اداره اطلاعات ملی ، وزارت دادگستری، اداره اف بی آی و وزارت امنیت داخلی امریکا در بیانیه مشترکی اعلام کردند هیچ مدرکی حاکی از دخالت کشورهای خارجی برای اختلال در فرایند انتخابات یا تغییر نتایج آرا در دست ندارند.
در این بیانیه آمده است :«ما نگران تلاش های جاری چین، روسیه و دیگر بازیگران خارجی از جمله ایران برای تضعیف اعتماد شهروندان آمریکا به نهادهای مردم سالار و تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی و سیاست های دولتی هستیم. این فعالیت ها همچنین شاید به دنبال نفوذ بر تصمیم رای دهندگان در انتخابات سال های ٢٠١٨ و ٢٠٢٠ در امریکا باشند.» آمریکا مدعی شده است استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای دامن زدن به اختلافات و تزریق اطلاعات نادرست می‌تواند از جمله روش‌ها برای مداخله در انتخابات باشد. انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا ۱۵ آبان ماه برگزار می‌شود و در جریان آن تکلیف ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان و همچنین ۳۵ کرسی از ۱۰۰ کرسی مجلس سنا روشن خواهد شد.
این نخستین بار است که آمریکا به طور رسمی جمهوری اسلامی ایران را به تلاش برای مداخله در انتخابات این کشور متهم می کند. اداره اطلاعات ملی آمریکا اخیرا با انتشار گزارشی، ایران را تهدیدی سایبری برای آمریکا خوانده بود.
درباره این ادعا و اتهام آمریکا علیه جمهوری اسلامی چند نکته قابل تامل است؛
1- اولین نکته اینکه اتهام آمریکا فارغ از میزان صحت و سقم آن، نشان دهنده توان سایبری ایران است. سال گذشته مجله علمی ساینتیفیک امریکن، طی گزارشی به قلم دوروتی دنینگ، تحلیلگر امور دفاعی، به توانمندی سایبری ایران پرداخت و نوشت: ایران یکی از دشمنان سایبری بزرگ آمریکا است. این کشور، چند سال پس از روسیه و چین به عنوان تهدید سایبری ظاهر شد. چندین حمله سایبری بسیار آسیب زا انجام داده و به یک تهدید بزرگ تبدیل شده که فقط بدتر می‌شود.
اخیراً نیز روزنامه وال‌استریت در گزارشی نوشت که کشور ایران در حوزه اقدامات سایبری یکی از ۱۰ قدرت بزرگ جهان به حساب می‌آید و این مسئله هم آمریکایی‌ها را ترسانیده است.
2- اتهامات سایبری آمریکا به ایران در حالی است که جمهوری اسلامی یکی از اصلی ترین اهداف حملات سایبری است و قدرت گرفتن در این زمینه درواقع واکنش و پاسخی به این حملات است. مشهورترین مورد از این حملات پروژه ای به نام «استاکس نت» است که علیه برنامه هسته ای ایران انجام شد و متخصصان امنیت سایبر آن را بزرگ ترین حمله سایبری علیه یک کشور می نامند. «استکاس نت» پروژه مشترک واشنگتن و تل آویو علیه ایران بود.
دیوید کندی موسس و رئیس شرکت مشاور امنیتی امنیت سایبری تراستدسک TrustedSec در این مورد می گوید: استاکس‌نت جهان را شوکه کرد. این ویروس کاملا یک راه جدید برای حمله به روش نظامی بود.
سال 2012 فاکس نیوز فاش کرد این ویروس با دستور مستقیم باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمیرکا برای حمله به برنامه هسته ای ایران طراحی و ساخته شد. در سال 2016 الکس گیبنی مستندی به نام روزهای صفر در مورد استاکس‌نت منتشر کرد که در آن این ویروس محصول مشترک ایالات متحده آمریکا و واحد 8200 ارتش اسرائیل معرفی شده‌است. استاکس نت در سال 2010 کشف شد و از آن پس تهران فهمید که این عرصه را باید جدی بگیرد و می تواند پاشنه آشیل خود را تبدیل به نقطه قوت کند. اتفاقی که چند سال بعد رخ داد.
3- ادعای دخالت سایبری در انتخابات آمریکا در حالی است که فهرست دخالت های سایبری و غیرسایبری آمریکا در امور سیاسی و انتخابات های ایران، سیاه و طولانی است. از کودتای 28 مرداد سال 32 گرفته تا تلاش برای براندازی در فتنه 88. یکی از موارد مشهور و جالب توجه این روند که هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا در ماجرای فتنه 88 از آن یاد می کند، متقاعد کردن توئیتر برای به تعویق انداختن تعمیرات خود است. وزارت خارجه آمریکا با فرستادن یک نماینده و مذاکره با مدیران ارشد این شرکت آنان را متقاعد می کنند در شرایط فعلی این کار به صلاح نیست و بهتر است به تعویق بیافتد که آنان نیز اجابت می کنند.
در آشوب های دی ماه سال گذشته نیز فضای مجازی و فعالیت سایبری نقشی محوری و بسیار مهم داشت. در تمام مواضع رسمی و رسانه ای غرب به این آشوب ها یک نکته مشترک وجود داشت و آن هم این که نباید اجازه داد ایران دسترسی شهروندان به فضای مجازی را کنترل کند.
شواهد و اخبار متعدد نشانگر این واقعیت است که فضای سایبری به اصلی ترین ابزار آمریکا در جنگ رسانه ای علیه ایران تبدیل شده است. ابزاری بسیار فراگیر (بیش از 40 میلیون ایرانی گوشی هوشمند دارند) و کم هزینه اما با قدرت اثرگذاری و تخریب بالا. با عنایت به این مسائل، متهم کردن ایران به تلاش برای دخالت در سیاست و انتخابات آمریکا، وقاحتی سیاسی از سوی مداخله گرترین کشور دنیاست.
4- نکته مهم و کلیدی در این قضیه آن است که تا کنون آمریکا تنها کشوری در جهان بوده که از ابزار فضای مجازی و سایبر برای تحقق منافع سیاسی خود در سطح گسترده و برنامه ریزی شده، استفاده می کرده است. اینترنت به قدرتمندترین سلاح آمریکا در صحنه «قدرت نرم» تبدیل شده و با هزینه ای اندک می توانست تاثیرات جدی بر کشورهای رقیب و دشمن آمریکا بگذارد. طی چجد سال اخیر رقبا و دشمنان آمریکا از لاک دفاعی خارج شده و سعی کرده اند از همین ابزار علیه خود آمریکا استفاده کنند. نکته جالب اینجاست که اگر آمریکا علیه دیگران از این ابزار استفاده کند نام آن «قدرت نرم» است اما اگر رقیب علیه آمریکا از این ابزار استفاده کند نام آن را «قدرت زننده»! (shape power) می گذارند. اخیراً برخی شرکت های بزرگ مانند توئیتر، فیس بوک، یوتیوب و... صدها اکانت فعال ایرانی را مسدود کرده اند. جرم این اکانت ها این بوده است که مطالبی برخلاف مذاق آمریکایی ها –به عنوان مثال در افشای چهره جنایتکار رژیم اسرائیل- منتشر می کرده اند. این رویکرد و اطلاعیه اخیر نهادهای امنیتی آمریکا نشان می دهد گردش آزاد اطلاعات، آزادی بیان، آزادی فضای سایبر، اینترنت بدون سانسور و امثال این عبارات تنها تا جایی معتبر هستند که در خدمت منافع و سیاست های آمریکا باشند و درغیر این صورت باید بدون تعارف با کشورهای رقیب و دشمن برخورد کرد. در دنیای مجازی فعالیت میلیون ها سایت خیراخلاقی و مستهجن آزاد اما سخن گفتن از جنایت های تل آویو و فساد واشنگتن ممنوع است.