یادداشت: زمانی که ایالات متحده علیه کشورمان تحریم‌های جدید وضع می‌کند؛ آنگاه که جمهوری‌خواهان بر سر کار می‌آیند! زمانی که دموکرات‌ها در کاخ سفید هستند؛ وقتی که بوش پسر به عراق لشکرکشی می‌کند؛ آن روز که جنگنده‌های آمریکا به همسایه شرقی ایران حمله می‌کنند؛ آن زمان که قیمت نفت افزایش پیدا می‌کند؛ روزهایی که ایران به دانش صلح‌آمیز هسته‌ای دست یافته است؛ زمانی که توانسته‌ایم تروریسم منطقه‌ای را شکست داده و دست بالا را در منطقه داشته باشیم؛ آن هنگام که آمریکا از برجام خارج شده است و حتی حالا که ترامپ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را تروریست اعلام کرده، اصلاح‌طلبان یک نسخه و راه حل مشترک دارند؛ مذاکره!
در این راستا و در روز گذشته، روزنامه «سازندگی» با درج تیتر «چشم در برابر چشم» در صفحه اول خود نوشت: «کاخ سفید در اقدامی غیر معمول و برخلاف عرف بین‌المللی، سپاه پاسداران را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داد.» این روزنامه در ادامه توضیح داد: «نزدیک به چهار دهه است که رقابت‌های میان ایالات متحده و ایران به سان بازی شطرنجی شده که در جریان آن به جای رقابت دو ضلع، شاهد حضور ضلع سومی نیز هستیم، بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای که گاه در زمین ایران بازی می‌کنند و گاه در زمین ایالات متحده. این رقابت‌ها محصول افزایش نفوذ استراتژیک ایران در حاشیه خلیج‌فارس، خاورمیانه و شمال آفریقا است.» روزنامه سازندگی بلافاصله بعد از این توضیح می‌نویسد: «دیپلماسی، تنها راه پایان دادن به تنش‌هاست.» مطلبی که «شرق» دیگر روزنامه اصلاح‌طلب با صراحت بیشتری به چاپ رساند و نوشت: «بسیاری از تحلیلگران معتقدند سال جاری، اوج درگیری سیاسی و دیپلماتیک ایران و آمریکا خواهد بود و برخی نیز درگیری نظامی را محتمل می‌دانند، اما نگارنده معتقد است اتفاقاً ماه‌های آتی، بهترین زمان مذاکره با ترامپ است... .» آیا تجربه برجام و عمل به نسخه مذاکره که جریان غرب‌گرا برای کشور تجویز کرد، برای کنار گذاشتن این پیشنهاد کفایت نمی‌کند؟ اصرار این جریان برای وارد کردن یک خسارت محض دیگر به کشور چه دلیلی دارد؟