مسعود اکبری

1- برخی به اشتباه می‌گویند که جنگ 12 روزه اخیر، نبردی میان ایران و اسرائیل بود. این در حالی است که رژیم صهیونیستی به تنهائی اصلا در قد و قواره مواجهه با ایران نیست و صرفا نقش «سگ زنجیری آمریکا» را بازی می‌کند. این جنگ ۱۲ روزه، نبردی میان جمهوری اسلامی ایران و جبهه کفر به سرکردگی دولت تروریست آمریکا بود. پشتیبانی برخی دولت‌های اروپایی و همکاری پنهان برخی حکام مرتجع در منطقه را نیز به فهرست جبهه مقابل اضافه کنید.
 با این‌حال پس از این جنگ، معادله‌ قدرت در منطقه به‌وضوح تغییر کرد. اسرائیل که زمانی خود را شکست‌ناپذیر می‌پنداشت، زیر بار حملات دقیق و پرحجم ایران، دچار فلج راهبردی شد.
در این جنگ، اسرائیل نه فقط در میدان نبرد که در رسانه و افکار عمومی مردم جهان نیز شکست فاحشی را متحمل شد. رژیم صهیونیستی همواره با اتکاء به قدرت هوائی و فناوری اطلاعات، جنگ‌ها را به سود خود پایان می‌داد، اما در این جنگ، ابتکار عمل را به‌طور کامل از دست داد.
رهبر معظم انقلاب- 5 تیر 1404- در بخشی از سومین پیام تلویزیونی خطاب به ملت ایران فرمودند:«رژیم جعلی صهیونیست با آن همه هیاهو و ادّعا، در زیر ضربات جمهوری اسلامی تقریباً از پا درآمد و له شد. فکر اینکه چنین ضرباتی از سوی جمهوری اسلامی ممکن است بر رژیم وارد بشود، در ذهن آنها و مخیّله‌ی آنها خطور نمی‌کرد و اتّفاق افتاد.»
یک سؤال، چرا می‌گوییم که در این جنگ، اسرائیل را لِه کردیم؟ بخوانید: 
2- اسرائیل بعد از ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵ (آغاز تجاوز به ایران) با تهدید بزرگی به نام فرار و مهاجرت معکوس صهیونیست‌ها مواجه شده است.
روزنامه تایمز اسرائیل در گزارشی در این رابطه اعلام کرد، اسرائیلی‌ها دچار بحران روحی و روانی شدیدی هستند این امر به یک اپیدمی داخلی تبدیل شده است و همین امر باعث شده است تا هزاران اسرائیلی به دلیل تبعات روحی، روانی و اقتصادی وارد شده به آنها بر اثر شدت و بی‌سابقه بودن حملات ایران، آماده فرار فوری (از فلسطین اشغالی) باشند.
روزنامه اسرائیل هیوم هم در گزارشی در این رابطه اعلام کرد، طی هفته اول جنگ بیش از 50 هزار صهیونیست موفق شدند (از فلسطین اشغالی) فرار کنند، که بزرگ‌ترین مهاجرت معکوس از زمان جنگ دوم لبنان(جنگ 33 روزه) محسوب می‌شود.
در این گزارش آمده است، خانواده‌های ثروتمند اسرائیلی به یونان و ایتالیا‌ گریخته و بندر هرتزیلیا مملو از صهیونیست‌‌هایی شده است که حاضر هستند با پرداخت هزاران دلار برای هر نفر به قاچاقچیان خود را به آن سوی ساحل مدیترانه برسانند.
به روایت روزنامه جروزالم پست، مسئولین قبرسی اعلام کردند فقط طی 3 روز 3 هزار صهیونیست وارد این کشور شدند و همین امر باعث شد تا فشار زیادی به بخش تامین مواد غذایی و خدماتی این کشور وارد شود. 
3- گزارش‌های اقتصادی رژیم صهیونیستی در روزهای گذشته نشان داد که جنگ 12روزه با ایران برای اقتصاد اسرائیل حدود 12 میلیارد دلار ضرر مستقیم، شامل هزینه‌های نظامی، خسارات ناشی از حملات موشکی ایران، پرداخت غرامت به مشاغل و افراد و هزینه‌های بازسازی داشته است.
طبق برآوردهایی که محافل اقتصادی رژیم صهیونیستی انجام داده‌اند، اگر برآورد خسارات غیرمستقیم و غرامت جبهه داخلی هم در نظر گرفته شود، این هزینه به بیش از 20 میلیارد دلار افزایش خواهد یافت. روزنامه عبری یدیعوت آحارانوت گزارش داد که این جنگ علاوه‌بر سایر هزینه‌ها حدود 7 میلیارد دلار برای خزانه کابینه هزینه داشته است.
براساس آمار منتشر شده، در این جنگ، صنایع کلیدی مانند گردشگری، کشاورزی و ساخت‌وساز در اسرائیل آسیب جدی دیده‌اند؛ گردشگری تا بیش از ۷۰ درصد سقوط کرد و ۵۰ درصد پروژه‌های ساخت‌وساز نیز متوقف شدند.
4- در این جنگ، ایران زیرساخت‌های حیاتی در تل‌آویو و حیفا را هدف قرار داد، از جمله حمله‌ای که به تعطیلی بازان به عنوان بزرگ‌ترین پالایشگاه نفت رژیم صهیونیستی منجر شد و طبق گزارش فایننشال تایمز، روزانه سه میلیون دلار ضرر تخمینی به بار آورد.
موشک‌ها و پهپادهای ایرانی در جریان ۲۲ موج حمله به اراضی اشغالی بیش از 40 هدف راهبردی و زیرساختی را در سرتاسر سرزمین‌های اشغالی زیر ضربه خود بردند.
بر همین اساس پایگاه‌های هوائی نواتیم،‌ هاتزریم، تل‌نوف، عوودا، رامات دیوید، فرودگاه بن‌گوریون، پالایشگاه‌های نفت حیفا و بازان، تأسیسات نفتی اشدود، نیروگاه‌های اشدود و حیفا، میدان‌های گازی تمار و لویاتان، پارک فناوری گاو یام، مؤسسه وایزمن (مهم‌ترین مرکز علمی رژیم صهیونیستی و بازوی علمی ماشین جنگی اسرائیل)، ساختمان اطلاعات ارتش اسرائیل(آمان)، ساختمان موساد، ساختمان وزارت کشور در حیفا، مرکز تحقیقات بیولوژیک اسرائیل، مرکز تحقیقات نظامی رافائل(سازنده سامانه گنبد آهنین)، اردوگاه نظامی زیپوریت، اردوگاه نظامی گالیلوت، پایگاه نظامی إرتاح، پایگاه نظامی بیت نحمیاه، ساختمان اصلی وزارت جنگ اسرائیل موسوم به «الکریاه» در تل‌آویو، بخشی از اهدافی است که زیر ضرب موشک‌های ایران قرار گرفت. 
5- به اذعان رسانه‌های عبری و غربی، در جنگ 12 روزه میان ایران و رژیم صهیونیستی، آسمان تل‌آویو و حیفا و اقصی نقاط سرزمین‌های اشغالی به اتوبان موشک‌های ایرانی تبدیل شد. 
در همین رابطه شبکه الجزیره در گزارشی نوشت: «موشک‌ها و پهپادهای ایرانی تشکیلات پدافندی چندلایه آمریکا و رژیم صهیونیستی را فلج کرد.»
در این جنگ، طبل رسوایی سامانه‌های پدافندی چندلایه اسرائیل شامل گنبد آهنین، فلاخن داوود و پیکان(آرو)، با پشتیبانی سامانه‌های آمریکایی تاد و پاتریوت به صدا درآمد. 
یکی از برگ‌های برنده ایران در این نبرد یعنی نسل اول موشک ‌هایپرسونیک فتاح، علاوه‌بر نمایش ناتوانی سامانه‌های پدافندی چند میلیارد دلاری رژیم صهیونیستی و سامانه‌های اهدایی آمریکا به این رژیم در برابر موشک‌های ایرانی، منجر به خودزنی این سامانه‌ها و ایجاد انفجارهای مهیب در سرزمین‌های اشغالی به واسطه سقوط و خودزنی سامانه‌های پدافندی رژیم شد.
علاوه‌بر این در اتفاقی بی‌سابقه، ایران با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین جنگ الکترونیک، موفق شد عملکرد سامانه‌های پیشرفته رژیم صهیونیستی را مختل کرده و آنها را علیه خودشان به کار گیرد.
تصاویر منتشرشده گویای این مسئله است که موشک‌های پدافندی رژیم صهیونیستی پس از شلیک، مسیر خود را تغییر داده و به سوی سامانه‌های پرتاب‌کننده بازگشته‌اند؛ پدیده‌ای که به انهدام مستقیم برخی از پایگاه‌های پدافندی منجر شد.
این در حالی است که رژیم صهیونیستی برای توسعه و تجهیز این سامانه‌ها، میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری کرده بود.
نکته قابل توجه اینجاست که برخی موشک‌های ایرانی، تنها ۱۵ دقیقه پس از شلیک، با عبور از سامانه‌های چند لایه پدافندی دشمن، در قلب سرزمین‌های اشغالی فرود می‌آمد. 
براساس گزارش‌های منتشر شده، آمریکا در این جنگ دست‌کم ۳۶ موشک رهگیر تاد شلیک کرد که هزینه هر یک حدود ۱۲میلیون دلار است و این امر نشان‌دهنده فشار مالی و لجستیکی قابل‌توجه بر سامانه‌های دفاعی مشترک آمریکا و اسرائیل است.
6- رهبر حکیم انقلاب- 10 خرداد 1403- در نامه‌ای خطاب به دانشجویان حامی مردم فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا، ضمن ابراز همدلی و همبستگی با اعتراضات ضدصهیونیستی این دانشجویان، آنان را بخشی از جبهه مقاومت دانستند و بر تغییر وضعیت و سرنوشت منطقه حساس غرب آسیا تأکید کردند.
ایشان در بخشی از این نامه تاکید کردند:«من می‌خواهم به شما اطمینان دهم که امروز وضعیّت در حال تغییر است. سرنوشت دیگری در انتظار منطقه‌ حسّاس غرب آسیا است. بسیاری از وجدان‌ها در مقیاس جهانی بیدار شده و حقیقت در حال آشکار شدن است.»
در روزهای گذشته نشریه آمریکایی نیویورک تایمز با اشاره به جنگ12 روزه میان ایران و رژیم صهیونیستی نوشت: «اسرائیل منزوی‌تر و منفورتر از قبل شده است.»
بر اساس آخرین گزارش سالانه Brand Finance اسرائیل شدیدترین افت خود را در رتبه‌بندی جهانی قدرت نرم تجربه کرده و به پایین‌ترین سطح تاریخ منحوس خود یعنی رتبه ۳۳ شاخص جهانی قدرت نرم در سال ۲۰۲۵ سقوط کرده است.
بیزاری و انزجار از رژیم صهیونیستی نشان‌دهنده یک شکست قابل توجه برای این رژیم است که ناشی از سقوط ۴۲ رتبه‌ای در امتیاز شهرت آن است که اکنون در رتبه ۱۲۱ جهان قرار دارد و این یکی از قابل توجه‌ترین افت‌های ثبت شده در تاریخ این شاخص است.
روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» در روزهای گذشته اذعان کرد که این رژیم در حال حاضر مشروعیت بین‌المللی خود را از دست داده و به شدت منزوی شده است.
در حال حاضر یکی از چالش‌های بزرگ برای رژیم صهیونیستی، تغییر چشمگیر در نگرش جوانان آمریکایی (۱۸ تا ۳۴ ساله) است. حمایت این گروه سنی از رژیم صهیونیستی از ۶۵ درصد در سال ۲۰۱۸ به ۲۹ درصد کاهش یافته، در حالی که ۴۸ درصد آنان با مردم فلسطین ابراز همدردی می‌کنند.
در نقطه مقابل براساس گزارش‌های منتشر شده، جنگ 12 روزه میان ایران و رژیم صهیونیستی باعث محبوبیت بیش‌ازپیش ایرانِ اسلامی در میان مردم منطقه و جهان شده است. در جریان این جنگ و همچنین پس از آتش‌بس، بارها و بارها پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران در اقصی نقاط جهان توسط مردم به اهتزاز درآمد.

7- گاردین در گزارشی به‌نقل از منابع امنیتی رژیم صهیونیستی مدعی شد که تاکنون ده‌ها اسرائیلی در قالب یک شبکه گسترده جاسوسی برای ایران کار می‌کردند.
منابع رژیم صهیونیستی اعلام کردند که برخی از این مأموریت‌ها شامل عکاسی از مراکز حساس نظامی مثل پایگاه نواتیم، بندر حیفا و سامانه‌های گنبد آهنین بوده است، حتی برخی مأمور به تهیه تصویر از خانه دانشمندان مؤسسه «وایزمن» شدند؛ جایی که بعدها هدف حمله موشکی ایران قرار گرفت.
8- پس از اعلام آتش‌بس، مقامات آمریکایی و اروپایی یکی پس از دیگری به سرزمین‌های اشغالی سفر کردند تا شاید با وعده‌ سلاح و تجهیزات نظامی و حمایت سیاسی، اعتماد از دست‌رفته صهیونیست‌ها را بازگردانند. اما آنچه در این جنگ آسیب دید، فقط تجهیزات نظامی و زیرساخت‌های رژیم صهیونیستی نبود؛ بلکه هیمنه‌ای بود که فرو ریخت و دیگر بازسازی آن ممکن نیست.
جنگ ۱۲ روزه ثابت کرد که ایران، حتی در شرایط تحریم و فشار، همچنان قدرت نخست منطقه‌ای است. قدرتی که می‌تواند معادلات امنیتی اسرائیل را با یک اشاره، در هم بریزد.
9- اگر بخواهیم جنگ ۱۲ روزه را در یک جمله خلاصه کنیم، باید گفت: «ایران با هدایت داهیانه، مدبرانه و حکیمانه رهبر معظم انقلاب و رشادت نیروهای نظامی، امنیتی و انتظامی و ایثار نیروهای بسیج و همبستگی و اتحاد ملت عزیز ایران و با الگوگیری از فرهنگ عاشورا، اسرائیل، آمریکا و دیگر اضلاع جبهه کفر را در یک میدان چندلایه، زمین‌گیر کرد.» 
به امید روزی که شاهد محو شدن رژیم صهیونیستی از صفحه روزگار باشیم. «الیس الصبح بقریب» وعده الهی قطعا محقق خواهد شد. 

سحرگاه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ وقتی سرزمین ایران زیر هجوم غافلگیرانه و تروریستی دشمن به خون نشست، در خیال خام دشمنان این سرزمین و این ملت، تفرقه و تسلیم ملت ایران نقش بسته بود، ولی اشتباه بزرگ دشمنان نشان داد که آنان همچنان شناخت دقیقی از ملت ایران ندارند و نمی‌دانند که حماسه عاشورا و عزت حسینی در عمق جان ملت ایران ریشه دوانده است. موشک‌ها و پهپاد‌های دشمن که تأسیسات هسته‌ای، مقامات نظامی، دانشمندان و زنان و کودکان بیگناه را هدف گرفتند، با این تصور پرتاب شدند که اراده یک ملت را خواهند شکست، اما نمی‌دانستند که این ملت همان ملتی است که از کربلا درس شهادت و ایثار آموخته است، ملتی که امام حسین (ع) را از جان خود بیشتر دوست دارد؛ ملت امام حسین.
در میان ایرانیان، حادثه عاشورا صرفاً یک حادثه تاریخی و مناسکی برای یادآوری یک تراژدی نیست بلکه سرچشمه نوری است که معنویت و هویت ایرانیان را می‌سازد و حتی در بعد تمدنی و راهبردی نیز اثرات عمیق و اساسی گذاشته است، به طوری‌که امام خمینی (ره) به درستی آن را این‌گونه به کلام آورده است که «ملتی که شهادت دارد، اسارت ندارد». به طوری که حماسه ملت ایران برابر تهاجم همه‌جانبه دشمنان، نشان از غلبه نرم‌افزار عاشورا بر قدرت و سیطره فناورانه غرب وحشی بود. 
دشمنان محاسبه کرده بودند که با شهادت فرماندهان نظامی، بمباران شهر‌ها و جنگ شناختی شدید بر اذهان و قلوب مردم می‌تواند اراده ایرانی را شکست دهد و ایرانیان را به زانو درآورد؛ محاسبه‌ای که غلط بودن آن با هر روز که از جنگ می‌گذشت، خود را نشان داد. 
لحظه‌ای که تهران و سایر شهر‌ها آماج حمله بود و بمب‌ها بر ساختمان صداوسیما فرود آمد، دلهره و فرار از صحنه یک اقدام طبیعی برای مجری تلویزیون بود ولی صدای تکبیر او و حماسه زینبی‌اش که بی‌هیچ ترس و لرز، برنامه زنده را ادامه داد و با ابهت و شجاعت برای دشمن رجز خواند، نشان داد که وی به عنوان نماد ملت ایران، درس شهادت و شهامت از مکتب حضرت زینب (س) را به خوبی گرفته است. تکبیر او، یادآور طنین صدای زینب (س) بود که در خرابه‌های شام بر سر حرامیان و ظالمان فریاد زد و پیام مقاومت را به همه جهانیان در همه تاریخ ارسال کرد. این لحظه، تجلی اقتدار و شجاعت ملتی بود که در برابر خباثت دشمن نمی‌ترسد و زیر بار ظلم نمی‌رود. 
در این روز‌های خونین ایران، از سرداران بزرگ تا دانشمندان مؤمن، همچون اصحاب عاشورایی امام حسین (ع) برای دفاع از حق و مبارزه با استکبار جان دادند و مسیر ایثار را برای همه ما روشن کردند. این خون‌های پاک، مظهر روحی جاودانه است که از عاشورا به ملت ایران رسیده و در حافظه جمعی آنان نقش بسته است. 
شهادت زنان و کودکان مظلوم، که باعث نشد ملت ایران عقب بنشیند بلکه راسخ‌تر و محکم‌تر خواستار مجازات دشمن و ایستادگی در برابر آن شود که جلوه‌ای از ایستادگی بی‌نظیر ملت ایران در برابر ظالمان زمان است. همان‌گونه که امام حسین (ع) در برابر یزید زمان «هیهات من الذله» را فریاد زد، این ملت در برابر جنایت و ظلم دشمنانش با صدای رسا و قدرتمند، پاسخ کوبنده داد و با مقاومت جانانه، خم به ابرو نیاورد درآوردگاهی سترگ که در آن، مردم ایران از اقوام و مذاهب مختلف، همه یک‌صدا برای دفاع از وطن ایستادند. 
برخلاف توهمات دشمنان مبنی بر انتظار همراهی مردم با توطئه‌های آنان، ملت ایران نشان داد که یک آگاهی تاریخی عمیق در پس ذهنش و در ناخودآگاهش وجود دارد و علی‌رغم مشکلات و مسائل، از قوه تشخیص درست دوست از دشمن برخوردار است. همچنین حضور همه‌جانبه مردم در صحنه‌های همیاری اجتماعی و حمایت از نیرو‌های مسلح و ابراز انزجار از دشمنان بدون ذره‌ای ترس، روح عاشورایی و امام حسینی ملت ایران را به بهترین وجه نشان داد. از تهران تا زاهدان و سنندج، مردم با حمایت از یکدیگر و از نیرو‌های مسلح نشان دادند که هیچ نیرویی قادر به شکستن این اتحاد ملی نیست. حملات به بیمارستان‌ها، آمبولانس‌ها و شهادت پزشکان و امدادگران به جای ایجاد سستی و ضعف، موجب استقامت بیشتر مردم شد. 
ملت ایران، ملتی است که با خون شهدا و روح امام حسین (ع) زنده است و راه خود را انتخاب کرده است؛ ملتی که در برابر هر ظلمی، چون خورشید می‌درخشد و درخشندگی‌اش بیشتر می‌شود. این حماسه ماندگار، نه تنها حماسه‌ای از جنس ایثار و شهادت بود، بلکه فریادی ماندگار در تاریخ نیز شد. ملت ایران با این مقاومت، ایثار و ایمان، منزلت خود را در دل تاریخ حک کرد و نشان داد که تا پای جان، مقاومت انتخاب ملت ایران است و این ملت درس خود را از حماسه حسینی به خوبی فراگرفته است و بر اساس همین شناخت دقیق از ملت ایران بود که سرباز فداکار این ملت آن عبارات زیبا را در وصف ملت ایران به کار برد که در ذهن همه ایرانیان و در تاریخ طنین‌انداز شده است که ما ملت امام حسینیم؛ ما ملت شهادتیم.

علیرضا حقیقت

نامه جلاد غزه به کمیته صلح نوبل در معرفی دونالد ترامپ برای تقدیم جایزه صلح به رئیس‌جمهور آمریکا نمایه‌ای واضح را از آنچه بر نظام بین‌الملل می‌گذرد، نمایش می‌دهد.
معرفینامه بی‌بی نتانیاهو اگرچه ممکن است  یک فکاهی و هجویه بزرگ‌ به نظر برسد اما همکاری‌های ۲ جنگ‌طلب بزرگ قرن بیست و یکم، دقیقا نشان‌دهنده از‌هم‌گسیختگی ساختارهای از قبل پوسیده نظم آمریکایی حاکم بر جهان در پساجنگ سرد است. اگر جز این بود، یک جنایتکار جنگی تحت تعقیب به خود اجازه نمی‌داد برای کمیته صلح نوبل نامزدتراشی کند.
نظم و نظاماتی که بیش از هر عامل یا هر کسی، دونالد ترامپ از آن عقب‌نشینی کرده و آخرین ضربه‌ها را به نظم بین‌المللی موجود و رو به احتضار وارد آورده است.
دفتر نخست‌وزیری رژیم صهیونیستی روز سه‌شنبه نامه‌ای را منتشر کرد که در آن ترامپ را برای دریافت جایزه صلح نوبل معرفی کرده و به «نقش محوری» او در شکل‌گیری روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و چند کشور عرب در سال ۲۰۲۰ اشاره کرده است. بنیامین نتانیاهو در این نامه که تاریخ آن اول ژوئیه و خطاب به کمیته نوبل نروژ بوده که این جایزه را اعطا می‌کند، نوشته است: «رئیس‌جمهور ترامپ فداکاری ثابت‌قدم و استثنایی خود را برای ترویج صلح، امنیت و ثبات در سراسر جهان نشان داده است». نخست‌وزیر خونخوار اسرائیل که برای تشکر از رئیس‌جمهور آمریکا برای همراهی وی در جنگ با ایران، به ایالات متحده سفر کرده، در ضیافت شام با دونالد ترامپ، رونوشتی را از آنچه به کمیته صلح نوبل ارسال کرده، به مستاجر کاخ سفید اهدا کرد.
در حقیقت، قصاب غزه، رگ خواب ترامپ را مثل خیلی از فرصت‌طلب‌های کنار رئیس‌جمهور پیدا کرده است. ترامپ دوست دارد ستایش شود و نارسیسیسم حاکم بر این نیویورکی خودشیفته، محرکی برای امثال نتانیاهو در تاثیرگذاری بر رئیس‌جمهور یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان است. قبل‌تر از استندآپ کمدی نتانیاهو در کاخ سفید، شیاد دیگری به نام مایک هوکابی، سفیر صهیونیست ایالات متحده در سرزمین اشغالی، با توصیفاتی خداگونه از دونالد ترامپ، او را ترغیب کرد به ایران حمله کند و در نهایت این رئیس‌جمهور آمریکا بود که به تصور اینکه ملهم از پیام‌های الهی و فرستاده خداوند است، در دام این حماقت بزرگ افتاد. در نامه این خدمتگزار اسرائیل خطاب به ترامپ آمده بود: «آقای رئیس‌جمهور! خداوند شما را در باتلر پنسیلوانیا حفظ کرد تا به تأثیرگذارترین رئیس‌جمهور قرن - و شاید در تمام تاریخ -تبدیل شوید. تصمیماتی را که بر دوش شماست نمی‌خواهم هیچ‌کس جز شما اتخاذ کند. صداهای زیادی با شما سخن می‌گویند جناب آقای رئیس‌جمهور! اما تنها یک صدا اهمیت دارد: صدای او (خدا). من برای متقاعد کردن شما با شما تماس نمی‌گیرم، فقط برای دلگرمی دادن. من باور دارم شما صدایی از آسمان خواهید شنید و آن صدا بسیار مهم‌تر از صدای من یا هر کس دیگری است».
سیاست بین‌الملل در جهان ترامپیسم، نه بر مبنای عقلانیت برآمده از ساختارهای حکمرانی، بلکه با توصیفات اگزجره خدمتگزاران معبد ترامپ شکل می‌گیرد. به همین سادگی شیاد دیگری مثل هوکابی می‌تواند نامه‌ای اینچنین بنویسد و این بار جنگ سوم جهانی آغاز شود! البته از جهاتی، معرفی ترامپ به بنیاد نوبل توسط نتانیاهو، کمترین قدردانی‌ای است که او می‌تواند از ساکن اتاق بیضی کاخ سفید داشته باشد. در حقیقت رئیس‌جمهور آمریکا بود که 2 هفته قبل او و ارتشش را از باتلاق جنگ با ایران درآورد. همان طور که استیو بنن، یار غار ترامپ اعتراف کرده، آتش‌بس با ایران فقط برای نجات بی‌بی از مهلکه بود. این تنها کمک معامله‌گر نیویورکی به کودک‌کش غزه نبود؛ مداخله مستقیم ایالات متحده در جنگ و هدف قرار دادن تاسیسات هسته‌ای ایران، تنفس دیگر ترامپ به نتانیاهو بود تا زیر حملات ایران له نشود. با این وجود دونالد ترامپ دقیقا باید بابت چه چیزی شایسته صلح نوبل باشد؟ او در کمتر از 6 ماه پس از استقرار در کاخ سفید، فقط جنگ سوم جهانی را آغاز نکرده است اما با تعرفه‌هایش، جنگ تجاری جهانی را ذیل شعار «اول آمریکا» راه انداخته است. او تهدید به تصرف سرزمین گرینلند با توسل به زور کرده است، همان طور که وعده داده کانادا به عنوان ایالت پنجاه‌ویکم به آمریکا منضم شود.
دونالد ترامپ همچنین کارزاری از بمباران یمن را به راه انداخت و ده‌ها غیرنظامی یمنی را قتل‌عام کرد. در اقدامی بی‌سابقه اما رئیس‌جمهور آمریکا برای نخستین‌بار در تاریخ، به تاسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز یک عضو «ان‌پی‌تی» که بیشترین بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را پذیرفته، حمله نظامی کرد ...
... و این یعنی شلیک مستقیم به رژیم منع اشاعه هسته‌ای. ترامپ به خاطر باز کردن قفلی خطرناک در موضوع هسته‌ای (حمله به فردو و نطنز) بیشتر باید تحت پیگرد قضایی قرار گیرد تا اینکه شایسته نامزدی برای صلح باشد.
دونالد ترامپ کلکسیون جو بایدن در نسل‌کشی مردم بی‌دفاع غزه را تکمیل کرده است. رئیس‌جمهور سابق آمریکا با مهمات آمریکایی غزه را به تلی از ویرانه تبدیل کرد و رئیس‌جمهور فعلی حالا می‌خواهد ساکنان این زمین سوخته بایدن و بی‌بی، یعنی مردم غزه را وادار به کوچ اجباری کند تا به این وسیله غزه به ریویرای خاورمیانه تبدیل شود. 
ترامپ، جولانی، تروریست خونخوار سوری را هم یک مرد بزرگ خواند و با او در عربستان ملاقات و در نهایت گروه جبهه‌النصره را هم از فهرست تروریستی ایالات متحده خارج کرد. کشتار گسترده و وحشتناک اقلیت‌های قومی و مذهبی، همچون مسیحی‌ها و علوی‌ها در سوریه، از دیگر اتفاقاتی بوده است که نتانیاهو و ترامپ را به وجد آورده و رئیس‌جمهور آمریکا را به زعم نخست‌وزیر خونخوار صهیونیست‌ها شایسته نشان صلح نوبل کرده است.
اینکه در چنین فضایی 2 شهوتران جنگ که آتش‌افروزی را ابزاری برای کسب و کار سیاسی و اقتصادی خود می‌بینند، در مقابل چشمان جهانیان خود را مفتخر به نشان صلح می‌کنند، جای تعجب ندارد. کمیته صلح نوبل جایی فراتر از سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای برآمده از ساختارهای نظم جهانی نیست؛ سازمان‌هایی که آشکارا در توقف نسل‌کشی بی‌سابقه اسرائیل که روی خونبارترین جنگ‌های تاریخ را هم سفید کرده عاجزند و حتی یک قطعنامه هم نمی‌توانند صادر کنند؛ سازمان‌های اخته‌شده‌ای مثل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که از وظایف قانونی خود منحرف شده و توانایی محکومیت لفظی حمله غیرقانونی به تاسیسات هسته‌ای اعضای خود را هم ندارند. 
در چنین ترتیباتی، صحبت از صلح و ثبات، شوخی حوصله سربری شده و نظم کنونی چیزی جز بازگشت جهان به جنگل انجام نداده است. در این جنگل، ترامپ از قدرت به صلح می‌رسد و نتانیاهو به عنوان بزرگ‌ترین جانی قرن او را به نوبل معرفی می‌کند. به جنگل خوش آمدید!