ایران و چین که میراث‌داران مهم‌ترین تمدن‌های بشری هستند، با وجود فاصله بسیار زیادی که با یکدیگر دارند از عهد باستان مناسبات فرهنگی و بازرگانی بسیاری با یکدیگر داشته‌اند. روابط ایران و چین [...]
یادداشت: ایران
و چین که میراث‌داران مهم‌ترین تمدن‌های بشری هستند، با وجود فاصله بسیار
زیادی که با یکدیگر دارند از عهد باستان مناسبات فرهنگی و بازرگانی بسیاری
با یکدیگر داشته‌اند. روابط ایران و چین به قدمت تاریخ است. ایران از زمان
امپراتوری هخامنشی روابطی نزدیک با چین داشته؛ روابطی که در سده‌های بعد و
تاکنون با فراز و فرودهایی تداوم یافته است. هر چند دو ملت در سده‌هاى اخير
تحت استعمار بودند و آزادى لازم براى تماس با يکديگر و تقويت روابط
نداشتند، اما باز هم روابط دو کشور تا حدى برقرار بود و در سال‌هاى اخير
مجدداً شاهد تجديد مناسبات ميان دو ملت هستیم.
دوران پس از انقلاب
اسلامی دوران نوینی در روابط دو کشور به شمار می‌آید. ظرفیت‌های روابط
ایران و چین را عمدتاً در حوزه انرژی و در مراتب بعد در برخی هم‌پوشی‌های
سیاست خارجی دو کشور، تعاملات اقتصادی، نظامی و... می‌توان یافت. در حوزه
انرژی حوزه‌ای که چین به مثابه بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت جهان و ایران به
مثابه دارنده منابع عظیم نفت و گاز است، عرصه گسترده‌ای برای همکاری‌های دو
طرف فراهم است. در حوزه سیاست خارجی با توجه به نقش مثبتی که چین در حل
مناقشه هسته‌ای ایران و غرب ایفا کرد، اکنون باب همکاری در موضوعات مختلف
سیاست خارجی، از جمله مبارزه با تروریسم و گروه‌های تکفیری که خطری بالقوه
برای هر دو کشور محسوب می‌شود، باز است. در توسعه روابط خارجی چین،
همکاری‌های اقتصادی از اولویت بالایی برخوردار است. حجم قابل توجهی از
روابط اقتصادی خارجی چین با اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکاست که
می‌تواند محدودیت‌ها و پیچیدگی‌هایی در روابط دو کشور ایجاد کند. در سفر
روز گذشته رئیس‌جمهور چین به کشورمان یک سند راهبردی ۲۵ ساله بین دو کشور
به امضا رسید که بر اساس آن روابط اقتصادی دو کشور ظرف ۱۰ سال، تا ۶۰۰
میلیارد دلار افزایش پیدا می‌کند که می‌تواند فصل جدیدی از روابط اقتصادی و
سیاسی دو کشور را رقم بزند.