خرداد سال گذشته بود که گفتوگویی از محمود واعظی، رئیس دفتر رئیسجمهوری دوازدهم انتشار یافت که در آن گفتگو بود: روحانی قصد بازنشستگی سیاسی ندارد از همان زمان بود که فعالیتهای پیدا و پنهان آقای روحانی پس از چندماه استراحت آغاز شده بود و این فعالیت با رسیدن به پایان سال رو به افزایش گذاشت. ۲۷ دیماه ۱۴۰۱ وبسایت رسمی به طور آزمایشی فعالیت میکرد، پس از گذشت ۳ ماه این پایگاه اطلاعرسانی در جلسهای با حضور وزیران و معاونان رئیسجمهور دولتهای یازدهم و دوازدهم، با انتشار یادداشتی به قلم آقای حسن روحانی و بارگذاری مطلب توسط ایشان، رسماً آغاز به کار کرد.
رئیسجمهور سابق ایران در یادداشت خود، این وبسایت را پایگاهی برای ارتباط و پاسخگویی و تعامل با افکار عمومی و روایت تکهای از تاریخ ایران در دوره هشت ساله دولتهای یازدهم و دوازدهم عنوان کرد و نوشت: نگاه این وبسایت صرفاً به گذشته نخواهد بود؛ تجزیه و تحلیل مسائل امروز ایران و پیشبینی فضای فردا، نقد سازنده و دلسوزانه نسبت به حاکمان و ارائه پیشنهادات مفید برای دستیابی به اهداف بلند ملی و ارائه راهکارها و برنامهها برای رفع مشکلات مردم و پیشرفت و سربلندی کشور نیز از اهداف فعالیت این وبسایت خواهد بود.
این حرکت به طور غیرمستقیم حکایت از فعال شدن جریان اعتدال برای حضور در انتخابات دارد. اقدام مثبتی که میتوان آن را به فال نیک گرفت. اما آنچه در این میان حائز اهمیت است، تلاش برای حضور در این میدان برای جریان اعتدال با چند ملاحظه همراه است.
۱. هنوز فاصله چندانی از مدیریت هشت ساله دولت توسط این جریان نگذشته است و سوالات فراوانی که نسبت به عملکرد این جریان در ذهنها مانده است. در ماههای باقیمانده تا انتخابات بنظر میرسد این جریان باید تلاش کند تا به این ابهامات پاسخ گوید. سایت راهاندازی شده اتفاقا پایگاه مناسبی برای همین اطلاعرسانی خواهد بود تا عملکرد هشت ساله دولت اعتدال شفافسازی شود و سوالات در ذهن مانده، پاسخی یابد.
۲. ارائه برنامه برای حل مشکلات کشور موضوعی است که امروز از جریان اعتدال فعال شده انتظار میرود. بدون شک مشکلات متعددی در کشور وجود دارد که ورود به انتخابات باید به تریبونی برای ارائه راهکار برای آن باشد. اینکه این جریان برای مهار تورم چه برنامهای دارد؟ چگونه به دل مبارزه با فساد خواهد رفت؟ رشد تولید را چگونه محقق خواهد کرد؟ برای مواجهه با انحرافات اجتماعی و مساله بیحجابی چه سیاستی را اتخاذ خواهد کرد و سوالاتی از این قبیل که انتظار آن است که در ماههای ختم شده به انتخابات پاسخی برای آنان ارائه گردد.
۳. یکی از ابهامات باقیمانده از آن دوران هشت ساله ابهام در مرزبندی این جریان با جریان اصلاحطلب بود که هم خود را حامی اعتدال معرفی میکردند و هم در بزنگاههایی عملکرد دولت را گردن نمیگرفتند! شفافسازی مناسبات این دو اردوگاه ضرورتی است که افکار عمومی انتظار دارد تا قبل از ورود به انتخابات آشکار گردد.
۴. حوادث رخ داده در پاییز سال ۱۴۰۱ نیز موضوعی است که جریانهای سیاسی فعال در صحنه انتخابات باید مواضع خود را نسبت به آن اعلام نمایند. بدون شک آنچه ضدانقلاب در آن ایام دنبال کرد، فتنهی تمام عیار برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی بود که انتظار افکار عمومی از احزاب سیاسی اعلام موضع صریح در قبال آن است که با داشتن این نظرات بتواند در مورد انتخاب خود تصمیمگیری نماید.
سخن آخر آنکه هر اقدامی که به برگزاری مشارکت حداکثری مردم در انتخابات بینجامد و بتواند بخشی از مردم را ترغیب به حضور در پای صندوق رای نماید اقدام مثبتی و قابل حمایتی است که باید از آن حمایت کرد. اما در کنار آن انتظار آن است که این مشارکت موجب ارتقاء کارآمدی حکمرانی نیز گردد که این امر با توجه به موارد برشمرده ممکن خواهد بود.