روزنامه اعتماد در مطلبی نوشت: «از آغاز بارگیری محموله بنزین در سواحل ایران تا رسیدن نفت‌کش‌های حامل بنزین به سواحل ونزوئلا و تخلیه آن، شاهد تهدیدهای فراوانی از سوی رژیم تروریستی امریکا بودیم. بسیاری از تحلیلگران و صاحب‌نظران، برخورد نظامی امریکا یا توقیف نفت‌کش‌ها و حداقل جلوگیری از رسیدن نفت‌کش‌ها به مقصد و بازگرداندن آن‌ها به سواحل ایران را پیش‌بینی می‌کردند، ولی درنهایت امر، نفت‌کش‌ها بدون مشکل خاصی به مقصد رسیدند که تحقیر امریکا را به دنبال داشت. انسجام و هماهنگی‌های داخلی در کنار اقدام هر یک از مراکز داخلی بر اساس شرح وظایف خود و خودداری از دخالت‌های بی‌مورد در وظایف مراکز دیگر، این موفقیت را رقم زد. اگر چنین رویکردی را در زمینه‌های مختلف دیگر چون برجام و CFT، FATF و ... داشتیم، امروز شاهد تروریسم اقتصادی امریکا، بی‌عملی اروپا و نتیجتاً درد و رنج فراوان مردم کشورمان به‌ویژه در زمان پاندمی کرونا نبودیم». علت اصلی ارسال موفقیت‌آمیز نفت‌کش‌های حامل بنزین از ایران به ونزوئلا، «اقتدار» و مواجهه شدن با آمریکا از موضع قدرت بود. آمریکا در پی آن بود تا در حرکت نفت‌کش‌ها اخلال ایجاد کند و حتی‌المقدور این اقدام ایران را ناکام بگذارد، اما تجربه توقیف نفت‌کش انگلیسی در ماه‌های گذشته در کنار موشک‌باران عین‌الاسد و همچنین پرتاب موفقیت‌آمیز اولین ماهواره نظامی ایران به فضا، مانع از گستاخی آمریکا شد. در سوی مقابل، آنچه موجب شکست برجام بود، رویکرد منفعلانه و حقارت آمیز وزارت خارجه در مقابل عهدشکنی‌های طرف غربی بود.