لبنان با جمعیتی حدود ۸ و نیم میلیونی، مدت‌هاست درگیر اعتراض‌های خیابانی شده است. اعتراض‌هایی که رنگ و بوی اقتصادی دارد و مسائلی همچون، افزايش قيمت ارز، تورم 145 درصدی و کمبود سوخت دامن این کشور کوچک را گرفته است.
گزاره‌های خبری: 1- مشکلات کنونی لبنان به سیاست‌های اقتصادی رفیق حریری برمی‌گردد که سیاست گرفتن وام با بهره بالا را در دستور کار قرار داد و اکنون بازپرداخت این وام‌ها به چالش اصلی دولت لبنان تبدیل شده‌اند. 2- طی چند وقت اخیر و به خاطر کرونا، صنعت گردشگری لبنان که مهم‌ترین منبع درآمدی این کشور است، با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده است. اکنون لبنان بدهی خارجی ۸۰ میلیارد دلاری دارد که چیزی نزدیک به ۱۵۰ برابر تولید ناخالص داخلی این کشور است. البته در این میان بانک‌های لبنان به عامل تسریع‌کننده در بحران‌ها تبدیل شده‌اند؛ به‌گونه‌ای که از سال ۹۸ و با شروع اعتراض‌های اقتصادی، مبالغ هنگفتی را از منابع خود به خارج از لبنان منتقل کرده‌اند. 3- با توجه به اینکه دولت در لبنان، ائتلافی و تشکیل یافته از احزاب مختلف است، وزیر دارایی از بین شیعیان انتخاب می‌شود. بسیاری بر این اعتقادند که دولت غرب‌گرایی حریری و جریان‌های همسو، اقدام به کارشکنی علیه این وزارتخانه‌ها، جهت تضعیف حزب‌الله می‌کنند.
گزاره تحلیلی: با توجه به مشکلات لبنان، اخیراً دبیرکل حزب‌الله طرحی را برای حل بحران سوخت در لبنان پیشنهاد داده است (اکنون بیشتر اعتراض‌های لبنان به دلیل کمبود سوخت است). سید حسن نصرالله پیشنهاد داد که سوخت تأمینی لبنان را از ایران وارد کنند و اعلام کرد که زیرساخت‌های آن نیز فراهم شده است. این سخنان دبیرکل حزب‌الله با واکنش سفیر آمریکا در لبنان مواجه شد و وی اعلام کرد که واردات سوخت از ایران راه‌حل مشکلات کنونی لبنان نیست. آمریکا از این واهمه دارد که با تأمین سوخت لبنان توسط ایران، حوزه نفوذ تهران و گروه‌های مقاومت در داخل این کشور گسترده‌تر شود؛ زیرا آمریکا با تحریم دلاری لبنان و اقدامات دیگر به دنبال جا انداختن این گزاره در میان افکار عمومی لبنان است که مشکلات کنونی کشورشان نشئت‌گرفته از حزب‌الله و گروه‌های همسو با ایران است. حال با این اوصاف، اگر ایران و حزب‌الله در زمینه تأمین سوخت نقش‌آفرینی کنند، آنچه را که آمریکا در طی دو سال گذشته رشته کرده، پنبه خواهد شد؛ اما در صورت وقوع چنین اتفاقی، این امر برای ایران ازهرجهت برد خواهد بود؛ از یک‌سو یک تأمین مالی جدیدی صورت خواهد گرفت که حتی اگر لبنان توان پرداخت نقدی را نداشته باشد، از طریق تهاتر امکان‌پذیر است و از سوی دیگر منجر به خنثی‌سازی طرح‌های آمریکایی که همان فروپاشی اقتصادی و سیاسی لبنان است، خواهد شد.