با شروع جنگ روسیه و اوکراین مجامع و سازمان‌های بین‌المللی اقدام به تحریم سیاسی، اقتصادی، ورزشی و حتی فرهنگی روسیه کردند. با حذف تیم‌های ورزشی روسی، تیم‌های اوکراینی را جایگزین کردند. در ورزشگاه‌ها و حتی تصاویر زنده مسابقات خود پرچم اوکراین را نصب کردند. سیل کمک‌های نظامی و اقتصادی غرب نیز روانه اوکراین شد.
اما در جریان جنایات و نسل‌کشی مجدد صهیونیست‌ها، نه تنها تحریم و محکومیت انجام نمی‌شود، بلکه رئیس‌جمهور آمریکا، صدراعظم آلمان، نخست‌وزیر انگلیس با سفر به سرزمین‌های اشغالی، حمایت مادی و معنوی خود را از رژیم کودک‌کش اعلام می‌کنند و در مقابل باریکه غزه به عنوان متراکم‌ترین نقطه جهان از آب، برق، غذا و کمک‌های بشردوستانه محروم می‌شود.
مدعیان آزادی حمایت از ملت مظلوم فلسطین را جرم تلقی نموده و حتی پس از حمایتِ کریم بنزما از مردم غزه، وزیر کشور فرانسه مدعی شده که بنزما با گروه اخوان‌المسلمین ارتباط دارد. یک سناتور فرانسوی هم خواستار سلب تابعیتِ بنزما و بازپس‌گیری توپ طلا از او شده است! باشگاه ماینتس آلمان اعلام کرد که انور الغازی، بازیکن هلندی خود را بخاطر انتشار استوری حمایتی از فلسطین و موضع‌گیری سیاسی از حضور در تمرینات محروم کرده است.
این حجم از تناقض آشکار در حمایت از جنایتکاران جنگی و سکوت در برابر کشتار زنان، کودکان بیگناه و حمله ناجوانمردانه به بیمارستان‌ها بی‌شک نمونه‌ی عینی نژادپرستی و آپارتاید نوین است. لیبرالیسم براساس منافع و علایق خود، حقوق بشر، تروریست، جنایت جنگی و... را در جهان تعریف می‌کند.