دو جزیره کاملا ایرانی آریانا (۱۲ کیلومتر) و زرکوه (۸ کیلومتر) هر چند که کوچک هستند اما بسیار حیاتی به حساب می‌آیند، چرا که از نظر استراتژیک موقعیت ویژه‌ای دارند و از منابع نفتی سرشاری برخوردار است. اماراتی‌ها بعدها برای آن‌که نشان دهند این جزایر عربی است نام آن‌ها را تغییر داده و نیز سه یا چهار هزار نفر را در این دو جزیره که خالی از سکنه بود، جا و مکان دادند. مثلا نام"صیر ابونُعَیر" را بر جزیره آریانا نهادند. نکته مهم آن است که این دو جزیره، به صورت غیر قانونی و بدون هیچ‌گونه معاهده و قرارداد بین‌المللی از حدود سال۱۹۷۱ یعنی تاریخ شکل‌گیری امارات متحده عربی در اشغال این کشور است. این اشغال نیز حاصل بده و بستان‌های سیاسی بین رژیم پهلوی و انگلیسی‌ها بود، که در نهایت در سال ۱۳۵۲ این دو جزیره به امارات تعلق گرفت. الان که برخی کشورها با پررویی بحث جزایر سه‌گانه را مطرح می‌کنند، بهترین زمان در خصوص طرح و ترتیب دادن اقدامات اصولی برای بازگشت این دو جزيره به خاک ایران به حساب می‌آید.