یادداشت: وابستگی شدید اروپا به آمریکا در حوزه اقتصاد و امنیت باعث شده است که اتحادیه اروپا در حوزه مباحث بین‌المللی بیشتر به‌عنوان سخنگوی آمریکا و دنباله‌رو سیاست‌های این کشور مطرح باشد، تا یک اتحادیه مستقل. ازاین‌رو یک سناریوی محتمل از عدم حمایت کشورهای اروپایی از سیاست آمریکا در تحریم تسلیحاتی ایران، تقسیم کار داخلی بین اروپا و آمریکا است.
گزاره خبری: روزنامه «واشنگتن‌پست» نوشت: «مقامات اروپایی بر این باورند که آمریکا درباره تمدید تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران مواضع افراطی اتخاذ کرده و هدفش اعمال تحریم‌های گسترده‌تر است. مقامات اروپایی که قاطعانه تفسیر حقوقی آمریکا در خصوص اجرای مکانیسم ماشه را رد می‌کنند، گفته‌اند تمایل دارند به ایران اجازه خریدوفروش سلاح‌های پیشرفته متعارف را ندهند. آن‌ها این راه‌حل را پیشنهاد داده‌اند که موقتاً تحریم‌های تسلیحاتی تمدید شود؛ اما آمریکا از قبول هر پیشنهادی، امتناع و مواضع افراطی اتخاذ کرده است.»
گزاره تحلیلی: از آنجایی که آمریکا به دنبال دائمی کردن تحریم‌های تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران بود و روسیه و چین مخالف سرسخت این موضوع بودند؛ همچنین اروپاییان تمدید دائمی تحریم‌های تسلیحاتی را به معنای از بین رفتن کامل برجام می‌دانستند؛ لذا آن‌ها نیز از دائمی بودن تحریم‌های مورد اشاره حمایت نکردند؛ ولی به نظر می‌رسد کشورهای اروپایی عضو برجام همچنان با یک رفتار منافقانه درصدد ارائه پیشنهاد تمدید دوباره تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران به‌صورت موقت بر خواهند آمد. طبق برجام و بر اساس تأییدیه قطعنامه 2231 سازمان ملل، تحریم‌های تسلیحاتی ایران باید در سال 2020 به‌طور کامل لغو گردد، لذا باید نسبت به رفتار جدید اروپا به‌شدت حساس بود و نباید هیچ‌گونه خوش‌بینی نسبت به سیاست، رفتار و اطمینان خاطری از طرف اروپایی داشت. اروپایی‌ها تاکنون ثابت کرده‌اند که در پازل قدرت همواره در زمین آمریکا بازی کرده‌اند و این‌که در موضوع تمدید تحریم‌های تسلیحاتی، با آمریکا همراهی نمی‌کنند، نمی‌توان به یک‌باره تصور کرد که اروپا مستقل شده و در راستای منافع آمریکا عمل نمی‌کند. باید مواظب تله اروپایی‌ها بود، چراکه بی‌شک سیاست عدم‌حمایت از آمریکا در موضوع اشاره شده، سیاستی موقتی است. به نظر می‌رسد، اروپا بازهم می‌خواهد خود را میانجی ایران و آمریکا معرفی کند. (نویسنده: اکبر معصومی)