یادداشت: بعد از سقوط صدام، به دلیل وزن ژئوپلیتیکی عراق، پیوندهای قوی مذهبی میان این کشور با ایران، برخورداری از بیشترین مرز خاکی میان دو کشور و ظرفیت‌های بالقوه اقتصادی، سرآغاز مناسبات راهبردی میان دو کشور فراهم شد. ایران- به‌رغم افزایش رقابت‌های منطقه‌ای ناشی از خلأ قدرت در عراق و حضور عربستان سعودی به‌عنوان رقیب ایران در منطقه- ضمن استقبال از تحولات جدید در عراق پس از صدام، در پی گسترش مناسبات در عرصه‌های مذهبی، سیاسی، اقتصادی و امنیتی برآمد. ازآن‌پس روابط ایران و عراق وارد فاز جدیدی شد. هر دو کشور منافع مشترک و تهدیدات مشترک دارند و در موضوعات مربوط به منطقه، جهان اسلام و بین‌الملل و از همه مهم‌تر در مبارزه با تروریسم وحدت نظر دارند. مضاف بر ظرفیت‌های ممتاز اقتصادی، اراده رهبران و ملت‌های دو کشور در افزایش این روابط حسنه مؤثر بوده است. در همین راستا «مصطفی الکاظمی» نخست‌وزیر عراق در نخستین سفر خارجی خود، باهدف گسترش مناسبات دیرینه و ترسیم پیوندهای جدید اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، به تهران آمد. الکاظمی از زمان آغاز به کار دولت خود طی دو ماه اخیر، نشان داده که به گسترش مناسبات با جمهوری اسلامی ایران علاقه‌مند است و بر همین اساس دستور بازگشایی مجدد بیشتر گذرگاه‌های مرزی با ایران را باوجود همه‌گیری کرونا در این کشور داده است. در این سفر انتظار می‌رود یکی از پرونده‌های مهم در سفر الکاظمی به تهران پیرامون سقف مبادلات تجاری ۲۰ میلیارد دلاری که در سال 97 به توافق انجامیده است، به سمت عملیاتی شدن به‌پیش برود که تحقق آن در این وضعیت اقتصادی و کرونایی برای خنثی‌سازی حربه‌های آمریکایی بسیار راهگشا و سازنده خواهد بود.
فصل مهم این سفر، دیدار مصطفی الکاظمی با رهبر معظم انقلاب بود که معظم له روابط ایران و عراق را به پشتوانه اشتراکات فراوان تاریخی، مذهبی، فرهنگی و عادات و سنن، به معنی واقعی کلمه برادرانه خواندند و تأکید کردند: «آنچه در روابط دوجانبه برای جمهوری اسلامی ایران بسیار حائز اهمیت است، منافع، مصالح، امنیت، عزت، اقتدار منطقه‌ای و بهبود شرایط در عراق است و ایران، خواهان عراق عزتمند، مستقل و با حفظ تمامیت ارضی و وحدت و انسجام داخلی است.» موضع کلیدی که امام خامنه‌ای در این دیدار به آن اشاره نمودند این بود که «گسترش روابط ایران و عراق مخالفینی دارد که در رأس آن‌ها آمریکا است؛ ولی به‌هیچ‌وجه نباید از آمریکا ترسید، زیرا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. [هرچند] آمریکایی‌ها زحمت و اذیت ایجاد می‌کنند؛ اما دولت عراق باید بدون اعتنا به این مزاحمت‌ها به مسیر خود با قدرت ادامه دهد و مردم را به‌عنوان پشتوانه خود حفظ کند.» (نویسنده: علی قاسمی)