"سرگئی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه در یک کنفرانس مطبوعاتی تاکید کرد نباید سوریه به "میدان نبرد ایران و اسرائیل" تبدیل شود.
وی اعلام کرد که کشورش به رژیم صهیونیستی پیشنهاد داده تهدیدهای امنیتی احتمالی صادره از خاک سوریه را بدان اطلاع دهد تا رسیدگی به آنها را بر عهده بگیرد و در نتیجه، این کشور به صحنه درگیری‌های منطقه‌ای تبدیل نشود.
در باره اظهارات لاوروف چند نکته قابل ذکر است:
روسیه به طور ضمنی مخالفت خود را با حملات اسرائیل به خاک سوریه اعلام کرده است تا دست کم از اتهام تبانی با اسرائیل در امان بماند. با این حال موضع شفاف و قاطعی در قبال این حملات اتخاذ نکرده و بلکه توپ را به زمین ایران انداخته است.
دلیل موضعگیری دوپهلوی لاوروف، روابط حسنه مسکو با تل آویو از یک سو و اتحاد و همکاری با ایران در صحنه سوریه از سوی دیگر است. در واقع روسیه قصد دارد میان دو طرف (ایران و اسرائیل) به نوعی میانجی‌گیری نموده و در عین حال از دو طرف امتیاز بگیرد.
روسیه هر چند در سوریه بی نیاز از ایران نیست و همانند اسرائیل خواهان عقب‌نشینی کامل ایران از این کشور نمی‌باشد، اما تمایلی به توسعه و تقویت نقش ایران در این کشور ندارد. در واقع نگاه مسکو به ایران، یک شریک ضعیف است، نه یک رقیب قدرتمند.
درخواست لاوروف از اسرائیل مبنی بر اعلام تهدیدات، از نگاه اسرائیل موجه نیست. به گفته محافل اسرائیلی، روسیه از کم و کیف حضور ایران و تهدیدات احتمالی آن علیه اسرائیل خبر دارد. در واقع روسیه خواهان آن است که پرونده سوریه را به طور کامل در دست گرفته و هم حضور ایران، و هم حملات اسرائیل را کنترل کند.
به نظر می‌آید موضع ج اا در این زمینه باید به شکل شفاف و قاطع اعلام شود. به عبارتی همان گونه که اعلام شده اسرائیل صلاحیت اعلام نظر در باره دخالت و حضور ایران در سوریه را ندارد، به طرف روسی نیز تاکید شود که این حضور به درخواست دولت سوریه و برخاسته از الزامات همکاری‌های سه‌جانبه بوده و تجاوزات اسرائیل نقض آشکار حاکمیت سوریه است.