یکی از مصادیق باج خواهی و تهدیدهای اروپا درباره برنامه موشکی ایران است. آقای ظریف وزیر امور خارجه کشورمان روز یکشنبه (28 بهمن) در کنفرانس امنیتی مونیخ پاسخی قاطع و تحسین آمیز به ادعای اروپایی ها مبنی بر نگرانی از برنامه وتوان موشکی ایران داد و گفت: «چرا زمانی که عراق مردم ما را موشک‌باران می‌کرد، هیچ‌کس کوچکترین ابزار دفاعی در اختیار ما نگذاشت؟ نه پدافند هوایی و نه موشکی برای پاسخ. هیچ‌کس. باید برایش التماس می‌کردیم. الان، من به خاطر جلب رضایت دوستم وزیر خارجه [ژان ایو] لودریان [وزیر خارجه فرانسه] یا هرکس دیگری، مردم خودم را بی‌دفاع نمی‌کنم تا صدام حسین بعدی منطقه برخیزد و مردم مرا بکشد، بی‌آنکه ما ابزاری برای دفاع داشته باشیم. از شما سؤالی می‌پرسم. آیا ایران حق دارد از خودش دفاع کند؟ و اگر حق داریم از خود دفاع کنیم، آیا باید این کار را با شمشیر انجام دهیم؟ باید این کار را با تفنگ انجام دهیم؟!»
اما چرا نباید به برخی کشورهای اروپایی اعتماد کرد؟ پاسخ این پرسش را تنها چند روز پس از انتشار پیام رهبر انقلاب، آنگلا مرکل صداعظم آلمان در سخنرانی خود در کنفرانس امنیتی مونیخ داد. مرکل در بخشی از سخنرانی خود به ایران پرداخت و ضمن پذیرفتن اختلافات تاکتیکی بین اروپا و آمریکا در خصوص ایران تصریح کرد که هدف نهایی هر دو طرف در خصوص ایران یکی است.
صدراعظم آلمان گفت: «من در یک سخنرانی در کنست تاکید کردم که حق موجودیت اسرائیل جزئی از مصالح ملی آلمان خواهد بود. و من برنامه موشکی ایران را می بینم، ایران در یمن و سوریه حضور دارد و تنها سوالی که بین ما اروپایی ها و امریکایی ها وجود دارد این است که، آیا ما با لغو توافق برجام به اهداف مشترک مان کمک خواهیم کرد؟ آیا ملغی اعلام کردن تنها توافق‌نامه معتبر هسته‌ای که با ایران داریم، به هدف مشترک ما که همانا مهار نقش مخرب و دشوار ایران است، کمک خواهد کرد؟ یا اینکه کمک بیشتر این خواهد کرد اگر همین اهرم کوچکی را که در اختیار داریم حفظ کنیم و آن را به اهرم فشار در حوزه‌های دیگر تبدیل کنیم.»
وی بطور آشکارا به اختلاف تاکتیکی اروپا و آمریکا درباره برجام کرد و اذعان کرد هدف مشترک هر دو طرف فشار بر ایران است. اروپا حفظ برجام را ابزاری برای تشدید فشار می داند اما خروج از آن را. البته اگر این اختلاف تاکتیکی، خود یک بازی طراحی شده نباشد!
بیانیه جمع بندی؛ سند غیرقابل اعتماد بودن اروپا
اما بهترین و جدیدترین سند برای اثبات غیرقابل اعتماد بودن اروپا، بیانیه اخیر آن موسوم به بیانیه «جمع بندی» است. این بیانیه در نیمه بهمن ماه و تنها به فاصله چند روز پس از اعلام راه اندازی ابزار اینستکس به عنوان کانالی مالی برای حفظ برجام، منتشر شد. بیانیه 12 بندی اتحادیه اروپا را در واقع می توان تکرار شروط 12 گانه آمریکا دانست که چند ماه پیش مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا در بنیاد هریتیج مطرح کرد. اگرچه این بیانیه به اسم اتحادیه اروپا منتشر شد اما طراحان و حامیان اصلی آن سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان هستند. دقت در محتوای این بیانیه سندی گویا در غیرقابل اعتماد بودن این کشورهاست.
بیانیه موسوم به جمع بندی شامل چند بخش و موضوع مختلف می شود که بطور کلی می توان به موارد زیر اشاره کرد؛
1- تاکید بر ادامه تعهدات برجامی
اتحادیه اروپا در بندهای نخست بیانیه خود از ایران می خواهد به تعهدات برجامی خود پایبند بوده و حمایت خود از توافق هسته ای را اعلام می کند و نسبت به خروج آمریکا و بازگشت تحریم ها ابراز تاسف می نماید. در بخشی از این بیانیه آمده است: « اتحادیه اروپا بر ضرورت تداوم اجرای تعهدات و ادامه همکاری‌های کامل و به موقع با آژانس از سوی ایران تأکید می‌کند. اتحادیه اروپا از فعالیت‌های آژانس در زمینه نظارت و راستی‌آزمایی اجرای برجام استقبال کرده و کاملاً از آن حمایت می‌کند. اتحادیه اروپا از تعهد ایران مبنی بر اینکه هرگز به دنبال توسعه یا دست‌یابی به هیچ سلاح هسته‌ای نخواهد بود استقبال می‌کند. این اتحادیه از اجرای موقت «پروتکل الحاقی به توافق جامع پادمانی» از سوی ایران تقدیر می‌کند و ایران را به تصویب آن ترغیب می‌کند.» در ادامه این بیانیه اینستکس به عنوان ابزاری برای «حفظ منافع اقتصادی» ایران معرفی شده است.
اروپایی ها در حالی بر ادامه تعهدات برجامی ایران تاکید دارند که آمریکا 9 ماه پیش از برجام خارج شده و اروپا نیز عملاً به تعهدات خود عمل نمی کند و در نتیجه از برجام بصورت واقعی ایران و تعهداتش باقی مانده است. واکنش انفعالی دستگاه دیپلماسی در این ماجرا کار را به جایی رسانده است که اروپایی ها بجای شرمندگی در موضع طلبکاری نشسته و اجرای همیشگی پروتکل الحاقی و پیوستن دائمی به آن را از ایران طلب می کنند!
نکته مهم و اصلی اما کلاهبرداری اروپا با قابل کردن اینستکس بجای تعهدات برجامی خود است. آنان از تعهدات خود در برجام به SPV رسیدند و پس از آن باز هم تعهدات خود را تنزل داده و به اینستکس رساندند که عملاً نفت در برابر دارو و غذاست. جالبتر آنکه حتی خود حاضر به خرید نفت ایران نیستند و آقای زنگنه هم در نشست خبری روز سشنبه اعلام کرد حتی پاسخ تماس های ایران را هم در این رابطه نمی دهند.
2- باج خواهی درباره FATF
در بند پنجم این بیانیه اتحادیه اروپا گستاخانه به ایران دستور داده است لوایح مربوط به FATF را تصویب کند و نوشته است: «از ایران میخواهد منطبق با تعهداتش ذیل برنامه اقدام کارگروه اقدام مالی (FATF) قوانین ضروری را به تصویب رسانده و اجرا کند.»
در حالی برخی دولتمردان مدعی شده بودند و اکنون نیز هستند که FATF ربطی به کانال مالی اروپا ندارد اما آنان در بیانیه خود به صراحت از ایران خواسته اند باید به دستورات این نهاد عمل کند. این موضوع مداخله آشکار و فشاری سیاسی به نهادهای تصمیم گیر کشور است و البته از این جهت که ماهیت غرب را روشن می کند، باید آن را به فال نیک گرفت. چرا که تکلیف مجمع تشخیص را در بررسی لوایح مربوطه روشن می سازد. کدام انسان عاقل و دلسوزی باور می کند که عمل به درخواست غربی ها به نفع کشور و ملت ایران است؟!
3- مهار منطقه ای
سه بند بعدی بیانیه (بندهای 6و 7و 8) به نفوذ منطقه ای ایران پرداخته و ضمن اتهام زنی به کشورمان خواستار مهار این نفوذ شده است. ادبیان این بیانیه در این خصوص اینچنین است؛ «شورا از نگرانی‌های رو به فزونی در منطقه و نقش ایران در این زمینه، از جمله تأمین حمایت‌های نظامی، مالی و سیاسی برای بازیگران غیردولتی در کشورهایی مانند سوریه و لبنان ابزار نگرانی می‌کند... از بابت دخالت‌های نظامی ایران و حضور مداوم نیروهای ایرانی در سوریه نگرانی‌های جدی دارد.» دربخش دیگری از این قسمت، اتحادیه اروپا ایران را متهم به حمایت تسلیحاتی از مردم یمن کرده است!
حمله به ایران درباره فعالیت منطقه ای آن سند افتخار جمهوری اسلامی و ننگ غرب است. این جمهوری اسلامی ایران بود که با کمک متحدین خود، داعش را ریشه کن و این خطر را از سر منطقه و جهان دور کرد. البته علب عصبانیت غربی ها کاملاً روشن است. آنان میزبان سران تروریست ها در اروپا بودند تا سوریه را نابود و این کشور را تجزیه کنند اما با ایستادگی محور مقاومت، طرحشان شکست خورد و به نتیجه نرسید. عربستان سعودی چهار سال است که با کمک و مشارکت مستقیم غرب، مردم مظلوم یمن را قصابی می کند و آنان را محاصره کرده است اما اروپایی ها ایران را به کمک رسانی به یمنی ها متهم می کنند. مردم مظلوم یمن در محاصره کامل هستند و متاسفانه امکان کمک رسانی به آنان وجود ندارد که اگر داشت جمهوری اسلامی با افتخار این کار را می کرد و از آن ابایی نداشت. قدرت و نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامی امروز به خار چشم غرب و بخصوص آمریکا تبدیل شده و اغلب شروط احمقانه پمپئو نیز در راستای مهار این قدرت بود. آمریکا 7 تریلیون دلار در منطقه خرج می کند و ترامپ باید در تاریکی و دزدانه به عراق سفر کند اما امروز ایران در قلب مردم عراق جای دارد. این نفوذ با دلار و بمباران به دست نیامده و نفوذی معنوی و برادرانه است و غربی ها از درک ابعاد و ماهیت آن عاجزند.
4- مهار موشکی
بند نهم بیانیه وارد موضوع توان موشکی ایران شده و با ادبیاتی مداخله گرانه می نویسد: «این شورا درباره فعالیت‌های موشک‌های بالستیک ایران نگرانی‌های خطیر دارد و از ایران میخواهد از انجام این فعالیت‌ها به ویژه شلیک موشک‌هایی که با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت مغایرت دارند، اجتناب کند. ایران کماکان به تلاش‌ها برای افزایش برد و دقت موشک‌های خود و همچنین افزایش شمار آزمایش‌ها و پرتاب‌های عملیاتی خود، ادامه می‌دهد. این فعالیت‌ها بی‌اعتمادی را تعمیق کرده و موجب بی‌ثباتی منطقه می‌شوند. شورا از ایران میخواهد تمامی تدابیر لازم را برای رعایت کامل تمامی قطعنامه‌های شورای امنیت در زمینه ارسال موشک‌ها و مواد و فناوری‌های مرتبط به بازیگران دولتی و غیردولتی در منطقه به کار ببندد. این شورا همچنین در چارچوبی گسترده‌تر نگرانی‌های دیرینه و جدی خود از تشکیلات‌سازی نظامی در منطقه را یادآور می‌شود.»
آنچه منابع غیرسرمی درباره باج خواهی موشکی غرب عنوان می کنند در نوع خود جالب است. این منابع می گویند غربی ها سه خواسته از ایران در این زمینه دارند؛ یک، [کاهش] هیجان بالستیک تهران؛ چه از حیث تشدید آزمایش‌ها برای افزایش بُرد چه از حیث دقت و قدرت تخریب؛ دو، تلاش مداوم برای صادرات و توزیع آن در منطقه مثل یمن، سوریه یا لبنان؛ سه، تلاش برای ساخت پایگاه ثابت و زیرساخت برای تولید داخلی آن.
چنین درخواست ها و در واقع باج خواهی گستاخانه ای در حالی انجام می شود که آمریکایی ها ده ها پایگاه نظامی در اطراف ایران دارند و رسماً ایران را تهدید نظامی می کنند. در چنین شرایطی اروپایی ها از ایران می خواهند ابزار دفاعی و بازدارنده خود را کنار بگذارد! مدعی هستند که این توان به ضرر ثبات منطقه است حال آنکه خود جدیدترین و پیشرفته ترین تسلیحات و جنگ افزارها را در اختیار کشورهای متجاوز منطقه می گذارند. تجهیزاتی که اغلب نحوه کار با آنها را هم خریداران بلد نیستند! و باز هم باید کارشناسان و مستشاران غربی بیایند و برایشان راه بیندازند و تعمیر و نگهداری و استفاده کنند. نتیجه این همه معامله تسلیحاتی برای کشورهای غربی پول های کلان است و برای مردم مظلوم منطقه مثل یمن و بحرین، کشتار و سرکوب. آنوقت ایران و موشک هایش که جز بر سر داعشی ها فرود نیامده به بی ثبات سازی متهم می شوند.
5- اتهامات بی اساس تروریستی
بند دهم بیانیه اتحادیه اروپا ایران را به اقدامات خصمانه در اروپا متهم کرده است و از ایران می خواهد فوراً به این اقدامات پایان دهد!
طی چند ماه اخیر حداقل چهار دیپلمات ایرانی از اروپا اخراج شده اند و یکی از دیپلمات های ما به نام آقای اسدالله اسدی بیش از 6 ماه است که در زندان است. همگی نیز با اتهامهای واهی و بدون یک برگ سند و مدرک. اروپایی ها چه می گویند؟ می گویند شما کلاهی را ترور کردید! شما میخواستید در نشست منافقین بمب بگذارید! یکی باید به اینها بگوید این اتهام شما اول از همه به خودتان برمیگردد و باید جواب بدهید. کلاهی که ده ها مسئول بلند پایه ایران را بشهادت رساند، سی سال در هلند با اسم مستعار چه می کرد؟ چطور به یک تروریست پناه دادید؟ هویت جعلی و شغل برایش دست و پا کردید؟ گروهک منافقین که دستش به خون 17 هزار ایرانی است در پاریس چرا باید دفتر و دستک داشته باشد؟! اگر یک شخص یا گروه تروریستی که دستش به خون مردم و مسئولین شما آلوده باشد، در ایران دفتر و دستک داشته باشد شما چه می کنید؟ آنقدر ما در این زمینه ها سکوت و کم کاری کرده ایم که جای متهم و شاکی را عوض کرده اند و حالا اروپای حامی تروریسم از ما که قربانی تروریسم هستیم، طلبکار هم شده است!
6- اتهامات حقوق بشری
بند یازدهم این بیانیه ایران را متهم به نقض حقوق بشر در حوزه های مختلف می کند و مدعی می شود اتحادیه اروپا در این زمینه نگرانی های جدی دارد. اجرای قانون اعدام، ادعای عدم آزادی بیان و عدم رعایت حقوق زنان از جمله ادعاهای این بند است.
در زمینه حقوق بشر ذکر دو نکته برای رسواسازی این مدعیان دروغین کفایت می کند. 12 هفته است که در فرانسه شورش و اعتراض برپاست. هزاران نفر دستگیر شدند. صدها تن مجروح شده اند. برخی کور شدند با گلوله مامورین فرانسوی و برخی حتی کشته شدند. اتحادیه اروپا یک بیانیه دوخطی صادر کرد؟ شورای امنیت یک جلسه ای دو دقیقه ای گذاشت؟! این ژست ها و حرف های توخالی فقط برای ماست. خودشان هرکار بخواهند و بتوانند می کنند و به ایران که می رسند معلم اخلاق می شوند. عربستان که متحدشان است خاشقچی را در محل دیپلماتیک در روز روشن با اره تکه تکه کرد و در اسید حل کرد. اب هم از آب تکان نخورد. رسما آمریکا و اروپا گفت عربستان متحد ماست و نباید بخاطر این پرونده روابطمان را بهم بزنیم. حقوق بشر عربی این است.
مدعی هستند که از حقوق زنان دفاع می کنند. بی حجابی را حق زنان می دانند. می گویند حجاب باید اختیاری باشد. در همین آلمان الان پرونده ای برده اند دادگاه که یک فروشنده زن مسلمان در یک فروشگاه زنجیره ای باید حجابش را بردارد. فشار آورده اند و زیر بار نرفته است این زن مسلمان، رفته اند در دادگاه علیه اش پرونده سازی کرده اند که چرا این حجاب دارد! همین ها که می گویند زن باید آزاد باشد. آزادی زن را در بی بند و باری و لاقیدی و ابزار هوسرانی بودن می دانند. زنی که بخواهد محجبه و عفیف باشد، متهم است و باید برود دادگاه جواب پس بدهد. این هم از دفاعشان از زنان و حقوق آنان!
7- ارائه راهکار اروپایی
بند دوازدهم و پایانی این بیانیه با ادعای لزوم عدم تشدید تنش ها، مذاکره بر سر مسائل اختلافی را راه حل معرفی کرده و می نویسد؛ «شورا تأکید می‌کند که تنش‌ها و بی‌اعتمادی‌های موجود را نباید تشدید کرد و از ایران و تمامی بازیگران منطقه‌ای میخواهد در این زمینه نقش سازنده‌ای ایفا کرده و از لفاظی‌های غیرسازنده اجتناب کنند. این شورا از اتحاذ رویکردهای متوازان و جامع در قبال ایران از جمله گفت‌وگو با این کشور با هدف پرداختن تمامی نگرانی‌ها استقبال می‌کند. چنین گفت‌وگوهایی هنگام وجود اختلافات، حیاتی و هنگام وجود منافع دوجانبه، سازنده هستند.»
آخرین حرف مضحک اروپایی ها هم این است که تنش و بی اعتمادی ایجاد نکنید و بیایید مذاکره کنیم. کدام مذاکره؟ درباره چه چیزی؟ درباره قدرت موشکی مان مذاکره کنیم؟! درباره احکام اسلام مذاکره کنیم؟! درباره قدرت منطقه ای مان مذاکره کنیم؟! ایران یکبار با شما بر سر موضوع هسته ای مذاکره کرد. نتیجه اش چه شد؟ به کدام تعهدتان عمل کردید؟ چقدر صداقت داشتید؟ غربی ها اسم تسلیم و امتیاز دادن را می گذارند مذاکره. از نظر آنها میز مذاکره، میز محاکمه است. ایران باید بنشیند و یک به یک جواب پس بدهد و غذرخواهی کند و تعهد بدهد دیگر تکرار نمی کند!
بیانیه اتحادیه اروپا یک کیفرخواست علیه انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی است. هرچه ضربه خورده اند، هرچه ناکامی داشته اند در این 40 سال را در این بیانیه جمع کرده و آورده اند و از قضا توقع دارند جمهوری اسلامی نیز به این باج خواهی ها تن دهد! همین روحیه استعماری و باج خواهی های ناتمام است که راه اعتماد بر اروپا را می بندد.