هشدارهای کارشناسان و متخصصان حوزه اقتصاد درباره وضعیت فعلی و چشم‌انداز اقتصادی کشور، شرایط نابسامان اشتغال و بیکاری که به هیچ عنوان مبالغه‌آمیز نخواهد بود اگر بگوییم به شکل گسترده و نگران‌کننده در کشور وجود دارد، امتداد رکود تورمی در کشور، اوضاع نابسامان مؤسسات مالی، مانند کاسپین و... که این روزها به برگزاری تجمعاتی از سوی مال‌باختگان این مجموعه‌ها منجر شده است[...]
یادداشت: هشدارهای
کارشناسان و متخصصان حوزه اقتصاد درباره وضعیت فعلی و چشم‌انداز اقتصادی
کشور، شرایط نابسامان اشتغال و بیکاری که به هیچ عنوان مبالغه‌آمیز نخواهد
بود اگر بگوییم به شکل گسترده و نگران‌کننده در کشور وجود دارد، امتداد
رکود تورمی در کشور، اوضاع نابسامان مؤسسات مالی، مانند کاسپین و... که این
روزها به برگزاری تجمعاتی از سوی مال‌باختگان این مجموعه‌ها منجر شده است،
ادامه بی‌توجهی دولت به اقتصاد مقاومتی و امیدواری دولتی‌ها به برجام و
سرمایه‌گذاری‌های خارجی و انتظار رسیدن گلابی‌های برجام، حجم بالای قاچاق
که گویا عزمی برای مقابله با آن وجود ندارد، اخبار فساد اقتصادی که در
رسانه‌ها منتشر می‌شود و...، نشان می‌دهد که تغییر شرایط کنونی به عزمی جدی
و وارد شدن به میدان عمل و تلاش نیاز دارد؛ اما برخلاف این نیاز جدی و
ملموس مسئولان همچنان بر همان مسیر قبلی و گفتاردرمانی و بیان آمارهایی که
عملاً در زندگی مردم و شرایط کشور قابل لمس و درک نیست، اصرار دارند و در
این مسیر به گونه‌ای پیش می‌روند که حتی سخنان پیشین خود را نیز فراموش
می‌کنند! در یک نمونه از این آماردرمانی‌ها و اظهارات ضد و نقیض، اسحاق
جهانگیری که در دوران انتخابات وعده یکی از نامزدها مبنی بر ایجاد یک
میلیون شغل در سال را غیر واقعی دانسته بود و با تمسخر گفته بود که «ظرفیت
اقتصاد مشخص است که چه مقدار شغل می‌توان ایجاد کرد. بنابراین کسی که
بگوید چند میلیون شغل ایجاد می‌کنم، معلوم است که می‌خواهد مردم را فریب
دهد. این برادر عزیز یا شغل ایجاد نکرده یا عدد و رقم متوجه نمی‌شود.»، در
مراسم روز ملی استاندارد می‌گوید: «در فصل بهار امسال ۷۰۳ هزار شغل ایجاد
شد و به من اطلاع دادند که در فصل تابستان ۷۹۵ هزار شغل ایجاد شده است»؛
یعنی ایجاد یک میلیون و ۴۹۸ هزار شغل از سوی دولت تنها در شش ماه!