یادداشت: حضور علی‌اکبر ناطق‌نوری در جلسه «جامعه روحانیت مبارز» را شاید بتوان مهم‌ترین اتفاق این روزها در آرایش جریان‌های سیاسی کشور دانست! ناطق‌نوری که در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1376 کاندیدای جناح راست آن روزهای ایران بود و در رقابت با نماینده جریان چپ موفق نشد راهی پاستور شود، یک دهه بعد بیش از آنکه به حامیان خود در خرداد 1376 نزدیک باشد، به «سیدمحمد خاتمی» رقیب انتخاباتی خود در هفتمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری نزدیک شد. ناطق‌نوری عملاً در جریان انتخابات دهم ریاست‌جمهوری و آنچه در مناظرات سال 1388 گذشت، از جریانی که در سال 1376 تمام‌قد از او دفاع کرده بود فاصله گرفت و از حضور در جلسات جامعه روحانیت مبارز خودداری کرد! رئیس دوره‌های چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی در 10 سال اخیر با وجود همه اصرارها و دعوت‌ها حاضر به بازگشت به جلسات جامعه روحانیت و فضای انتخاباتی نشده بود! اما سؤال اینجاست که در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی چه اتفاقی رخ داده است که او به یک باره حاضر می‌شود به جمع بزرگان اصولگرایی بازگردد؟! اصولگرایانی که گویا از آنها دلخور است، اصولگرایانی که همانند ده سال گذشته همچنان علی‌رغم توقع و درخواست او برای جبران مسائل مطرح شده درباره وی در سال 1388، از حمایت رسمی از او در برابر آنچه در مناظرات گفته شد، خودداری کرده‌اند! اگرچه برخی از اعضای جامعه روحانیت اعلام کرده‌اند علت حضور شیخ نور نامه و درخواست کتبی آقای موحدی‌کرمانی بوده؛ اما پرسش این است که آیا در یک دهه گذشته هیچ گاه نامه و درخواستی از سوی جامعه و سایر اصولگرایان به دست ناطق‌نوری نرسیده بود؟ تفاوت آن درخواست‌ها با درخواست امروز چیست که آنها مسکوت و بی‌جواب ماندند و این نامه در فاصله کمتر از شش ماه به انتخابات مجلس یازدهم با پاسخ مثبت روبه‌رو شده است؟