یادداشت: فقط چند روز تا پایان فرصت اروپایی‌ها برای تأمین منافع ایران در برجام باقی مانده است، توافقی که ماه‌ها وقت و توان کشور، برای نگارش و امضای آن معطل نگه داشته شد و بخش قابل توجهی از دستاوردهای هسته‌ای به پای آن ریخته شد. عملکرد اروپایی‌ها از فاصله گام دوم تا به امروز و اخبار آشکار و پنهان از این امر حکایت دارد که در روزهای آینده نباید منتظر تغییر و تحول قابل توجهی بود و متأسفانه برجام با همه هزینه‌هایش برای کشور در حال پیوستن به تاریخ است! در این شرایط ویژه، فارغ از همه اختلاف‌نظرها درباره آنچه در فرایند مذاکرات هسته‌ای و اعتماد به کاخ سفید و سران اروپایی رخ داد، باید یک صدای واحد از کشور شنیده شود. ضروری است بحث‌ها درباره خدمت یا خیانت بودن توافق هسته‌ای را به آینده موکول کرده و با وحدت کلمه از طرف مقابل اجرای تعهداتش در برجام را مطالبه کرد.
شگفت‌انگیز است که در چنین شرایطی رئیس دستگاه دیپلماسی کشور! در مصاحبه با روزنامه متعلق به دولت! به جای تقویت همگرایی، سخنانی بر زبان جاری می‌کند که زمینه‌ساز واگرایی است. محمدجواد ظریف در مصاحبه با روزنامه ایران با حمله به منتقدانش که البته این روزها، به ویژه در ماجرای تحریم «ظریف» توسط آمریکا در کنار او ایستاده‌اند، اتهام همراهی و هم‌نظری با سران رژیم صهیونیستی را وارد کرده و می‌گوید: «بعضی وقت‌ها برای من این سؤال مطرح می‌شود چقدر منافع گروهی در داخل کشور می‌تواند با منافع تندروهای اسرائیل و تندروهای آمریکا اتفاقی در همه موارد یکی باشد.(!)» ظریف برخلاف تیتر «تحمل می‌کنم تا دوگانه‌سازی شکل نگیرد» که برای مصاحبه‌اش برگزیده شده است، اضافه می‌کند: «حضراتی در اتاق‌شان نشسته‌اند و زیر کولر شعار می‌دهند. انقلابیون زیرکولرنشین مقداری از انقلابیون واقعی یاد بگیرند.» باید از آقای ظریف و منتقدانی که احتمالاً قصد پاسخ این گفته‌ها را دارند پرسید؛ بهتر نیست در شرایط حساس کنونی توان خود را صرف تأمین منافع کشور کنند و از حاشیه‌سازی بپرهیزند؟!