کودک مسئولیت‌پذیر!

کودک آینه شماست؛ هر رفتاری که انجام دهید، با الگوگیری همان را تکرار می‌کند. اگر فرزندتان صدایش بلند شد، خودتان در عمل صدای‌تان را در حد معقول نگه دارید. در قبال رفتار وی احساسات خود را صادقانه به او نشان دهید. فرزندتان را تشویق کنید؛ مثلاً اگر قبلاً تکالیف خود را به‌موقع انجام نمی‌داد و اکنون درست و به‌موقع انجام می‌دهد، به وی بگویید من به تو افتخار می‌کنم که تکالیفت را به‌وقت انجام دادی. یکی از راه‌های ارتباطی مثبت با کودک این است که توجه او را به خود جلب کنید، نه به زور، بلکه به آرامی روبه‌روی کودک زانو بزنید، بنشینید و بگذارید به سبب حرف‌های‌تان به شما توجه کند. به قولی که به کودک می‌دهید، پایبند باشید. حد و مرزی برای روابط‌تان قائل شوید و درخواست‌ها و دستورالعمل‌ها را تا حد امکان کم کنید. بگذارید مسئولیت کارهایش را خود به گردن بگیرد؛ در این صورت به او کمک کرده‌اید تصمیم‌های بهتری بگیرد. در کار‌هایی که از پسش برمی‌آید، وی را سهیم کنید؛ زیرا هم اعتمادبه‌نفسش را به کار انداخته‌اید و هم مسئولیت‌پذیری را در او پرورش داده‌اید. لبخند را به فرزندتان هدیه دهید، با او شوخی و بازی کنید و باعث خنده وی شوید؛ به ویژه در مهمانی‌ها سعی کنید بهترین لحظات را سپری کند. در هشت سالگی مهارت‌های اجتماعی فرزندان به‌طرز شگرفی رشد پیدا می‌کند و به‌راحتی دوستان بیشتری پیدا می‌کند و در کنار آن به فعالیت‌های خانوادگی علاقه کمتری نشان می‌دهد؛ این رفتار نیز نیازمند مدیریت و توجه کافی والدین است. ارتباط والدین با کودک، خیابانی دوطرفه است؛ اگر می‌خواهید فرزندتان به شما گوش دهد، باید اول شما به حرف‌هایش گوش کنید؛ به‌آرامی نزدیک و با او هم‌قد شوید و بدون بالا بردن صدا صحبت کنید.