اصرار آمریکا و انگلیس بر استمرارجنگ اوکراین و همراهی برخی اعضای ناتو با این رویکرد وقیحانه ، منبعث از حقایق تلخی است که در پشت پرده نبرد و در زرادخانه های شیمیایی وکارخانجات تسلیحاتی غرب رخ می دهد. رادیکالیزه کردن نبرد در اوکراین، هدف مستقیمی است که بازیگران غربی در اوکراین دنبال می‌کنند.
در هفته های میانی نبرد، در حالی که مذاکرات دوجانبه روسیه و اوکراین در بلاروس بر سر حل‌و‌فصل برخی موضوعات مانند ایجاد کریدور امن برای غیرنظامیان و محافظت از منطقه چرنوبیل به نتیجه رسیده بود، دمیدن بر آتش جنگ اوکراین از سوی واشنگتن و لندن نمی‌توانست به صورت تصادفی و بر اساس اتفاق باشد! به‌راستی آمریکا و انگلیس چه اندیشه‌ای در قبال جنگ اوکراین و تبعات آن دارند؟
آمارهایی که تکان دهنده است
همزمان با ادامه‌دار شدن جنگ روسیه علیه اوکراین و تلاش کشورهای مختلف برای کمک تسلیحاتی به اوکراین، صنایع تسلیحاتی این کشورها بر سرعت تولیدات نظامی خود افزوده‌اند بطوریکه این فرصت برای آنها در سی سال گذشته بی سابقه بوده است.در ده ماه گذشته، کشورهای متحد کی‌یف سعی کرده‌اند تا با ارسال مهمات و تجهیزات نظامی به اوکراین بخشی از نیاز آن را تامین کنند، حال آنکه ذخایر نظامی خودشان رفته رفته کاهش می‌یافت.
حتی بر اساس گزارش یورونیوز ، کشورهای اروپای شرقی از این موضوع متاثر هستند و صنعت تسلیحات آنها با سرعتی که از زمان جنگ سرد تاکنون دیده نشده است، در حال تولید و تکمیل کمبودهای خود و تامین نیاز تسلیحاتی اوکراین هستند.
کدام کشورها بیشترین صادرات نظامی به اوکراین را دارا می‌باشند؟
براساس جدیدترین داده‌های «موسسه کیل برای اقتصاد جهانی»، کشورهای ایالات متجده آمریکا و بریتانیا در صدر فهرست کمک‌کنندگان مستقیم نظامی به کی‌یف بوده‌اند. لهستان، آلمان، نروژ، دانمارک، لتونی، کانادا و جمهوری چک در رده‌های بعدی این فهرست قرار دارند.
برخی کشورهایی که در گذشته عضو پیمان ورشو بودند و هنوز نسبت به روسیه محتاط هستند، کمک به اوکراین را یک موضوع امنیتی در منطقه می‌دانند؛ در عین حال به اعتقاد بسیاری، جنگ اوکراین فرصت‌های جدیدی را برای صنعت تسلیحاتی منطقه ایجاد کرده است.
سباستین چواليک، مدیرعامل گروه صنعتی تسلیحات لهستان با بیش از ۵۰ زیرمجموعه در زمینه ادوات و تجهیزات نظامی در مورد این ظرفیت‌های جدید معتقد است: «با در نظر گرفتن واقعیت های جنگ در اوکراین و تصمیم بسیاری از کشورها برای افزایش بودجه دفاعی خود، فرصتی پدیدار شده که کشورها وارد بازارهای جدید شده و درآمدهای صادراتی خود در سال های آینده را افزایش دهند.»
چواليک در گفتگو با رویترز گفته است که میزان سرمایه‌گذاری این شرکت دولتی برای دهه پیش‌رو ۱.۸ میلیارد دلار است و اصلا با رقم پیش‌بینی شده قبلی قابل مقایسه نیست. این مبلغ شامل پوشش تجهیزات نظامی برای استفاده در مرز این کشور با بلاروس، کشور متحد روسیه، نیز می‌شود.سایر شرکتها و مقامات دولتی از لهستان، اسلواکی و جمهوری چک نیز تایید کرده‌اند که در حال افزایش ظرفیت تولید و استخدام پرسنل بیشتر هستند! در چنین شرایطی خاتمه جنگ اوکراین خبر خوبی برای این شرکتها وکشورها نیست، حتی اگر کی یف تبدیل به کانون آتش شود!
فرصتی برای نوسازی و جایگزینی تسلیحات قدیمی
در آغاز حمله نظامی روسیه، برخی کشورهای متحد اوکراین ابتدا انبار تسلیحات قدیمی خود را در اختیار این کشور قرار دادند. تا اینکه با خالی‌شدن این انبارها نوبت به تولید و صادرات سلاح‌های مدرن و امروزی رسیده است. اوکراین سلاح‌ها و تجهیزات مورد نیاز خود را از طریق کمک‌های مالی سایر دولت‌ها و یا از طریق قراردادهای تجاری مستقیم بین کی‌یف و شرکتهای سازنده به دست می‌آورد. توماس کوپچنی معاون وزیر دفاع جمهوری چک به رویترز گفته است که اوکراین نزدیک به ۲.۱ میلیارد دلار سلاح و تجهیزات از شرکت های این کشور دریافت کرده است که حدود ۹۵ درصد آن از طریق تحویل شرکتهای تجاری بوده است. او گفت که صادرات تسلیحات چک در سال جاری بالاترین میزان از سال ۱۹۸۹ خواهد بود و بسیاری از شرکت ها در این بخش شغل و ظرفیت خود را اضافه کردند.
این مقام نظامی جمهوری چک همچنین گفت است که تامین تسلیحاتی اوکراین فقط یک امر تجاری نیست بلکه اکثریت جمعیت چک هنوز دوران اشغال کشورشان توسط روسیه را به یاد دارند و ما نمی‌خواهیم نیروهای روسی به مرزهای ما نزدیک‌تر باشند.»
خط قرمزی به نام پایان جنگ اوکراین
واقعیت امر این است که فروکش کردن بحران در اوکراین و پایان جنگ در این کشور، خط قرمز غرب محسوب می‌شود. اکثر مقامات غربی بر مبنای تقویت و تکثیر شرکتهای تسلیحاتی خود و افزایش سود حاصله از فروش انواع سلاح های قدیمی و مدرن به اوکراین، از استمرار جنگ و گسترش ناتو به صورت تمام‌قد دفاع کند!
آنها از هر گونه مذاکره، تنش‌زدایی و گفت‌و‌گویی که منجر به توافق دوجانبه میان مسکو و کی‌یف شود متنفر هستند. یش‌تر مقامات روس اعلام کرده بودند «ولودیمیر زلنسکی» تحت تاثیر القائات و دستوراتی که از کاخ سفید و لندن دریافت می‌کند، از حضور موثر پای میز مذاکره خودداری می‌کند و صرفا به مذاکره‌ای نمایشی و بی‌نتیجه می‌اندیشد.همان گونه که مشخص است ، دولت اوکراین نیز به این بازی خونین علیه شهروندان خود تن داده است. بر همگان مسجل است که نتیجه این بازی در نهایت چیست! از بین رفتن جان و آوارگی میلیونها انسان و تبدیل شدن اوکراین به زمینی سوخته که احیاو بازسازی آن سالها و بلکه دهه ها به طول خواهد انجامید .
هنوز زمان زیادی باقی مانده است تا اوکراینی‌ها نسبت به عمق نگاه ابزاری و وقیحانه آمریکا و انگلیس نسبت به خود آگاه شوند. بهتر بود زلنسکی قبل از آنکه مشتاقانه بازی در زمین لندن و واشنگتن را نسبت به گزاره‌های عقلانی در قبال بحران اوکراین ترجیح دهد، کمی به عواقب و تبعات قربانی ساختن شهروندان کشورش در زمین غرب فکر می کرد.
بی‌تردید در این میان، زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین گناه بیشتری نسبت به جانسون مرتکب شده است. او به صورت کاملا آگاهانه عنان خود و شهروندان کشورش را به دست بازیگرانی داده است که حتی ریخته شدن خون کل جمعیت اوکراین برای آنها کمترین اهمیتی ندارد. این حقیقت تلخ زمانی افشا می شود که شاید دیگر نامی از اکراین و زلنسکی در معادلات جهانی باقی نمانده است.