«ریچارد نفیو» مردی که از وی به عنوان معمار تحریم های ضدایرانی یاد می شود، در پیامی توئیتری اعلام کرد که کار خود در وزارت خارجه آمریکا را ترک می کند.
او در پیام خود نوشت: با توجه به پیگیری های چند هفته اخیر، باید برخی موارد را برایتان روشن کنم. من تیم مذاکراتی آمریکا در وین را در تاریخ ۶ دسامبر ۲۰۲۱ به دلیل اختلاف عقیده درباره رویکرد سیاسی آن ترک کردم. وزارت خارجه آمریکا را هم هفته گذشته ترک کردم.
نفیو از معماران شبکه تحریم‌های آمریکا علیه ایران در دولت اوباما و نویسنده کتاب «هنر تحریم‌ها؛ نگاهی از درون میدان» است. وی معتقد است که اِعمال تحریم باید سه ویژگی مهم داشته باشد: اول ایجاد رنج در جامعه هدف، دوم جلب اجماع دیگر دولت‌ها و سوم اثرگذاری بر تغییر رفتار دولت هدف.
داشتن این ویژگی‌ها و تجربیات از سوی نفیو موجب شد تا دیدگاه‌های متفاوتی درباره حضور او در تیم بایدن و تأثیری که وی می‌تواند بر پیشبرد سیاست‌های کاخ سفید در قبال ایران داشته باشد شکل بگیرد.
یک دیدگاه این بود که با توجه به تجربه نفیو، هدف انتصاب وی، هوشمندسازی تحریم‌های پیشین است، به این ترتیب که کدام تحریم‌ها به عنوان مشوق، لغو یا تعلیق شوند؟ کدام تحریم‌ها روی میز مذاکره قرار بگیرند؟ کدام تحریم‌ها هم‌چنان حفظ شوند؟
دیدگاه دیگر این بود که هر کس ساختمانی را ویران کرده است، بخوبی می‌داند که چگونه آن را ترمیم کند.
آن زمان مانور رسانه‌های غربی بر روی این موضوع بود که رابرت مالی در قبال اعمال تحریم‌های ایران چندان سرسخت نیست حال آنکه انتخاب نفیو به عنوان معاون وی سبب شکل گرفتن این سوال در ذهن می‌شود که «چطور ممکن است که دو فرد با دیدگاه‌های متفاوت در یک موضوع خاص، با یکدیگر همکاری کنند»؟
نفیو زمانی مدعی شده بود که تحریم‌ها می‌تواند در صورت ادغام در یک استراتژی کامل و آن هم با در نظر گرفتن جنبه‌های دیپلماسی، همکاری بین‌المللی و تقویت فشار، بخش مفیدی از سیاست خارجی باشد.