«محمدعلی وکیلی» نماینده مجلس دهم در سرمقاله دیروز (16 مرداد 1400) روزنامه ابتکار نوشت: «هفته گذشته رسماً دوره ریاست جمهوری حسن روحانی به اتمام رسید. او در مصاحبه‌ای گفته که می‌خواهد کار علمی و فرهنگی کند، نمی‌دانم چقدر در این سخن جدی است اما از نگاه ناظرانی چون من، او اساساً برای بیرون آمدن از قدرت آمادگی روحی ندارد. در این چهل و اندی سال، همیشه زیست در قدرت داشته است. اینکه می‌گویم در قدرت معنای متمایزی از بودن در حکومت دارد. زیست در قدرت به معنای غرق شدن در شئون قدرت است». مدیرمسئول این روزنامه اصلاح‌طلب در خصوص روحیات رئیس‌جمهور گذشته اضافه می‌کند: «او به دلیل ویژگی‌های شخصیتی و زیست گلخانه‌ای نتوانست برای خود پایگاه اجتماعی بسازد؛ نه کارنامه‌اش در دولت چنین قدرتی دارد و نه گذشته‌اش چنین اعتباری برای او می‌سازد و نه رفتارش دارای جذابیت اجتماعی است».
گزاره تحلیلی: احزاب سیاسی ارتباط تنگاتنگی با وجوه سیاست و علی‌الخصوص انتخابات دارند. احزاب سیاسی با سازمان دادن به اندیشه‌ها و گرایش‌های سیاسی موجود در جامعه، فکر و اندیشه مرامی و مسلکی را به‌عنوان یک اصل، طرح می‌کنند و آن را در قالب دکترین رفتاری خود ارائه می‌دهند. دکترین رفتاری 92 و 96 اصلاح‌طلبان، در سیاست خارجی و مذاکره با کدخدا بود، ازاین‌رو دکتر روحانی که برای خود سبد اجتماعی قابل‌توجهی قائل نبود و فکر پیروزی در انتخابات را نیز نمی‌کرد، با حمایت تمام‌قد اصلاح‌طلبان، پیروز انتخابات شد. در ادامه نیز، اصلاحات صاحب کرسی‌های قدرت در قوه مجریه شد و روزی که برجام امضا شد، تمام رسانه‌های اصلاح‌طلب به تمجید و تحسین عملکرد رئیس‌جمهوری پرداختند که امروز در باب شخصیت فاقد پایگاه اجتماعی‌اش حرف می‌زنند. «صبح بدون تحریم»، «فروپاشی تحریم»، «تحریم رفت»، «خلاص شدیم» و «اینک بدون تحریم» ازجمله تیترهای روزنامه‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت پس از امضای برجام بود. خورشید برجام، روشنی نداده، غروب کرد و هزینه سیاسی این غروب برای خوش باوران خسته و دل‌بسته به غرب بسیار سنگین و غیرقابل‌جبران گردید. همان زمان اصلاح‌طلبان با رونمایی از طرح «عبور از روحانی» به دنبال فرار از پاسخگویی بودند، اما طرح خوش خیالانه آن‌ها کارگر نیفتاد و نازل‌ترین سطح مقبولیت اجتماعی این جریان در 28 خرداد 1400 نمایان گردید.
نکته پایانی: جریانی که امروز پرده از واقعیت‌هایی همچون نداشتن پایگاه اجتماعی، نگاه آمرانه و امثالهم را برای روحانی ردیف می‌کند، می‌بایست مروری بر نتایج نگاه تک‌خطی و گلخانه‌ای دل‌بسته به غرب بیندازد که به دلیل پرهزینه و بی‌محصول بودن برای انقلاب و مردم، موجب افت شدید پایگاه اجتماعی این جریان و درس عبرتی برای آیندگان شده است.