درحالی‌که کمتر از یک ماه از تحلیف و کمتر از یک هفته از رأی اعتماد دولت فعلی می‌گذرد، برخی از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب نقد غیرمنصفانه علیه دولت فعلی را آغاز کرده‌اند و با شعار «ما نمی‌توانیم» درصدد هستند تا دولت فعلی را ناکارآمد نشان دهند.
گزاره‌های خبری: 1- «مصطفی هاشمی‌طبا» فعال سیاسی اصلاح‌طلب به‌تازگی مدعی شده است: «معتقدم وزرای دولت سیزدهم کارهای معمولی را شاید نتوانند انجام دهند چه رسد به اینکه بخواهند به وعده‌های اعلامی خود رسیدگی کنند چون وعده‌ها از آدم‌ها بزرگ‌ترند». او همچنین گفته است که رئیسی همکاران خوبی انتخاب نکرده است! 2- «مسعود پزشکیان» نائب رئیس مجلس قبل و نماینده مجلس فعلی به تفسیر چیدمان وزرا در دولت سیزدهم پرداخته و گفته است: «سلایق مختلف را جمع کرده‌اند با نبود تجربه اجرایی. فرق است بین تئوری و عمل؛ اینکه من می‌دانم با اینکه من می‌توانم شاید سال‌های سال باهم فاصله دارند. اینکه بتوانم دانسته خودم را اجرا کنم، زمان زیادی می‌برد. البته از آن‌طرف (جریان سیاسی اصولگرا) میگویند که «خب! تازه آمده‌اند» آخرش هم میگویند که «دارد تمام می‌شود، ولشان کنید بروند».
گزاره‌های تحلیلی: در خصوص انتقادات زودهنگام چهره‌های جریان اصلاح‌طلبی به دولت، باید دو نکته موردتوجه قرار گیرد؛ اول آنکه رشد نقدینگی ۶۸۰ درصدی و میانگین تورم ۴۴ درصدی و افزایش سه برابری بدهی‌های دولت موردحمایت این جریان در پنج سال اخیر باعث شد تا معیشت مردم در وضعیت نامناسبی قرار گیرد! سؤال اینجاست که چرا این منتقدین در این دوره سکوت اختیار کرده بودند؟ گذشته از نگاه منفعت‌جو و رقیب هراس جریان اصلاحات، در شرایط کنونی کشور تلقین نگاه «ما نمی‌توانیم» همان سیاستی است که دشمنان ملت ایران تجویز می‌کنند، درحالی‌که امروز جامعه خواهان گشایش در امور و اقدام و عملی جهادی برای برداشته شدن مشکلات اقتصادی است و این نوع نگاه‌های واداده‌ای را که از آن جز یأس و ناامیدی حاصل نمی‌شود را تحمل نمی‌کنند. نکته بعدی آنکه رئیس‌جمهور جدید در معرفی کابینه و تعیین مدیران ارشد، تلاش نموده است تا چند عنصر تخصص، جوانی، تجربه، کارنامه، انقلابی گری، پاک دستی و کارآمدی را لحاظ کند؛ بنابراین ابتدا باید فرصت لازم را به دولت فعلی داد و سپس انتقاد از عملکرد دولت را آغاز کرد، نه اینکه خود را در مقام پیش‌گو قرار داد و از همین اولین قدم‌های آغاز مدیریت دولت، شروع به انتقاد کرد.