1. عدم‌شکل‌گیری هرگونه تهدید برای ایران از این مناطق از سوی تکفیری‌ها و صهیونیست‌ها؛
2. مخالفت با هرگونه تغییر غیرقانونی در مرزهای کشورهای منطقه؛
3. حمایت از خواسته‌های مشروع مردم مسلمان کشورهای این منطقه(حمایت نسبی ایران از باکو در مناقشه قره‌باغ به این دلیل بود که این امر، یک خواسته‌ی مشروع مردمی بود)؛
4. حساسیت و مخالفت نسبت به هرگونه تحرک تجزیه‌طلبانه و قوم‌محورانه مانند آنچه در قالب پروژه پان‌‌ترکیسم و از جانب ترکیه و رژیم صهیونیستی پی‌گیری می‌شود؛
5. جلوگیری از هرگونه امکان قطع مسیرهای دسترسی ایران به اروپا؛
6. جلوگیری از هرگونه تغییری که به پتانسیل‌های ایران در حوزه انرژی لطمه می‌زند؛
7. مخالفت با نقش‌آفرینی قدرت‌های غیرمنطقه‌ای و ثالث در مسائل و فراهم شدن هرگونه امکان حضور آنها در این منطقه.