بازخوانی صحبت‌های سردار حجازی مورخ دی ۹۹: «یک وجهی که معمولاً درباره‌ی شخص حاج قاسم مغفول می‌ماند، قدرت ایشان در مذاکره است. حضرت آقا هم فرمودند که سخن ایشان اثرگذار و قانع‌کننده بود. اگر کسی بخواهد این ویژگی را داشته باشد که بتواند دیگران را قانع کند، اول باید خودش یک صورت واضحی از مسئله را در اختیار داشته باشد؛ یعنی تا یک برداشت روشن و واضحی از مسئله در ذهن شخص نباشد، نمیتواند دیگران را هم قانع کند. دوم اینکه مبانی‌اش باید درست باشد؛ مبانی قوی و متقن و متین. وقتی که مبانی، متقن، قوی و متین باشد و تعارض در فکر و در عمل نباشد، او می‌تواند دیگران را قانع کند. ایشان وقتی می‌رفت با خیلی‌ها مذاکره می‌کرد، آخرین وضعیت‌ها و دقیق‌ترین حوادثی که اتفاق افتاده بود را تبیین می‌کرد و این‌ها را تشریح می‌کرد و می‌گفت به این دلایل و بر اساس این مبانی، باید این کار را کرد. ملاحظه‌ی شخصی و سیاسی و کاری و مانند این‌ها را هم نداشت. صداقت و عدم سیاسی‌کاری، باعث می‌شد که وقتی حاج قاسم با یک کسی صحبت می‌کرد، آن‌ها فکر نکنند که او دارد به یک چیزی فکر می‌کند اما چیز دیگری را می‌گوید. صداقت او و صراحت او باعث می‌شد این قدرت قانع‌سازی در او ایجاد بشود. گاهی که ایشان با فرماندهان و مسئولین اصلی سوریه جلسه می‌گذاشت و صحبت می‌کرد، گاهی اطلاعات او از میدان بیشتر و دقیق‌تر بود؛ خب در چنین شرایطی معلوم است که می‌توانی راه‌حل بهتری هم ارائه بدهی و طرف را قانع کنی. بنابراین تلفیق آن حضور میدانی و اطلاع و ارتباط مستقیم و زنده با میدان ازیک‌طرف، و آن دیدگاه‌های بلند و دورنگری و ژرف‌اندیشی، این ویژگی را ایجاد می‌کند».