یادداشت: «تولید اورانیوم چهار برابر شده و شمارش معکوس برای گذشتن از مرز 30 کیلوگرم آغاز شده... برای اروپایی‌ها هنوز فرصت هست، اما اگر بیشتر فرصت می‌خواهند معنای آن این است که یا نمی‌توانند یا نمی‌خواهند به تعهدات‌شان عمل کنند.» اینها تنها بخشی از صحبت‌های سخنگوی سازمان انرژی اتمی کشورمان بود برای بیدار کردن غرب (اتحادیه اروپا) از خواب برجامی، اما در مقابل وزیر اقتصاد و دارایی فرانسه با صراحت اعلام کرد آمریکا برای آنکه مانع تجارت اروپا با ایران شود، اروپایی‌ها را سخت تحت فشار قرار داده است. جمله‌ای که نشان می‌دهد اروپایی‌ها نسبت به آنچه در برجام به آن متعهد شده‌اند یا ناتوان هستند؛ یا اراده‌ای برای ایستادن در مقابل ترامپ ندارند. به نظر می‌رسد واقعیت این است که اروپای مستقلی وجود ندارد تا بتواند برای حفظ برجام اقدام عملی انجام دهد.
با در نظر گرفتن فرصت دو ماهه ایران به کشورهای متعهد در برجام در 18 اردیبهشت امسال، درباره رفتار غربی‌ها دو نکته قابل بیان است؛ نخست اینکه، اجرا نکردن تعهدات هسته‌ای، خروج از برجام و اعمال تحریم‌های بیشتر تنها بخشی از اقدامات آمریکایی‌ها بود. اروپا نیز به جای عملی کردن تعهدات خود، با وجود عدم تأیید رفتار آمریکا در موضع‌گیری‌های‌شان، محدودسازی موشکی و حضور منطقه‌ای ایران و... را از طرق گوناگون پیگیری کرد. رفتار غرب نشان می‌دهد، آنها نه تنها تعهدات‌شان در برجام را اجرا نخواهند کرد؛ بلکه به دنبال برجام‌های دیگر نیز هستند.
دوم اینکه، پس از کاهش تعهدات هسته‌ای ایران، غربی‌ها به شدت سردرگم شده و به تهدید دست زده‌اند! که در نهایت تهدیدات توخالی آنها به سیاست التماسی برای مذاکره مجدد با ایران تبدیل شد که البته آنجا هم با شکست مواجه شدند. این بار نیز غرب تلاش می‌کند با اتفاقات ساختگی، همچون آتش زدن دو کشتی در دریای عمان، جامعه بین‌المللی را به سمت ایجاد اتحادی علیه ایران پیش ببرد، سیاستی که همچون گذشته، نتیجه‌ای جز شکست برای غرب نخواهد داشت. همه این رفتارها و سخنرانی‌های مقامات غربی نشان می‌دهد، آنها نسبت به ایران دچار سردرگمی شده‌اند و در طراحی یک سناریو و نقشه راه برای جلوگیری از قدرت روزافزون ایران ناتوان هستند.