یادداشت: رقابت‌های انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی با عبور از مرحله نام‌نویسی اولیه نامزدها، وارد مرحله حساسی شده است. نام‌نویسی 16 هزار و 145 نفر برای تکیه زدن بر صندلی مجلس، آماری کم‌نظیر و نوعی رکورد‌شکنی به حساب می‌آید که می‌تواند نشان‌دهنده رقابتی جدی در انتخابات دوم اسفند باشد. هزاران نفری که به گفته بیشتر آنان احساس تکلیف و شوق خدمت به مردم، پای آنان را به فرمانداری‌های سراسر کشور کشانده تا بتوانند با نشستن بر جایگاه قانونگذاری، در سرنوشت کشور مؤثر باشند.
اهمیت این مسئله از آنجایی است که این روزها، پس از فروکش کردن و مهار فتنه بنزینی، ضدانقلاب و دشمنان ملت ایران همه تلاش خود را برای القای ناامیدی به جامعه با شدت و حدّت دو چندانی آغاز کرده بودند که این سونامی نام‌نویسی‌ها، اولین شکست را به راهبرد رسانه‌ای دشمن وارد کرد! از این رو حضور پرترافیک برای نامزدی انتخابات هرچند ممکن است از برخی منظرگاه‌ها چندان مطلوب هم نباشد، اما از این جهت که از شوق مردم برای مشارکت در انتخابات حکایت دارد، باید آن را به فال نیک گرفت؛ چرا که وقتی اعتراض به برخی تصمیمات مسئولان کشور افزایش می‌یابد، آنچه باید به مثابه راهکار در جامعه و اذهان عمومی بنشیند، تأکید بر این حقیقت است که فرایند تغییر از میدان انتخابات می‌گذرد و لاغیر!
انتخابات در نظام‌های سیاسی برای همین شکل گرفته که به افراد و جریان‌های سیاسی و هر گروهی که حرفی برای اداره کشور دارد، فرصتی داده شود تا برای مدت محدودی سکان اداره کشور را چه در قالب قوه مجریه و چه مقننه برعهده بگیرند و پس از چهار سال اگر توانستند به وعده‌های داده شده عمل کنند و آثار حضورشان در قدرت در سطح جامعه احساس شده و آثار و برکات تکیه زدن بر صندلی قدرت در زندگی افراد جامعه مشاهده شود، آنگاه دوران خدمت آنان برای چهار سال دیگر تمدید شود و اگر نتوانستند انتظارات را برآورده کرده و آثار سوء ناکارآمدی آنان اوضاع زندگی رأی‌دهندگان را تحت تأثیر قرار داد، در انتخابات بعدی کنار گذاشته شوند.
بدون شک این نگاه به رونق انتخابات خواهد انجامید و هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی سطح انتخاب و مجلس برآمده از انتخاب را ارتقا می‌بخشد و اتفاقی خوب در عرصه حکمرانی رقم خواهد خورد.