جریانی سیاسی در کشور با دارا بودن قدرتمندترین رسانه ها در داخل و خارج از کشور، در سال 1392 با نشان کلید، وارد عرصه انتخابات شد و چون ادعای بلد بودن مذاکره و زبان بینالمللی را داشت، در صدد بود که همه مشکلات را در مذاکره با کدخدا حل کند؛ اما روند مذاکرات نشان داد که آمریکا هم دارد پیچ تحریمها را محکمتر میکند و هم اجازه تنفس از دولت غربگرای ایران را گرفته، بهگونهای که روزنامه شرق حامی دولت در مطلبی نوشت: «در دولت روحانی... تحمیل بزرگترین تحریمهای تاریخ بشر بهقصد فروپاشی اقتصاد ایران صورت گرفت». 2- دولت برآمده از حمایت جریان اصلاحطلب، در همه امور دستش باز بود و هیچ مانعی در نسخهپیچی برای حل مشکلات نداشت که نمونههای بارز مبسوطالید بودن دولت، تصمیم دلار رانتی ۴۲۰۰ تومانی، دلار جامعه برانداز 30 هزارتومانی، پراید 120 میلیونی، سکه ۱۶ میلیونی، فساد صندوق ذخیره فرهنگیان، حقوقهای نجومی، امضای برجام، قرارداد توتال، خسارات کرسنت و افتخار عباس آخوندی به تحویل ندادن حتی یک مسکن مهر، پرونده دختر، برادر، خواهرزاده، داماد و... مسئولین است. این اختیارات بیش از حد دولت باعث شد که مشکلات افزایش یابد. با این حال، اصلاحطلبان هیچگاه به ناکارآمدی اندیشهها و عملکرد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خود اعتراف نمیکنند و در طول این 8 سال همواره مشکلات کشور را به مثلث دولت قبل، دولت ترامپ و دولت پنهان منتسب کرده اند. 3- در دولتهای میرحسین موسوی، هاشمی رفسنجانی، خاتمی و روحانی که مجموعا 32 سال در مصدر امور اجرایی کشور بوده اند، همواره یک زنجیره کوتاه که هر سال قطورتر شده است، در میان وزارتخانهها در رفتوآمد بودهاند. مثلاً فردی در دولت میرحسن موسوی 7 سال وزیر کشاورزی و یک سال وزیر نیرو، در دولت هاشمی رفسنجانی 8 سال وزیر نیرو، در دولت خاتمی و روحانی 8 سال وزیر نفت بوده است. بسیاری دیگر از وزرا و معاونین نیز عضو این زنجیرهها هستند که هیچگاه از طیف اصلاحات جدا نشده اند، بلکه از حالتی به حالت دیگر درآمده اند.
نکته پایانی: اگر کشور دچار مشکلات اقتصادی مانند فقر، تورم، بیکاری، پارتیبازی و جناحبازی است، صرفا به خاطر ایدهها و برنامههای یک زنجیره قطور زنگزده است که 32 سال با برنامههای غیرکارشناسی، کشور را اداره کرده اند. اگر در 28 خرداد یک دولت انقلابی انتخاب شود و این زنجیر زنگزده را از دست و پاهای کشور باز شود، فرصت امید و پرواز و شکوفایی کشور بیشمار است و در کوتاهمدت خواهیم دید که نبود نشاط و ناامیدی فقط به خاطر عملکرد گروه معدودی بوده است که اوامر رهبری و خواستههای برحق ملت را در حل مشکلات نادیده گرفته اند. این جمعه رای می دهیم و مطمئن هستیم که این رای، آغازی برای تحولات بیشمار در ایران عزیزمان خواهد بود.