یادداشت: «داریوش قنبری» فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان ادوار مجلس به تازگی در مصاحبه‌ای گفته بود: «اینکه ریشه مسائل و مشکلات فعلی کشور را به دولت نسبت دهیم و بگوییم او مقصر است، بی‌انصافی کرده‌ایم! مشکلات امروز، از بیرون توسط آمریکایی‌ها مخصوصاً بعد از روی کار آمدن ترامپ بر دولت تحمیل شد. انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نخستین تأثیر منفی خود را روی سیاست خارجی و اقتصاد ایران گذاشت.» صادق زیباکلام از طرفداران معروف دولت تدبیر و امید، که چند سالی است از دولت روحانی ناامید شده، در یادداشتی عنوان کرده است: «هیچ دولتی با کمک هیچ اقتصاددانی و به کمک هیچ‌گونه برنامه‌ای نمی‌تواند جلوی تورم و گرانی را بگیرد. آقایان نوبخت، واعظی یا همتی که جای خود دارند. در شرایط حاضر اگر مسئولیت اقتصادی دولت را حتی به «جان مینارد کینز»، «آدام اسمیت» و دیگران می‌سپردیم نیز هیچ فرقی نمی‌کرد. وقتی اعتمادی نسبت به آینده وجود داشته باشد، هیچ دولتی نمی‌تواند جلوی تورم و گرانی را بگیرد.» و جملاتی دیگر از این دست که این روزها از سوی چهره‌های نزدیک به جریان اصلاحات مطرح می‌شود، تازه‌ترین نوع تلاش برای کاهش انتقادات و نارضایتی از دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان و نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس است. آنها که هیچ کارنامه قابل قبولی برای ارائه ندارند، به دنبال دلیل‌تراشی برای عملکرد غیر قابل قبول اصلاح‌طلبان هستند؛ روشی که البته پیشتر با طرح مباحثی مانند «دولت موازی» یا «دولت پنهان» مطرح شده و به دلیل استقبال نکردن مردم و نپذیرفتن از سوی افکار عمومی شکست خورده بود! سرنوشتی که احتمالاً در انتظار این راه حل و طرح مباحث جدید نیز خواهد بود؛ چرا که تعلل، خطای محاسباتی، تنبلی و فقدان مدیریت در برابر چشمان مردم است و این عمل و آثار سوء آن با هیچ گفتاری درمان نمی‌شود و با جمله‌سازی و بهانه‌تراشی‌های کودکانه نمی‌توان ناکارآمدی را انکار کرد.