به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بصیرت روز جمعه 29 بهمن شاهد یک رخداد «کم‌سابقه» و بزرگ در عمق 70 کیلومتری سرزمین‌های اشغالی بوده‌ایم. برای دومین بار در سال‌های اخیر، یک پهپاد متعلق به حزب‌الله لبنان وارد حریم هوایی سرزمین‌های اشغالی شده و بعد از حدود 40 دقیقه پرواز عملیاتی موفق با هدف شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات، سالم به آشیانه خود بازگشته است.
این درحالی که تمام تلاش سامانه‌های پدافند هوایی رژیم صهیونیستی از جمله گنبد آهنین، جنگنده‌های اف 16 و بالگردهای آپاچی برای ساقط کردن هواپیمای بدون سرنشین حزب‌الله با شکست مواجه شد.
در سال گذشته نیز یک پهپاد شناسایی وابسته به حزب‌الله همزمان با رزمایش بزرگ پنج‌روزه موسوم به «گلوله کشنده اسرائیل» توانست از فراز منطقه الجلیل وارد فلسطین اشغالی شود و بدون اینکه رادارهای ارتش رژیم اسرائیل آن را شناسایی کنند، به پایگاه خود در لبنان بازگردد.
عملیات شناسایی پهپادی حزب‌الله به فاصله دو روز از سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسن نصرالله انجام شد. دبیرکل حزب‌الله لبنان در سخنرانی خود در روز چهارشنبه 27 بهمن ماه اظهار داشت:
«ما این توانایی را به دست آوردیم که هزاران موشک خود را به موشک‌هایی با دقت بالا (نقطه زن) تغییر دهیم و در طول سال‌ها در این راستا اقدام کرده‌ایم و به دشمن اشغالگر که به دنبال موشک‌های با دقت بالای ما می‌گردد، می‌گوییم که هرچه قدر می‌خواهی جست‌و‌جو کن و ما منتظرت هستیم».
وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید نمود:
«سال‌هاست که در لبنان اقدام به ساخت پهپاد می‌کنیم و از هرکسی که می‌خواهد از ما بخرد، استقبال می‌کنیم و ما جوانانی داریم که توانایی بالایی در این کار دارند و آماده هر نوع پیشرفتی در صنایع نظامی خود هستیم».
سخنان دبیرکل حزب‌الله نشان می‌دهد که مقاومت اسلامی لبنان در سال‌های اخیر و با وجود فشارهای زیاد خارجی و تهدیدات نظامی و امنیتی از ناحیه رژیم صهیونیستی، به ابعاد قابل توجهی از «تکنولوژی پیشرفته» ساخت، تولید انبوه و به‌کارگیری موشک‌های نقطه‌زن و هواپیماهای بدون سرنشین دست یافته است.
در این زمینه حزب‌الله لبنان عملاً به یکی از «دارندگان اصلی هواپیماهای بدون» سرنشین عملیاتی نه تنها در منطقه بلکه در جهان دست یافته است. این در حالی است که هنوز کشورهای زیادی در منطقه که سالانه ده‌ها میلیارد دلار هزینه نظامی دارند و در زمره شرکای منطقه‌ای آمریکا محسوب می‌شوند و از ساختارهای رسمی نظامی و نیروی هوایی، دریایی، زمینی و پدافند برخوردارند، از توانمندی متناسب در دو حوزه موشکی و پهپادی همانند آنچه که حزب‌الله برخوردار است، برخوردار نیستند. این یک «مزیت استراتژیکی» برای حزب‌الله محسوب می‌شود که می‌تواند روند تحولات راهبردی در سرزمین‌های اشغالی را با سرعت بیشتری به سمت نابودی رژیم صهیونیستی سوق دهد.
ورود هواپیمای بدون سرنشین حزب‌الله به عمق فلسطین اشغالی و عبور آن از سامانه گنبد آهنین و رادارهای شناسایی ارتش رژیم صهیونیستی، نشان می‌دهد که تل‌آویو با وجود بهره‌مندی از تجهیزات مدرن نظامی و سازمان‌های پیشرفته اطلاعاتی، قادر به مواجهه با مقاومت اسلامی لبنان نیست. ورود «پهپاد حسان» به حزیم هوایی فلسطین اشغالی یک «شکست فاحش» در ابعاد امنیتی و اقتصادی برای رژیم صهیونیستی بود.
برای اینکه در ابعاد فنی به اهمیت راهبردی عملیات شناسایی موفقیت‌آمیز پهپاد حسان در فلسطین اشغالی پی ببریم باید گفته شود که همان‌گونه که در ابتدای نوشتار نیز اشاره شد رژیم صهیونیستی برای رهگیری پهپاد 600 دلاری حزب‌الله چندین جنگنده اف16 و هلیکوپتر آپاچی به پرواز درآورد که نتوانستند خللی در عملیات شناسایی پهپاد مذکور ایجاد کرده و آن را ساقط کنند. شایان ذکر است هر ساعت پرواز یک جنگنده اف 16 بیش از 22 هزار دلار، یک ساعت پرواز یک هلیکوپتر آپاچی 5 هزار دلار و شلیک هر موشک از گنبد آهنین حدود 50 هزار دلار هزینه برای ارتش رژیم صهیونیستی دارد.
رژیمی که نمی‌تواند از ورود یک پهپاد به عمق فلسطین اشغالی جلوگیری کند، چگونه می‌تواند مدعی مقابله با حزب‌الله و مقاومت اسلامی باشد؟!
روند درگیری‌های نظامی به تدریج در حال انتقال از «انسان‌محوری» به «تجهیزات‌محوری» است. به این معنا که جنگ‌ها در حال حرکت به سمت و سویی است که نقش تجهیزات نظامی به ویژه موشک‌های نقطه‌زن و به ویژه هواپیماهای بدون سرنشین بیشتر می‌شود.
پهپاد یک «ابزار آسان و کم‌هزینه» برای تحمیل «خسارات سنگین و پرهزینه» است. پهپادهایی که آمریکا از آن برای کشتار مردم افغانستان و جاهای دیگر استفاده می‌کند، از همان پهپادها و شاید پیشرفته‌تر از آن، حزب‌الله برای شکستن گنبد آهنین و گسترش ترس و وحشت در فلسطین اشغالی بهره می‌برد؛ بدون اینکه تجهیزات صدها میلیون دلاری رژیم صهیونیستی بتوانند آن‌ها را ساقط کنند!
از این نظرگاه اگر رژیم صهیونیستی بخواهد جنگی علیه لبنان راه بیندازد چه زمینی، چه دریایی، چه هوایی و چه موشکی، هزینه‌های بسیار سنگینی را در داخل خود، چه از لحاظ ویرانی‌های نظامی و نابودی زیرساخت‌های صنعتی، اتمی و نظامی و چه از لحاظ آسیب‌های روانی و گسترش وحشت فزاینده در بین ساکنان اراضی اشغالی، متحمل خواهد شد. البته که چنین جنگی باعث ویرانی بزرگ و شاید هم نابودی کامل رژیم صهیونیستی شود. بنابراین رژیم صهیونیستی باید این را بداند که در هرگونه ماجراجویی نظامی و درگیری با مقاومت اسلامی که امروز بخش مهمی از لبنان را تشکیل می‌دهد، سالم خارج نخواهد شد.