اعمال مجموعه ای از تدابیر ملی، منطقه ای و بین المللی همراه خواهد بود، موضوع و وضعیت و ضعف و انزوای مجموعه توانمندی های ایران در محورهای مدیریت سیاست داخلی و روش اداره امور کشور در دستور کار قرار گرفته است، به گونه ای که همراه با افزایش هزینه های فزاینده جاری در اداره امور کشور و عدم توانایی همراهی و همگامی جمهوری اسلامی در حمایت همه جانبه از جریان های مقاومت منطقه ای ، عملا با ایجاد امواج و مخالفت های گسترده سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در داخل کشور و نیز بستر سازی برای نیل به سمت رشد گسست های ملی در چارچوب حیات و هیأت سرزمینی ایران ، زمینه های از هم گسیختگی سیاسی و تخریب همبستگی ملی را محقق سازند.
دونالد ترامپ تلاش دارد به افکار عمومی این مطلب را القا کند که ایالات متحده آمریکا به رهبری او مصمم است که با پرونده ایران به صورت تحکم آمیز رفتار کند.
اکنون با خروج آمریکا از برجام در شرایطی که تروییکای اروپایی (بخوانید یار و مجری سیاست های پنهانی استکباری ایالات متحده آمریکا در جریان برجام) خواهان ادامه توافق هسته ای و استفاده از آن به عنوان یک میراث دیپلماتیک است . ترامپ به دنبال این است که ایران را در وضعیت کیش و مات قرار دهد و در بین افکار عمومی در دو بخش نخبگان و توده ها و در محیط بین المللی به عنوان بازیگر مذاکره گریز معرفی کند. از سوی دیگر اگر ایران مذاکره را پذیرا شود ، با توجه به آنچه نوسانات اجتماعی و تحولات مستمر فعلی در داخل ایران در رابطه با ترامپ و بعد از روی کار آمدن او بار دیگر شدت یافته ، این معنی را دارد که ایران از مواضع خود عبور و عدول کرده و به نوعی ایران آماده عقب گرد از مواضع و منافع ملی و ایدئولوژیک خود است.
در چنین شرایطی باید گفت انجام مذاکره جدید چیزی نخواهد بود جز منفعت تبلیغاتی برای پیروزی در آستانه انتخابات میان دوره ای کنگره و در نهایت معرفی و حمایت از چهره نیکی هیلی نامزد حزب جمهوری خواه برای انتخابات دوره بعدی ریاست جمهوری آمریکا و چیدن میوه رسیده ای به نام ایران. در این راستا سناریوهایی قابل تعریف می باشد که در ادامه به آنها می پردازیم.
1- براندازی در راستای انعتقاد توافقی فراتر از برجام
وزیر امور خارجه آمریکا در مصاحبه باصدای آمریکا در پاسخ به این سوال که آنچه از ایران می خواهید چه تفاوتی با برجام دارد؟ می گوید خیلی متفاوت است . توافق برجام گستره بسیار اندکی داشت در حالی که تهدید در راستای نفوذ منطقه ای ایران بسیار بیشتر از این حرف هاست. در کنار 12 شرط معروف مایک پمپئو که می توان آن را در سه گزاره تعطیلی هسته ای ، تعطیلی موشکی و عدم کوچکترین فعالیت در منطقه خلاصه کرد، می توان به این نتیجه رسید که دولت آمریکا در قبال ایران دنبال جدایی و حتی دشمنی بین مردم و نظام جمهوری اسلامی است.
2- طرح مذاکره جدید
به دنبال خروج آمریکا از برجام و تحت فشار قرار گرفتن آمریکا در نزد افکار عمومی جهانی مبنی بر غیرمعقولانه بودن خروج از برجام ،آمریکا به دنبال دفاع از مدل رفتاری خود و سوق دادن مجدد ایران به سوی میز مذاکره، آن هم با همان دولتی که سیاست های اعمال فشار و مطالبات حداکثری را مطرح کرده است، می باشد. در صورت اجرایی شدن مذاکرات مد نظر آمریکا، دونالد ترامپ خواهد توانست ادعای مهار ایران به روش خودش را مطرح کند و احیانا علاوه بر کاستن فشارها، مقبولیت نیز برای خود دست و پا کند.
نتیجه گیری:
آنچه مسلم و مسجّل است، این است که اگر چه دولت آمریکا همه توان و تلاش خود را هم در عرصه فکر و هم در عرصه عمل برای ایجاد تقابل با ایران به میدان آورده است و در تلاش است با پیگیری سناریوها و نقشه های مختلف ، جمهوری اسلامی ایران و مردم انقلابی آن را به زانو در آورد . لذا این سطح از تقابل و دشمنی، لزوم آگاهی و بصیرت تصمیم گیران و تصمیم سازان جمهوری اسلامی ایران مخصوصا در شرایط فعلی را همراه با صبر و صلابت و از گذرگاه دیپلماسی ایدئولوژیک مطابق با فرمایش مقام معظم رهبری مضاعف نموده است.