«بنده در شیراز اظهارات تندی نسبت به رئیس دستگاه قضا داشتم که جا دارد در اینجا بابت آن از آیت‌الله لاریجانی عذرخواهی کنم» این بخشی از گفته‌های محمود صادقی از اعضای فراکسیون امید در مجلس شورای اسلامی است که در میان دانشجویان در شهر اراک مطرح شده است[...]
یادداشت: «بنده
در شیراز اظهارات تندی نسبت به رئیس دستگاه قضا داشتم که جا دارد در اینجا
بابت آن از آیت‌الله لاریجانی عذرخواهی کنم» این بخشی از گفته‌های محمود
صادقی از اعضای فراکسیون امید در مجلس شورای اسلامی است که در میان
دانشجویان در شهر اراک مطرح شده است! وی پیش از این نیز در حساب کاربری
توئیتر خود از شفاف‌سازی‌های قوه قضائیه تشکر کرده بود! سخنان و نوشتاری که
البته در هیچ‌یک از کانال‌های تلگرامی، پایگاه‌های اینترنتی و
روزنامه‌هایی که با آب‌وتاب اظهارات تند این نماینده را در هفته‌های اخیر
بازتاب داده بودند، مطرح نشد! و این رسانه‌ها به سادگی از کنار آن گذشتند و
آن را نادیده گرفتند، گویا اصلاً چنین سخنانی مطرح نشده است.
اما نکته
مهم در این میان که نباید از آن غافل شد، پاسخ دادن به این پرسش‌ها است که
چرا یک نماینده مجلس شورای اسلامی که کلامش زیر ذره‌بین است و سخنانش به
شدت می‌تواند بر روی افکار عمومی تأثیر بگذارد و هر جمله فکر نشده و بدون
تدبیر آن می‌تواند به جریان‌های ضد انقلاب این فرصت را بدهد که هیاهو
بسازند و در جامعه تردیدافکنی کنند، باید این‌چنین بی‌محابا به مباحثی ورود
کند که می‌توان از مجاری قانونی و با استفاده از ظرفیت سازوکارها و روابط
بین قوا برای روشن شدن ابهامات و حل اختلافات سود جست؟ آیا می‌توان تأثیر
مخرب کلام تند این نماینده مجلس بر افکار عمومی را که با مانور گسترده
رسانه‌های جریان‌های خاص همراه شد، با یک عذرخواهی بلااثر کرد؟ اکنون دیگر
چه فرقی می‌کند که این عبارات و اظهارات با حسن‌نیت کامل بیان شده باشد یا
با اهداف از پیش تعیین شده برای تخریب رئیس دستگاه قضا! واقعیت این است که
هر شخصی در هر جایگاه و سطحی در برابر کلمه به کلمه هر جمله خود که از
جایگاه نماینده مردم و تصمیم‌گیر در نظام جمهوری اسلامی بیان می‌کند، مسئول
است!