این روزها اخبار دهشتناکی از کانادا به گوش می رسد: کشوری که خود را طرف حساب دیگر کشورهای دنیا در مقوله حقوق بشر دانسته و به صورت دائم، علیه نقض حقوق بشر در کشورهای مخالف نظام سرمایه داری غرب بیانیه می دهد! اکنون، مقامات کانادایی خود باید بابت جنایتی تاریخی و بدتر از آن، سکوت در برابر این جنایت به افکار عمومی جهان پاسخگوباشند!
پرده برداری از یک جنایت هولناک
بقایای بیش از ۲۰۰ کودک در محوطه یک مدرسه شبانه‌روزی که در اواخر قرن نوزدهم در استان بریتیش کلمبیای کانادا ایجاد شده بود تا افراد بومی را به زور جذب کند کشف شد.به گزارش یورونیوز،حدود ۱۵۰ هزار کودک می‌تیس، رنگین‌پوست و اینوئیت [اسکیموهای کانادا و گرینلند] به اجبار در این موسسات ثبت‌نام شدند. این کشف بخشی تاریک از تاریخ کانادا را به نمایش می‌گذارد.اخیرا با کمک رادارهای مخصوص بقایای ۲۱۵ کودک در این مکان در نزدیکی شهر کملوپس پیدا شد. روزان کازیمیر، رئیس قبیله ای که کودکان متعلق به آن بوده اند گفت: «برخی از بچه‌ها تنها سه سال سن داشتند.»
به گفته وی، مرگ این کودکان که علت و زمان آن مشخص نیست، هیچگاه از سوی مدیریت مدرسه شبانه‌روزی اعلام نشده بود. وی اضافه کرد که ممکن است اجساد بیشتری پیدا شود زیرا مناطق دیگری برای جست‌وجو در محوطه مدرسه وجود دارد.وی تصریح کرد که یافته‌های اولیه تحقیقاتی در ماه ژوئن در گزارشی منتشر خواهد شود. این مکان زمانی بزرگترین مدرسه شبانه‌روزی کانادا بود.
قلب ما شکست اما کاری نمی کنیم!
مقامات کانادایی در مواجهه با این پرونده، قصد دارند بعد "تاریخی" ماجرا را بر "بعد حقوقی" آن برتری داده و آنچه در مدرسه شبانه روزی متعلق به اجدادشان گذشته است را محصور و محدود در گذشته بدانند!جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا در توییتی در واکنش به این ماجرا گفت: «قلب من شکست.» او که سازش با بومیان کانادا را از سال ۲۰۱۵ تا کنون در دستور کار و اولویت‌های خود قرار داده است، افزود: «این یادآوری غم‌انگیز از این فصل تاریک در تاریخ ما است. من به همه افرادی که تحت تاثیر این اخبار تکان دهنده قرار گرفته‌اند فکر می‌کنم.»
مدرسه سابق شبانه‌روزی که به نمایندگی از دولت کانادا از سوی کلیسای کاتولیک اداره می‌شد، یکی از ۱۳۹ موسسه‌ای بود که در پایان قرن نوزدهم میلادی در این کشور تاسیس شده و تا دهه ۱۹۹۰ فعالیت بودند.مدرسه شبانه‌روزی کملوپس در سال ۱۸۹۰ افتتاح شد و تا دهه ۱۹۵۰ پذیرای ۵۰۰ دانش‌آموز بود. این مدرسه در سال ۱۹۶۰ تعطیل شد.
آمارهایی که در جایی ثبت نشده است
سوال اصلی اینجاست که چرا دولتهای مختلف کانادایی( از جمله دولت فعلی جاستین ترودو)اقدام جدی و گسترده ای را جهت جمع آوری آمار دقیق کشته شدگان نژادپرستی در این کشور صورت نداده اند؟! این مرگ‌ها در جایی ثبت نشده است گرچه بخش بایگانی موزه محلی در حال همکاری با موزه سلطنتی بریتیش کلمبیا است تا بررسی کنند آیا سوابق مربوط به این مرگ‌ها را می‌توانند پیدا کنند؟! در هر حال، اصل ماجرا به قوت خود باقیست! اینکه دولتهای کانادایی اقدامی در راستای کشف و احصاء واقعی جنایات صورت گرفته علیه بومیان این کشور صورت نداده اند.
کودکانی که حق استفاده از زبان مادری را نداشتند
حدود ۱۵۰ هزار کودک بومی می‌تیس، رنگین‌پوست و اینوئیت به اجبار در این مدارس شبانه‌روزی ثبت‌نام شدند جایی که آن‌ها را از خانواده، زبان و فرهنگشان جدا می‌کرد.این اقدام بخشی از برنامه تلفیق آن‌ها در جامعه کانادا بود. آن‌ها مجبور بودند که مسیحی شوند و اجازه صحبت به زبان مادری خود را نداشتند.
طبق یافته‌های کمیسیون تحقیق ملی در سال ۲۰۱۵، تعداد زیادی کودک در این مدارس مورد بدرفتاری یا سو استفاده جنسی قرار گرفتند و حداقل ۳۲۰۰ نفر در این مدارس کشته شده‌اند که اغلب بر اثر بیماری سل بوده است.مدیر مدرسه کملوپس در سال ۱۹۱۰ از بودجه ناکافی دولت کانادا برای «تغذیه دانش‌آموزان» شکایت کرده بود. اتاوا در سال ۲۰۰۸ به عنوان بخشی از توافقنامه ۱.۹ میلیارد دلار کانادا، از بازماندگان این مدارس شبانه‌روزی عذرخواهی رسمی کرده بود. دولت کانادا اعتراف کرد که آزار جسمی در این مدارس بیداد می‌کرد و بسیاری از دانش‌آموزان به خاطر صحبت به زبان مادری خود مورد ضرب و جرح قرار می‌گرفتند.
آیا دوران استعمار در کانادا پایان یافته است؟
سوال دیگر این است که آیا دوران تبعیض، نژادپرستی و دیگر مصادق استعمار در کانادا پایان یافته است؟متاسفانه پاسخ این سوال مثبت نیست! شواهد موجود نشان می دهد که کشتار هزاران انسان بیگناه در کانادا به صورت عامدانه از سوی دولتهای این کشور سانسور شده است. در سال 2019 میلادی، یک گزارش رسمی نتیجه گیری کرده است که ساختار حکومتی و سیاسی کانادا در "نسل کشی" علیه زنان بومی این کشور شریک جرم به حساب می آید.به عبارت بهتر، در شرایط فعلی نیز زنان بومی کانادا 12 برابر بیشتر از زنان سفیدپوست و عادی ، در معرض تجاوز، مرگ یا مفقود شدن قرار دارند. شبکه بی بی سی در این خصوص گزارش داده است :
"این گزارش تکان دهنده، نتیجه تقریبا سه سال جمع آوری اظهارات شاهدان و تحقیق درباره خشونت خارج از تناسبی است که زنان و دختران بومی در کانادا با آن روبرو هستند.
این گزارش بحران موجود را به استعمار ریشه دار و کوتاهی های دولت نسبت می دهد.بر اساس آنچه مریون بولر سرپرست این تحقیقات می گوید، علیرغم شرایط و گذشته متفاوت، همه ناپدیدشدگان و مقتولان دارای این وجه اشتراک هستند که از نظر اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به حاشیه رانده شده اند و در معرض نژادپرستی و زن ستیزی نهادینه در بافت جامعه کانادا هستند."
در هر حال، ما امروز تنها از "تاریخ سیاه" در کانادا سخن نمی گوییم، بلکه در حال حاضر نیز نژادپرستی نامرئی و غیراعلامی علیه بومیان این سرزمین ، به عناوین و بهانه های مختلف جاری است. اقدامات و غفلت های گذشته و حال کانادا نسبت به مردمان بومی این کشور موضوعی نیست که بتوان آن را فراموش کرد. بدون شک ، سیاستمداران کانادایی باید به جای تنظیم قطعنامه های حقوق بشری علیه دیگر کشورهای دنیا، به فکر اجساد کشف نشده هزاران کودک و زن بیگناه دیگری باشند که تنها به دلیل بومی بودن ، در جای جای این کشور به صورت مخفیانه دفن شده اند! در این میان، قطعا عذرخواهی ساده مقامات کانادایی چیزی را حل نخواهد کرد!