دیپلماسی نظامی

در روزهایی که آمریکا از تهدید و تحریم ایران و تطمیع ضدانقلاب برای کشته‌سازی در ایران دریغ ندارد و اگر کاری بیشتر از دستش بر می‌آمد سخاوتمندانه مضایقه نمی کرد؛ و در حالی که اروپایی‌ها ظاهر رفیق قافله داشتند و باطناً شریک دزد بودند؛ در روزهایی که تمام توان پروپاگاندای غرب، ضعیف نشان دادن ایران بود؛ برگزاری رزمایش مشترک ایران و روسیه و چین اتفاقی بزرگ در تاریخ دیپلماسی کشور است.
مانور نظامی مشترک نه تنها موید قدرت نظامی ایران است که قدرت سیاسی کشور را به رخ غرب می کشد.
وقتی کشورهای اروپایی برای ساده‌ترین معادلات می‌ترسند که با ایران تبادلات تجاری داشته باشند، چین و روسیه نمی‌توانند از ایران چشم بپوشند!
اگر دیپلماسی سیاسی با غرب کاملاً شکست خورده است؛ دیپلماسی نظامی اما اول راه موفقیت‌های چشم‌گیر است.
به حق باید گفت دیپلماسی نظامی این روزهای کشور مدیون محمد باقری است؛ همان طور که بسیاری از پیروزی‌های جنگ مدیون برادر شهیدش، حسن باقری است.
حالا دنیا چه بخواهد و چه نخواهد ؛ باید قبول کند ایران آنقدر بزرگ هست که هم دشمنانش بزرگ هستند و هم دوستانش!