صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

دیدگاه

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

صدای انقلاب

صفحات داخلی

صفحه نخست >>  عمومی >> آخرین اخبار
تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱۳۹۸ - ۲۰:۰۴  ، 
شناسه خبر : ۳۱۸۷۴۳
فرزندان مسئولان در راه مجلس/لیلا واثقی؛ فرمانداری که دستور تیر صادر کرد، کیست؟/در همسایه ما چه خبر است؟/مقتدی صدر و حکایت قیام قصاب ها/آقای جهانگیری! تجربه دوران هاشمی را فراموش نکنید.../دارند از سرمایه می‌خورند!/20 نکته درباره حوادث آبان 98/شکاف ملت و حاکمیت عمیق تر می‌شود/زلزله هم کار ایران است

فرزندان مسئولان در راه مجلس

آرمان ملی: توحيد نوبخت، فرزند محمدباقر نوبخت، رئيس سازمان برنامه و بودجه براي حضور در يازدهمين دوره انتخابات مجلس از حوزه انتخابيه رشت کانديدا شد. البته توحيد نوبخت نخستين فرد از خانواده محمدباقر نوبخت، معاون رئيس‌جمهور و رئيس سازمان برنامه و بودجه نيست که عزم ورود به پارلمان دارد چرا که برادر او يعني علي نوبخت کانديداي مجلس دهم شد و اکنون نماينده است. محسن علوي نماينده مجلس دهم هم فرزند حجت الاسلام محمود علوي وزير اطلاعات دولت است. علي مطهري نماينده چنددوره مجلس و فرزند شهيد مرتضي مطهري است.

لیلا واثقی؛ فرمانداری که دستور تیر صادر کرد، کیست؟

رویداد۲۴ : نام لیلا واثقی این روزها زیاد در فضای مجازی شنیده می‌شود؛لیلا واثقی درباره اتفاقات آن روز می‌گوید دوبار به مردم در این مورد هشدار داده بود که احتمال تیراندازی است. «معترضان در را شکستند و وارد شدند. سینه سپر می‌کردند و می‌گفتند اگر می‌توانید ما را بزنید. چون می‌دانستند نیروی انتظامی دستور شلیک ندارد. به نیروی انتظامی دستور دادم به هر کس که وارد ساختمان فرمانداری شد شلیک کند.» واثقی البته تاکید دارد بعد از تیر هوایی، معترضین صحنه را ترک کردند با این حال قسمت دوم صحبت‌های او در فضای مجازی شنیده نشد. لیلا واثقی حالا مشهورترین فرماندار ایران است. با وجود اینکه زنان در ایران به سختی در مسئولیت‌هایی مثل فرمانداری قرار می‌گیرند، اما واثقی با مدرک تحصیلی فیزیک توانست یکی از معدود فرمانداران زن در ایران باشد.

در همسایه ما چه خبر است؟

ابتکار: اوضاع آشفته عراق دو وجه دارد: نارضایتی عمومی از دولت ضعیف، فساد فراگیر، نخبگان فاسد، فرقه‌گرایی، جنگ قدرت و احزاب ناکارآمد. وجه دیگر مربوط به ورود دولت ترامپ و متحدان عراقی و منطقه‌ای آن به جنگ امنیتی با ایران است. گمان می‌رفت با استعفای دولت «عادل عبدالمهدی» به عنوان یکی از خواست‌های اصلی معترضان از شدت ناآرامی‌ها کاسته شود، اما قرائن نشان می‌دهد که بحران عراق اکنون وارد فاز تازه‌ای شده است. نبود و یا سست‌تر شدن سقف حاکمیتی و تشویق جریان‌های فرصت طلب برای سهم خواهی از کیک قدرت، این کشور را در معرض هرج و مرج تازه‌ای قرار داده که تقویت دوباره هسته‌های تروریستی و خطر تجزیه بخشی از آن است. مردم عراق در اعتراضات خود که به خیزش اکتبر شهره شده، خواست‌های روشن و مسالمت آمیزی را بیان کردند اما غافلگیری دولت و ناتوانی عادل‌عبدالمهدی در مدیریت بحران، فرصت را به موج‌سوارانی داد که بتوانند در اندک زمان خشونت را جایگزین تظاهرات مسالمت‌جویانه کنند. اگرچه دولت ترامپ از رودرویی نظامی مستقیم با ایران همچنان پرهیز دارد، اما تحولات عراق و بالتبع آن رخدادهای لبنان، یمن و سوریه نشان می‌دهد که واشنگتن در پی تنگ کردن حلقه فشارهای اقتصادی، اکنون و در راستای شروط 12‌ گانه «مایک پمپیو»  ورود مستقیم به فاز امنیتی علیه ایران را آغاز کرده است. هدف واشنگتن شکستن دیوار امنیتی ایران در گستره منطقه و ایجاد وضعیت بحران در کنار مرزهای این کشور است. کنار رفتن عادل عبدالمهدی به عنوان چهره‌ای که به ایران نزدیک است و نیز تشویق ناآرامی‌ها و مخالفت‌ها با حضور ایران در عراق، بخشی از سیاست رویارویی امنیتی واشنگتن است. بخش دیگر را باید در آماده به رزم کردن نزدیک به 50 هزار نیروی داعشی در حوالی مرزهای ایران دانست.

مقتدی صدر و حکایت قیام قصاب ها

دیپلماسی ایرانی: شورش های یکصد ساله فرانسه آسیب های جدی به فرانسه وارد کردند. از جمله این شورش ها شورشی بود به رهبری "کابوش پوست کن" که به شورش "قصاب های پاریس" معروف است. این شورش یکی از تلخ ترین و وحشتناک ترین شورش های تاریخ فرانسه است. بورگینیون‌ها در رقابت با آرمانیاک‌ها برای اعمال نفوذ در دربار شارل ششم، به تحریک و حمایت شورش قصاب ها پرداختند و برای پیشبرد امور خود یک کشیک فرصت طلب را که نفوذی هم در درباره داشت با خود همراه کردند و در پاریس حمام خون به راه انداختند. آنها توانستند با خشونت خود یکسری اصلاحات مد نظر خود را اعمال و پارلمان را وادار کنند که در ماه مه ‌1413 یک سلسله اصلاحات اداری را تصویب کند. البته تفوق دوباره آرمانیاک‌ها از اجرای این اصلاحات ممانعت به عمل آورد و این شورش سرکوب شد. حالا بعد از 516 سال در عراق، مقتدی صدر، رهبر جریان صدر، در سایه نبود دولتی مقتدر و وجود اعتراضات سراسری علیه وضع موجود حاکم بر کشور، تلاش دارد به همان شیوه و با استفاده از اقشار فرودست و همچنین اجیر اراذل و اوباش در مناطق حاشیه نشین شهرها از فرصت استفاده کند و اراده خود را پیش ببرد و به پشتوانه آشوب و هرج و مرج در کشور، خود را به رهبر عراق جا بزند. وی از احساسات مردمی و اعتراضات آنها علیه وضع موجود نهایت سوء استفاده را می کند، با کمک های مالی و اظهارات و پیام های عوام فریبانه اقشار فرودست را با خود همراه می کند و به سراسر عراق می فرستد، و با نفوذ به میان جمعیت معترض تلاش می کند اعتراض ها را منحرف کند، به درگیری های مسلحانه بکشاند و چنان آشوبی به پا کند که وحشت در شهرها حکمفرما شود. برای او هدف تنها بر تن کردن قبای رهبری بدون مسئولیت در عراق است. شاید مقتدی صدر را بتوان با آن کشیش فرصت طلب فرانسوی و جماعت پیرو او را با قصاب های پاریس مقایسه کرد. همان طور که بورگینیون ها توانستند در سایه شورش قصاب ها اراده خود را بر پارلمان و مردم تحمیل کنند او نیز می خواهد به همان شیوه اراده خود را بر ملت عراق تحمیل کند.

آقای جهانگیری! تجربه دوران هاشمی را فراموش نکنید...

الف: اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور، در مراسم روز ملی صادرات گفت: "همواره بايد برابر ملت ايران به ‌ويژه طبقات ضعيف سر تعظيم فرود آوريم"اگر معاون اول، واقعاً به این گفته خود اعتقاد دارد، ضرورت دارد گفتمان حاکم بر سیاست گذاری های دولت حداقل اندکی به سمت مردم فقیر و مستضعف تغییر جهت دهد. از این نظر حتی می توان گفت وضعیت فعلی یک بزنگاه برای نه تنها دولت بلکه کل سیستم است. این چرخش همان اتفاقی است که در دوران سازندگی نیز رخ داد و بعد از شورش های اسلامشهر، چهاردانگه و ... جهت سیاست های دولت سازندگی از توسعه بدون ضابطه و به ضرر طبقات ضعیف جامعه اندکی تغییر پیدا کرد. البته این اتفاق باید در سال ۱۳۹۶ رخ می داد اما هنوز فرصت برای کمک به قشر ضعیف و مستضعف جامعه وجود دارد. متاسفانه دولت «تدبیر و امید» تمایل و اعتقاد یا توانایی تغییر جهت سیاست گذاری های خود را برای عبور از شرایط موجود ندارد و همین موضوع، وظیفه همه را در قبال آن سنگین تر می کند. در درجه اول این رسالت برعهده رسانه ها و جریانات سیاسی است که این مطالبه را داشته باشند. در عرصه سیاسی نیز، وظیفه اصلاح طلبان شاید سنگین تر از دیگر جریانات باشد؛ چرا که در حال حاضر بدلیل ضعف مفرط دولت، نوع سخنان رئیس جمهور و انتخابات پیش رو، اصلاح طلبان خود به عنوان منتقدان اصلی دولت در رسانه های مختلف حضور دارند اما بدون شک این رویکرد نه در کوتاه مدت و نه بلندمدت کمکی به آنها نخواهد نکرد و مورد پذیرش عموم مردم قرار نمی گیرد . اصولگرایان نیز باید به این موضوع فکر کنند که شکست کامل سیاست های دولت به پای سیستم و نظام نوشته خواهد شد. اما پیش از همه این ها، دولت باید قبول کند که از موضع گیری مقطعی و متغیر خود دست بردارد.

دارند از سرمایه می‌خورند!

رسالت: به قول یک پژوهشگر روسی «اندره کوروبیکو»، ما گرفتار یک جنگ هیبریدی هستیم، جنگی که آمریکایی‌ها در ۸ لایه با ما درگیر هستند.لایه دیپلماسی، لایه اطلاعاتی و تبلیغاتی، لایه سایبری، لایه نظامی، لایه اقتصادی، لایه نیروهای ویژه و بالاخره لایه حمایت از نابسامانی‌ها و شورش‌های محلی!

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی اخیرا گفته؛ «ایران با قطع اینترنت، سربازان ما را در این کشور خلع سلاح کرد.»

معلوم می‌شود رژیم صهیونیستی علاوه بر «سرمایه» در ایران «سرباز» هم دارد. همان‌ها که با شرارت و بی‌رحمی به اموال مردم و اموال عمومی آسیب رساندند و از پشت به مردم و حافظان امنیت شلیک کردند و کار را به آتش زدن مسجد و قرآن‌سوزی رساندند. آمریکایی‌ها در جنگ هیبریدی می‌خواهند ویترین «حکومت» و «نظام» را به هم بریزند. در عراق و لبنان این کار را کردند. دولت، ویترین و دکور بیرونی یک نظام است.

برگردیم به مبحث اول، این سؤال که چرا دشمن در این مرحله از «سرمایه» می‌خورد را باید یک پیروزی بزرگ در نبرد نرم سوم و موفقیت در جنگ نیمه‌سخت با استکبار جهانی دانست، همان‌طور که رهبری فرمودند: «ملت بار دیگر عظمت خود را نشان داد و توطئه خطرناکی را نابود کرد» و نیز فرمودند: «در جنگ نرم همچون یک شطرنج‌باز ماهر همیشه باید یک قدم از دشمن خود جلو بود».ملت با قیام سراسری خود نشان داد یک قدم از دشمن در خنثی کردن توطئه‌ها جلو است.

20 نکته درباره حوادث آبان 98

خبرگزاری فارس: ارجاع همه مشکلات و مصایب کشور به «دشمنان» نادرست و غیرقابل باور از سوی مردم است. اینکه انقلاب اسلامی، انقلابی فراشیعی و فرا ایرانی است و تبدیل به یک قدرت منطقه‌ای تاثیرگذار شده است شک و تردیدی نیست. از اینکه ائتلاف آمریکا، هم پیمانان غربی، متحدان عربی- عبری آنها از هر گونه توطئه علیه جمهوری اسلامی ایران کوتاهی نمی‌کنند نباید شک و تردید کرد. باید راه مقابله، بازدارندگی کاهش تهدیدات آنها را یافت و به این توطئه‌ها غلبه کرد. سهم ناکارآمدی و بی‌لیاقتی مسئولان را نباید در سبد دشمنان محاسبه نمود.

شکاف ملت و حاکمیت عمیق تر می‌شود

روزنامه اعتماد : «حسین مرعشی» سخنگوی حزب کارگزاران در یادداشتی در نوشت: «واقعیت این است که هرچه از عمر انقلاب می‌گذارد، با این حقیقت مواجه می‌شویم که قادر نیستیم در عرصه‌هایی اکثریت مردم را نسبت به سیاست‌ها و برنامه‌های کشور قانع کنیم. جریان‌ها و اعتراض‌های اخیر یعنی افزایش قیمت بنزین و تبعات آن، نشانی است از شکاف میان دولت و ملت».

اصلاح طلبان در تشریح وضع موجود، همزمان 4 مسئله را سانسور می کنند. اول: نقش دولت در ایجاد وضع موجود؛ کارنامه خالی دولت یکی از علت های اصلی نارضایتی در مردم است. دوم: نقش طیف اصلاح طلب در ایجاد وضع موجود؛ اصلاح طلبان به جهت در اختیارداشتن اکثریت مطلق دولت، از معاون اول رئیس جمهور تا وزیر نفت و خارجه و...نقش ویژه ای در شکل گیری وضع موجود و ایجاد نارضایتی در مردم دارد. سوم: نقش دشمن و دنباله های داخلی آن در وارونه‌ نشان دادن واقعیّت‌ها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ و همچنین نقش دشمن در حمایت سخت افزاری و نرم افزاری از آشوبگران. و چهارم: بصیرت قاطبه مردم ایران در بزنگاه ها و ناکام گذاشتن نقشه های شوم دشمن( آخرین نمونه حضور باشکوه و تماشایی مردم در محکومیت جنایات آشوبگران اجاره ای).

زلزله هم کار ایران است

مشرق: حیرت‌انگیز آن است که تیمور وقتی در مورد کشته‌ها و زخمی‌ها صحبت می‌کرد با آرامش خاصی حرف می‌زد، اما وقتی درباره سالن رایانه توضیح می‌داد مثل یک بچه زار می‌زد. به نظر می‌رسید از تلفات زیرساختی بیش‌تر از تلفات انسانی ناراحت شده است. از او پرسیدم چرا سالن رایانه برایش این‌قدر مهم است؟ جواب داد:ما سه سال پیش وارد آلبانی شدیم و از آن زمان تا الآن داشتیم خودمان را برای یک زندگی جدید آماده می‌کردیم. به ما گفته بودند که متحدان سعودی و اسرائیلی‌مان، هزینه زیادی برای زیرساخت‌های این پایگاه جدید کرده‌اند؛ و گفته بودند این‌جا در امنیت خواهیم بود. گفتند حمایت کامل دولت آمریکا و تمامی هم‌پیمانان آن پشت ماست. آقای بولتون حتی به ما قول داده بود که به زودی در تهران جشن خواهیم گرفت. یک سال پیش تجهیزات جدید رایانه‌ای به ما دادند و چند ماهی می‌شد که به سختی تلاش می‌کردیم تا حقوق بشر و دموکراسی را [در داخل ایران] بهبود بدهیم. همین ده روز پیش، مردم ایران را دیدیم که به خیابان‌ها آمدند و ساختمان‌ها را در تهران آتش زدند. فکر می‌کردیم رؤیاهایمان به حقیقت پیوسته‌اند. اما امروز نه انقلابی در کار است، نه سالنی، نه رایانه‌ای. همه چیز را از دست دادیم!

نام:
ایمیل:
نظر: