1400 سال پیش در قتلگاه کربلا مولایمان حسین(ع) به تیغ خصم در خون تپید. از آن دم جوشش در دل های مومنان حقیقی در اکناف عالم از خون حسین به راه افتاد که تا ابد خاموش نخواهد شد.
امروز فرزندانی راستین به رهبری خمینی کبیر به پا خواستند تا یاد و راه آن امام شهید را زنده نگه دارند. سبزجامگانی که پیمان بستند نه مظلومی را بی یاور رها کنند و نه هیچ گاه سپر دفاع از شجره طیبه ولایت را زمین بگذارند.
هر گاه صدای یاری طلبی در هر گوشه ایران اسلامی بلند شده، این سبز جامه گان پاسدار به یاری آنان شتافته اند همانند آنچه امروز در سیستان و بلوچستان می رود. مگر می تواند قلب یک پاسدار در مقابل گریه یکی از دختران این سرزمین در سیستان بی تپش بماند. مگر می تواند گام های سربازان خمینی کبیر به حرکت در نیاید. اینک جهاد بزرگ دیگری برای این مردان خدا آغاز شده تا بلایی را از سیستان دور نگه دارند همان گونه منش رستم دستان آن پهلوان اسطوره ای بود.
اشک های سردار محمد پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مقابل مشکلات یک خانواده سیستانی نه نشانه ضعف است و نه نشانه تسلیم در برابر مشکلاتی که برخی در این کشور مسبب آن بوده اند.
این گریه نشانه تپش همان قلبی است که برای حسین و مظلومیت حسین علیه السلام می تپد. نشانه ای از بی قراری برای حل مشکل از سرزمینی که زمانی انبار غله ایران محسوب می شد.
این اشک ها نشانه همتی پر شور است، همتی که می رود با جهاد فی سبیل الله غبار محرومیت را از چهره مردم سیستان بزداید. جهاد این خدا پرستان حسینی تا انقلاب مهدی ادامه خواهد داشت و خدمت به مردم سیستان وبلوچستان به دور از هر انگیزه قومی و یا مذهبی نشانه ای از سیر الی الله است. پاسداران ملت و میهن، سرداران دفاع و مقاومت، سربازان سیدعلی گام هایتان استوار و دست حق به همراهتان.