غفلت از زبان هنر!

پایگاه بصیرت / علی حیدری

یادداشت: دیروز هفتم تیر سالروز شهادت آیت‌الله دکتر بهشتی و ۷۲ تن از یاران امام(ره) و انقلاب بود که در انفجار حزب جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۰به دست عوامل نفاق به فیض عظیم شهادت نائل آمدند. ۳۵ سال از آن حادثه تلخ می‌گذرد که در جریان آن انقلاب نوپای اسلامی تعداد زیادی از یاران خود را از دست داد و دشمنان هم به این دل خوش کردند که با این ترورها و انفجارها می‌توانند نهضت عظیم ملت ایران را به شکست بکشانند.
به همین مناسبت عصر روز شنبه جمعی از خانواده‌های شهدا، از جمله شهدای هفتم تیر و شهدای مدافع حرم به دیدار رهبر معظم انقلاب (مدظله‌العالی) رفتند. نقطه عطف بیانات معظم‌له در این دیدار این بود که «بعد از گذشت ۳۵ سال هنوز یک فیلم سینمایی یا یک نمایش یا یک رمان درباره حادثه هفتم تیر و شهید بهشتی و شهدای این حادثه نداریم و اگر این حادثه تاکنون زنده مانده است، فقط به دلیل روحیه‌ انقلابی خود مردم است.»
واقعیت این است که زبان هنر زبان گویا و ماندگاری برای بیان حوادث ارزشمند فرهنگی و تاریخی است و سینما و تئاتر به دلیل ویژگی‌های خاص خود همواره از ظرفیت بسیار بالایی برای انتقال پیام برخوردارند و بی‌دلیل نیست که غربی‌ها برای پیشبرد اهداف خود و به منظور تأثیرگذاری بر افکار عمومی ملت‌ها از سینما استفاده فراوانی می‌کنند؛ هالیوود نمونه‌ای از مراکز مهم و تأثیرگذار غرب است که می‌کوشد افکار و اذهان ملت‌ها را در جهت خواست غرب تغییر دهد؛ حتی بسترسازی برای تحولات مهم و ایجاد تغییرات بنیادی که غرب به دنبال آن است، ابتدا طی سناریوهایی در قالب فیلم طراحی و به مخاطب القا می‌شود.
تجربه ما هم در طول سال‌های پس از انقلاب بیانگر این واقعیت است که هر جا آثار فاخر تاریخی یا رمان‌هایی با نگاه به موضوعات اسلامی و انقلابی تولید شده، مورد استقبال افکار عمومی در داخل و حتی خارج از کشور قرار گرفته است؛ از این رو ضروری است متولیان فرهنگ و هنر و همچنین هنرمندان و کارگردانان دلسوز و متعهد گام‌های جدی‌تری در این مسیر بردارند که موضوع شهید بهشتی یکی از نمونه‌هایی است که می‌توانند به آن بپردازند.