فرزند مستقل

داشتن فرزند مستقل برای همه پدر و مادر‌ها دلنشین و جذاب است. فرزند مستقل از ابتدا نیاز‌های خودش را خوب می‌شناسد و در تعامل با دیگران می‌تواند آنچه را که بهتر است به کار بگیرد. او کم‌کم می‌آموزد چگونه بدون کمک، نیاز‌های اولیه خود را برطرف کند و سپس این دانش را به تدریج به همه جای زندگی تعمیم دهد. تا آنجا که در نوجوانی انسان قدرتمندی را به نمایش می‌گذارد که شاید پدر و مادر را هم شگفت‌زده کند؛ اما استقلال به معنای جسارت نیست. استقلال مفید یعنی بتواند احتیاجات اولیه را بدون کمک والدین و فقط با نظارت آنها انجام دهد؛ اما چگونه می‌شود کودک مستقل تربیت کرد؟ اگر می‌خواهید فرزند مستقلی داشته باشید، اعتماد به نفس او را با تشویق افزایش دهید. هر وقت توانست کار‌های کوچکی مانند پوشیدن لباس، کفش یا خوردن غذا را به تنهایی انجام دهد، او را تشویق کنید و از نحوه اداره کردن کارهایش تعریف کنید. به این ترتیب او را در این راه تقویت کرده و رشد داده‌اید. او را برای مواجهه با مشکلات زندگی آماده کنید. زندگی پر از سختی‌ها و موانع است؛ برای نمونه، اگر اشتباهی انجام داد، با مهربانی به او آموزش بدهید کار خطای خود را جبران کند یا اگر با مشکلی مواجه شد، به او بیاموزید چگونه آن را حل کند، نه اینکه خودتان به سرعت مشکل را حل کنید. «مسئولیت‎پذیری» یکی از کار‌های تأثیرگذار و حیاتی در زندگی کودکان است. با داشتن استقلال، فرزندان یاد می‌گیرند که مسئولیت کار‌ها و تصمیمات‌شان را بپذیرند. برای نمونه، اگر خواست خوراکی را برای خوردن یا لباسی را برای پوشیدن انتخاب کند و انتخابش اشتباه بود، برای او به صورت واضح و شفاف دلایل مخالفت‌مان را توضیح دهیم و اگر نپذیرفت، اجازه دهیم در آن مورد تجربه کسب کند و بعد در صورت نارضایتی، به دنبال کسب رضایت او نباشید و با مهربانی بگویید: «خودت انتخاب کردی، اگر ناراحتی ازش، دفعه بعد انتخاب نکن یا دقت بیشتری داشته باش!»