یادداشت: اين روزها اعتراضات گسترده به نژادپرستي در آمريکا و کشتار بي‌رحمانه سياه‌پوستان و مردم در صدر اخبار جهان قرار دارد. انتشار تصاوير کشته شدن فجیع یک سیاه‌پوست آمریکایی به دست پلیس این کشور افکار عمومی امریکا را به واکنش واداشت؛ تجمعاتي که ساعت‌به‌ساعت گسترش بيشتري مي‌يابد و بر خشونت آن نیز افزوده مي‌شود. در اين ميان آنچه قابل تأمل است خط خبري اتخاذ شده برخي جريان‌هاي سياسي داخل کشور است که البته در پيشينه عملکردی‌شان تعلق به غرب و آمريکا را مي‌توان مشاهده نمود. اين رسانه‌ها يا سعي کردند تا با سکوت از کنار اين اعتراضات بگذرند و يا به طريق ديگري اذهان عمومي را از اين مسائل دور نگه دارند. آخرين اقدام در اين راستا را مي‌توان در انتخاب مطالب صفحه اول روزنامه اعتماد روز دوشنبه مشاهده نمود. اين روزنامه تيتر يک خود را «قربانيان گلوله‌هاي غیرسازمانی» قرار داده که اختصاص به بخشي از اظهارات وزير کشور در يک برنامه تلويزيوني دارد. در آن برنامه از وزير کشور در مورد کشته‌شدگان آشوب‌هاي آبان‌ماه 1398 سؤال شده که وي توضيحاتي پيرامون آن داده است. این روزنامه يادداشت ديگري نیز در صفحه اول خود تحت عنوان «اعتراضات آبان و حق مردم» آورده که مکمل تيتر يک است.
بزرگنمايي بي‌موقع این موضوع داخلی و هم‌زمانی آن با اعتراضات خونين در امريکا با اهداف مختلفي دنبال مي‌شود: 1. اعتراضات امریکا حکايت از وجود شکاف‌هاي جدي و چالش‌هاي بنيادين در ایالات‌متحده دارد که در طول دهه‌هاي اخير همواره بر آن سرپوش گذاشته شده است. در برخي مقاطع حساس و خاص است که عمق اين چالش‌ها جلوه‌گر مي‌شود و پوشالي بودن چهره باثبات و مقتدر غرب آشکار مي‌گردد. در اين شرايط غرب‌گرايان به حول و ولا افتاده و براي کم‌عمق نشاندن دادن اين بي‌ثباتي‌ها و فريب افکارعمومي تلاش دارند تا اولاً؛ جنايات رخ‌داده در آمريکا را عادي جلوه داده و طبيعت مواجهه حاکميت با اعتراضات اجتماعي بدانند. ثانیاً؛ حواس‌ها را از مسئله پرت کرده و اجازه ندهند عمق ضعف و بحران‌هاي اجتماعي غرب بيش از اين آشکار گردد. 2. اين جريان‌ها عملاً در چنين ماجراهايي به عمله خط رسانه‌ای دشمن تبديل مي‌شوند و تلاش دارند تا اجازه ندهند افکار عمومي جامعه از روشنگري‌هاي رسانه‌های انقلابی در باب ماهيت واقعي تمدن غربي اثر پذيرد. 3. بخشي از اين جريان‌هاي سياسي خود از عوامل ايجاد ناآرامی‌ها در سال 98 و 96 بوده‌اند. چنين اظهار نظراتي فرصتي است براي بهره‌برداری آن‌ها تا مجدداً نظام را به خشونت و سرکوب متهم کنند و خود را مدافع حقوق مردم نشان دهند. اين در حالي است که عوامل ناآرامي‌هاي گذشته در کشور را بايد هم در عملکرد ضعيف دولت موردحمایت اصلاح‌طلبان و هم تحريک ضدانقلاب بيگانه با ملت دنبال نمود.