چهار خطا در کنفرانس ورشو

 این نوشتار که زیر عنوان "آمریکا، اجلاسی جهانی را برای منزوی ساختن ایران برگزار کرد اما خودش منزوی شد" منتشر شده از مخاطبان می خواهد با مرور آن، "شاهد شکست تماشایی دولت ترامپ در لهستان" باشند.

 برگردان یادداشت وکس به فارسی درپی می آید:

 کنفرانسی که هفته جاری [میلادی] در ورشو و به رهبری آمریکا برگزار شد، به دنبال منزوی ساختن ایران بود اما نتیجه نهایی آن برعکس شده و خود آمریکا را منزوی ساخت.

 این کنفرانس، یکی از مشکلات اصلی "دونالد ترامپ" رئیس جمهور آمریکا در عرصه سیاست خارجی را برجسته کرده و در کانون توجهات قرار داد.

 این اجلاس دو روزه که با عجله سازماندهی شده بود و روز پنجشنبه خاتمه یافت، به عنوان کنفرانس امنیتی خاورمیانه برگزار شد. اما روشن بود که جمع کردن بیش از 60 کشور، در واقع به راه انداختن جریانی برای همراه ساختن جهان با سیاست سخت گیرانه آمریکا علیه ایران بود؛ هرچند آمریکا این موضوع را تکذیب می کرد.

 بسیاری از متحدان دلخور اروپایی، دیپلمات های سطح پایین خود را به نشست فرستادند یا اینکه اصلا نماینده ای نداشتند. اختلاف بر سر موضوع ایران به ماه می گذشته بازمی گردد که آمریکا از توافق هسته ای 2015 خارج شد و متحدان اروپایی مانند فرانسه و انگلیس بر ماندن در توافق، هم نظر شدند.

 دلیل اروپایی ها ساده بود: هرچند ترامپ می گفت ایران تلاش می کند که به بمب هسته ای دست یابد، اما کشورهای اروپایی هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه ایران به دنبال چنین چیزی است، نمی یافتند. و هرچند آژانس های اطلاعاتی آمریکا با ارزیابی اروپایی ها موافق بودند اما ترامپ با "کنار کشیدن از توافق تاریخی دیپلماتیک با ایران، بازگرداند تحریم ها و تهدید به تنبیه هر کشوری که نفت ایران را وارد کند"، دست رد را بر سینه سازندگان این توافق می زد.

 اما شرایط برای دولت ترامپ بدتر شد. اروپا در ماه ژانویه بر روی ایده ای کار کرد تا بتواند از ایران محصولات مربوط به حوزه انرژی را وارد کرده و در عین حال از مجازات های اقتصادی آمریکا در امان بماند. این راهکار به اروپا اجازه می داد که به حمایت موثر از توافق هسته ای ادامه دهد و بتواند تاثیرات مخرب تحریم های آمریکا بر اقتصاد ایران را کاهش دهد.

 اکنون که کنفرانس ورشو خاتمه یافته، کاملا روشن است که این نشست، شکاف بین اروپا و آمریکا را عمیق تر ساخته و تنها دلیلش هم این است که دولت ترامپ با لجاجت اصرار دارد که ایران به دنبال ساخت سلاح هسته است.

 چهار خطا در کنفرانس ورشو که به رهبری آمریکا برگزار شد:

 1. این نشست، شروع بدی داشت.

"رودی جولیانی" وکیل شخصی ترامپ، روز چهارشنبه در تظاهراتی که توسط یکی از گروه های ضدایرانی در نزدیکی نشست ورشو انجام شد، سخنرانی کرد. این گروه [گروهک منافقین] زمانی جزء گروه هایی بود که توسط آمریکا، تروریستی اعلام شده بودند و جولیانی مدت ها برای آن ها لابی می کرد.

 جولیانی در حاشیه اجلاس ورشو به یو اس ای تودی گفت: همه موافقند که ایران، اولین کشور حامی تروریسم در جهان است.

 وی افزود: این مطلب باید یک واقعیت را به شما گوشزد کند و آن هم اینکه ایران کشوری است که نمی توان به آن تکیه کرد یا با آن تجارتی انجام داد یا به آن اعتماد کرد.

 هرچند اظهارات جولیانی در متن اجلاس ورشو، ایراد نشده بود اما قطعا پوشش ضعیفی که آمریکا برای این نشست ایجاد کرده بود و می گفت برای بدگویی از ایران به ورشو نیامده است را تضعیف کرد.

 2. شرکت مقامات رسمی در نشست ورشو، ضعیف بود.

رهبران آلمان، فرانسه و اتحادیه اروپا _که همگی عضو توافق هسته ای ایران هستند_ توسط "برایان هوک" مامور ویژه دولت ترامپ در امور ایران، به اجلاس ورشو دعوت شدند اما هیچ کدام این دعوت را نپذیرفتند.

 هرچند "جرمی هانت" وزیر خارجه انگلیس در این نشست شرکت کرد اما دیگر کشورهای اروپایی و عربی، هیئت دون پایه ای را به اجلاس فرستادند.

 این واقعیت، مقامات ارشد آمریکایی مانند "مایک پنس" معاون و "مایک پمپئو" وزیر خارجه ترامپ را در ورشو تنها گذاشت. آن ها معمولا در اجلاس هایی شرکت می کنند که همتایانشان حضور داشته باشند اما در این مورد، تمام راه تا لهستان را رفتند تا با مسئولانی بسیار پایین رتبه تر از خود گفتگو کنند.

 3. حتی اندک مقامات عالی رتبه که در این اجلاس شرکت کرده بودند، بی جهت خبرسازی کردند. "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل در روز چهارشنبه اشتباه احمقانه ای کرد. اکانت رسمی توییتر وی نه تنها هدف واقعی این اجلاس [مبنی بر مقابله با ایران] را بیان کرد بلکه علیه ایران اعلام جنگ نیز کرد.

 در این توییت آمده بود: آنچه درباره این نشست، مهم بوده و سری هم نیست این است که یک نشست آشکار با نمایندگان کشورهای اصلی عرب می باشد که با مسئولان اسرائیل در کنار هم نشستند تا منافع مشترک از جنگ با ایران را پیش ببرند.

 این توییت، یک ساعت بعد پاک شد اما تاثیر مخرب خود را گذاشت. ظاهرا این توییت نتیجه ترجمه بد از لغت عبری استفاده شده توسط نتانیاهو بود که به معنای "مقابله" می باشد. توییت جدید که از واژه "مقابله" در آن استفاده شده بود، سریعا روی خروجی اکانت نتانیاهو قرار گرفت تا همه را مطمئن سازد که کسی در ورشو به دنبال جنگ نیست.

 4. "مایک پنس" با سرزنش آشکار متحدان اروپایی آمریکا در سخرانی اش، هیچ نفعی را از آن خود نکرد.

 وی با اشاره به مکانیسم اروپایی ها برای ادامه تجارت با ایران، گفت: اروپایی ها، طرح خود را یک "وسیله ویژه برای رسیدن به هدف" می خوانند اما ما آن را یک "گام پیشنهادی بد" می دانیم که فقط موجب تقویت ایران، تضعیف اروپا و تشدید اختلاف بین اروپا و آمریکا خواهد شد.

 اما در واقع، خواسته مایک پیس، یک "پیشنهاد بد" بود. درخواست از اروپا برای انجام کاری که نمی خواهد انجام دهد _مانند قطع روابط اقتصادی با تهران و خروج از توافق هسته ای_ فقط موجب نابود شدن روابط بی ثبات آمریکا و اروپا می شود. به علاوه، این کار موجب ضعیف نشان دادن دولت ترامپ خواهد شد به ویژه درصورتی که اروپایی ها به حرف آمریکا گوش ندهند.

 "اریک برور" کارشناس مسائل ایران در اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا در واشنگتن گفته: آمریکا اختلاف خود با متحدانش را بیشتر ساخت، آن هم در اجلاسی که باید برای ترمیم برخی زخم ها و کنار گذاشتن اختلافات برگزار می شد.

 این دستپاچگی و شرم ساری در ورشو، ضروری نبود.

اگر ایران واقعا به دنبال سلاح هسته ای و نقض برجام بود، همه این تخریب ها و اقدامات غیرمفید، معنایی پیدا می کرد اما مشکل این است که حتی جاسوسان و نهادهای امنیتی آمریکا نیز می گویند ایران به توافق هسته ای پایبند بوده است. این بدان معناست که همه مشکلاتی که به دست خود آمریکایی ها در ورشو ایجاد شد، برای هیچ بوده است.

 براساس گزارشی که توسط مقامات ارشد اطلاعاتی آمریکا در ماه ژانویه منتشر شده، ایران علیرغم خروج آمریکا از برجام به این توافق پایبند مانده است و این امر، زمانی را که ایران برای ساخت مواد لازم جهت تولید یک بمب اتمی نیاز دارد، از چند ماه به حدود یک سال افزایش داده است.

 به علاوه این گزارش، هشدار داده که مقامات ایران علنا تهدید کرده اند اگر به تجارت محسوس و منافع اقتصادی برجام دست نیابند، فعالیت های هسته ای خود را از سر خواهند گرفت.

 بنابراین نه تنها فشارهای ترامپ بر ایران، هدف مورد نظر وی را تامین نکرده بلکه تصمیم وی برای خروج از توافق هسته ای، می تواند ایران را به سمت ساخت سلاح اتمی بکشاند.

بی شک، کنفرانس ورشو برای جبران این خطا برگزار شده بود اما نتوانست هیچ کاری را از پیش ببرد.