دو قطبی سازی روش قدیمی در رقابت های سیاسی است به این روش ، روش دیو و دلبر هم می گویند . احزاب و چهره های سیاسی در این تکنیک سعی می کنند عرصه رقابت های سیاسی را به دو صحنه تقسیم کنند یکی سیاه و یکی سفید .
احزاب و گروههای سیاسی برای جلب نظر مردم از چه شیوه ها و تکنیک هایی استفاده می کنند؟
مرجع سازی اطلاع رسانی با نزدیک شدن به انتخابات برخی جریانها تلاش می کنند که شبکه های اجتماعی و رسانه هایی خاص را به به عنوان مرجع اصلی اطلاع رسانی برجسته کنند.
تکنیک وحدت نمایی و اختلاف افکنی حرف اصلی این تکنیک این است که اوضاع جناح ما اتحاد است و جناح مقابل غیرمنسجم و مشوش است.
تکنیک می آید ، نمی آید. این شیوه و تکنیک چندسالی است که باب شده . در این شیوه ابتدا سروصدای فراوانی درباره آمدن یک شخص به صحنه انتخابات ایجاد می شود آن شخص هم ابتدا در مورد آمدنش ایجاد تردید می کند بعد از مدتی می گوید اگر مردم بخواهند می آیم ،بعد هم می گوید اگر احساس تکلیف کنم می آیم .
تکنیک یارگیری کاغذی در این روش جریانها به گونه ای تبلیغ می کنند که انگار برخی عناصر اصلی جناح مقابل جذب آن ها می شوند به این روش یارگیری کاغذی می گویند چون خارج از روزنامه –سایت ها و فضای مجازی واقعیت ندارد و فقط برای تضعیف روحیه جناح مقابل استفاده می شود.
تکنیک مجلس جنسیتی و قشری در این روش تبلیغاتی جناح ها و گروههای تبلیغاتی برای جلب توجه قشرهای خاص مردم برای انتخابات مجلس دهم البته در تبلیغات نه در واقعیت از آن قشر یاد می کنند .
شاید این روزها زیاد شنیده اید که مجلس آینده مال زنان است یا جوانان .
تکنیک ثبت نام حداکثری برخی جریان ها و جناح های سیاسی از روش ثبت نام حداکثری در انتخابات استفاده کرده اند به چند دلیل اولاً تعداد احراز صلاحیت نشده ها طبعاً وقتی ثبت نام ها به قاعده نباشد بالا می رود و این جناح ها به زعم خود می توانند روی رد صلاحیت شده ها اصطلاحاً مانور مظلومیت بدهند و برخی نهادها را تحت فشار بیشتری بگذارند ثانیا از همان ابتدا فضا را احساسی بکنند و روی سلامت انتخابات خدشه ایجاد کنند این روش از نظر منافع حزبی بنظر هدف گذاری شده و دقیق می آید اما از نظر منافع ملی طبعاً بازی با احساسات مردم و بی توجهی به روح قانون می باشد.
تکنیک برداشت جناحی از قانون قانون برای بیشتر گروهها و جریان ها تا جایی اصطلاحاً مقبول است که به نفعشان باشد و گرنه یک برچسبی به این قانون می زنند شاید قانون نظارت استصوابی مثال خوبی برای این ماجرا باشد . نظارت استصوابی قانون است هر کسی یا جناحی که مخالف این قانون است باید تلاش کند تا این قانون عوض شود اما تا وقتی که قانون است باید حتماً اجرا شود حتی اگر به ضرر فرد یا جناح سیاسی باشد.
دو قطبی سازی دو قطبی سازی روش قدیمی در رقابت های سیاسی است به این روش ، روش دیو و دلبر هم می گویند . احزاب و چهره های سیاسی در این تکنیک سعی می کنند عرصه رقابت های سیاسی را به دو صحنه تقسیم کنند یکی سیاه و یکی سفید . البته خودشان سفید و رقیب شان سیاه . این روش فضای انتخاباتی را کاملاً احساسی می کندو فرصت تفکر و تعقل را از افرادمی گیرد. این دو قطب هم معمولاً کاذب هستند و نیاز واقعی مردم را شکل نمی دهند اما با فشار تبلیغاتی زیاد هیجان ایجاد می کنند . چند فضای دو قطبی که در کشور ایجاد شده است عبارتند از :دوقطبی برجام و مخالفان برجام -دو قطبی تعامل با دنیا و مخالفان تعامل با دنیا
تکنیک برچسب یا لیبل این تکنیک شکلهای متنوعی دارد جناح ها و جریانها هم خیلی ازآن استفاده می کنند . در این روش از ماههای قبل از انتخابات جناح ها سعی می کنند تا اصطلاحاً مردم را شرطی کنند.
البته این تکنیک جنبه ایجابی و مثبت هم دارد مثلاً با جریان سازی تبلیغاتی، یک گروه یا جریان ،سنبل آزادی –پیشرفت و توسعه و عدالت می شود .
کمپین کمپین ها و گروههای خودجوش مردمی،یک ابزار اجتماعی برای حل مشکلات جامعه است اما عجیب اینکه در فصل انتخابات برپاکردنشان هم بیشتر می شود و انگار بیشتر به چشم می آیند و تیتر اول روزنامه ها و سایت ها می شوند!!