با سفر مشاور امنیت ملی امارات متحده عربی در راس هیئتی بلند پایه ای به تهران، سفری که پس از دوره‌ای تنش آلود در روابط دو کشور می تواند گامی مثبت برای کاهش موانع موجود در توسعه همکاری میان تهران و ابوظبی باشد.
در این بین اما سوال اصلی این جاست که آیا تلاش ابوظبی برای کاهش تنش و افزایش همکاری ها با تهران رویکرد مقطعی و تاکتیکی است یا این کشور سیاست جدیدی را در دستور کار خود قرار داده و نگاهی بلندمدت و راهبردی به روابط خود با تهران دارد؟ ابوظبی طی سال های گذشته و به ویژه با روی کار آمدن ترامپ سیاستی نسبتا تهاجمی را نسبت به ایران و برخی کشورهای منطقه از جمله ترکیه و قطر در پیش گرفت و در بلوک عربستان در حمله به یمن نیز جزو ارکان اصلی این ائتلاف بود.
این حرکات با عادی سازی روابط با تل آویو وارد مرحله جدیدی شد، اما به نظر می رسد طی ماه های گذشته این رویه در حال تغییر سرعت و سمت وسو است. به عبارتی به نظر می رسد در چند ماه اخیر سیاست گذاری های ابوظبی در حوزه سیاست خارجه دستخوش تحولاتی اساسی شده و اماراتی ها «کاهش تنش حداکثری» و «دیپلماسی فعال منطقه ای» را در دستور کار خود قرار داده اند و توجهی ویژه به آن دارند.
به عنوان نمونه شاهد بودیم که در ماه گذشته «محمد بن زاید» ولیعهد ابوظبی پس از گذشت یک دهه روابط سرد بین امارات و سوریه، به دمشق سفر و روابط بین این دو کشور را که از سال 2011 قطع شده بود، دوباره احیا کرد.