عدم پخش و انتشار مباحثی پیرامون تعطیلی، حاشیه‌های تکراری برنامه تلویزیونی ثریا است که رهبر معظم انقلاب در توصیف آن می‌گو‌یند: «من این برنامه را تماشا کردم، واقعاً لذت بردم، هم آقای طالب‌زاده، هم مجری جوان و هم سه فیلم کوتاهی که پخش شد، جالب بود. از چند نفر اشخاصی هم که آنجا بودند(مهمان‌ها) تشکر می‌کنم»[...]
یادداشت: عدم
پخش و انتشار مباحثی پیرامون تعطیلی، حاشیه‌های تکراری برنامه تلویزیونی
ثریا است که رهبر معظم انقلاب در توصیف آن می‌گو‌یند: «من این برنامه را
تماشا کردم، واقعاً لذت بردم، هم آقای طالب‌زاده، هم مجری جوان و هم سه
فیلم کوتاهی که پخش شد، جالب بود. از چند نفر اشخاصی هم که آنجا
بودند(مهمان‌ها) تشکر می‌کنم»؛ برنامه‌ای که رسالت خود را دیده‌بانی برای
پیشرفت ایران اسلامی می‌داند و در ساعاتی که آنتن رسانه ملی را در اختیار
دارد، به سراغ شعارهای بر زمین مانده، فقدان‌ها، کمبودها و عملکرد مسئولان
رفته و آنها را زیر ذره‌بین قرار می‌‌دهد؛ اقدامی که اگر نگوییم امروز،
مهم‌ترین نیاز جامعه ایران است، حتماً یکی از مهم‌ترین آنها خواهد بود! اما
با این حال سرنوشت برنامه‌ای با این ویژگی‌ها در صداوسیما آنقدر نامعلوم
است که تهیه‌کننده آن به ناچار در نامه‌ای خطاب به عوامل برنامه ثریا
می‌نویسد، با توجه به مشکلات و روشن نبودن وضعیت ادامه یافتن برنامه، برای
آینده شغلی‌شان تصمیم‌گیری کنند!
اما چرا باید در رسانه ملی شاهد چنین
پدیده حیرت‌آوری باشیم و برنامه‌ای که به دور از بازی‌های سیاسی به دنبال
پیدا کردن مشکلات کشور و گوشزد کردن اشتباهات است تا این حد با دشواری و
نگرانی روبه‌رو باشد؟ پرسشی که پاسخ آن را شاید بتوان در این گفته‌های نادر
طالب‌زاده دریافت که می‌گوید: «علت مخالفت‌ها با برنامه‌ای چون ثریا که
گروه کارشناسان قوی دارد و با شناخت درست از مخاطب و مسائل جامعه به سراغ
مسائل مهمی می‌رود که اصلاح آنها می‌تواند به پیشرفت کشور و حرکت ارگان‌های
مختلف کمک بزرگی کند، «محافظه‌کاری دولتی» است که در کشور ما نهادینه شده
است. در صورتی که نقد باعث اصلاح امور شده و مسائل را باز می‌کند. اکنون
ما به این نگاه و روش نیاز جدی و فراوانی داریم؛ اما متأسفانه فقط یک گروه
مانند «ثریا» داریم و حتی دو تا هم نیستند و باید چنین گروهی تکثیر شوند.»