نتانیاهو نادیده می گیرد که تداوم دشمنی و تجاوزگری وحشیانه علیه غزه با پاسخ مقاومت روبرو خواهد شد و ویرانی و تخریب در غزه از پیشرفت های مقاومت و دستاوردهای آن چیزی نمی کاهد؛ مقاومت زمام نبرد را به دست گرفته است و دورانی که رژیم اشغالگر تنها طرفی بود که شروط خود را تحمیل می کرد، دیگر به پایان رسیده است.
آنچه که رژیم اشغالگر و نیز آمریکا با حمایت از این رژیم به دنبال آن هستند، توقف جنگ است تنها به شیوه ای که رژیم اشغالگر بتواند ادعای پیروزی کند. این مساله همچنان دور از دسترس است؛ زیرا امتیازهای مقاومت همچنان بیشتر است؛ مقاومت توانست ابتکار عمل را به دست گیرد و دشمن را غافلگیر کند.
مقاومت فلسطین در مقابل زیاده روی دشمن در ریختن خون غیرنظامیان و بمباران منازل مسکونی و برج ها، به دنبال پاسخ هایی تاکتیکی است. در حالی که سران صهیونیست فقط به دنبال کسب پیروزی هستند حتی اگر از طریق تخریب منازل مسکونی و از میان بردن مراکز دولتی و کشتار غیرنظامیان و بمباران خانه های رهبران مقاومت باشد. اما از نبرد زمینی کاملا امتناع می ورزند.
رژیم اشغالگر از لحاظ روانی و نظامی دست به مانور می زند و سیاست حملات شبانه را اجرایی می کند تا ترس و وحشت را در دل غیرنظامیان بیفکند و مقاومت را فرسوده کند. این رژیم غاصب به دنبال کسب "دستاوردی" است که نجاتش دهد همانند هدف گرفتن رهبری ارشد مقاومت و یا تضعیف توان موشکی مقاومت. در حالی که شکست ها و ناکامی هایش روز به روز افزایش می یابد. این رژیم به سیاست زمین سوخته روی می آورد و نمی خواهد این مساله فاش شود که مقاومت همچنان به رغم تمام حملات وحشیانه صهیونیستها پیروز میدان است. حال با مهلتی که نتانیاهو درخواست کرده، آیا رژیم اشغالگر طولانی شدن نبرد را تحمل می کند و چند روز دیگر تاب می آورد با توجه به آنکه اهداف ارتش صهیونیستی تا این لحظه غیرنظامی بوده است نه نظامی؟