نخست: در شرایطی که غرب و بخصوص انگلیس از دموکراسی صحبت می‌کند و بسیاری از کشور‌ها را بر اساس مساله دموکراسی مورد انتقاد قرار می‌دهد، آیا وجود پادشاهی در این کشور که به صورت موروثی انتخاب می‌شود، در تضاد با دموکراسی نیست؟ آیا این دوگانگی در ساختار سیاسی این کشور به معنای ضربه زدن به جایگاه و وجهه این کشور در جامعه بین‌المللی محسوب نمی‌شود؟ با این حال واکاوی دقیق ساختار و فرآیند سیاسی این کشور نشان می‌دهد که بریتانیا با رویکرد دوگانه‌ای مواجهه است که در عمل با بسیار متفاوت از اظهار نظر است. وجود پادشاهی در ساختار سیاسی این کشور که به معنای حکومت موروثی است، حتی افکار عمومی این کشور را هم نسبت به دولت خودشان دلسرد کرده است. بر این اساس در شرایط کنونی جامعه بین‌المللی شاهد تقابل سلطنت با جمهوریت در انگلیس می‌باشد. موضوعی که باعث تظاهرات گسترده در این کشور شد و مردم با شعار "او پادشاه من نیست" به استقبال مراسم تاجگذاری چارلز سوم رفتند.
در این راستا، موسسه نظرسنجی شناخته شده YouGov، بر اساس یافته‌های جدیدترین نظرسنجی خود اعلام کرده که ۷۴ درصد از بریتانیایی‌ها علاقه بسیار کمی به برگزاری مراسم تاجگذاری پادشاه کشورشان دارند و یا حتی اعلام کرده‌اند که به هیچ عنوان مایل به تماشای مراسم مذکور نیستند. با این همه، نکته قابل تامل در این معادله این است که میزان نارضایتی و تنفرِ اقشار نوجوان و جوان در بریتانیا نسبت به دستگاه سلطنت کشورشان به شدت رو به افزایش است و براساس یافته‌های نظرسنجی‌های مختلف، چیزی بیش از ۷۵ درصد از افرادی که در فاصله سنی ۱۸ تا ۲۴ سال در بریتانیا قرار دارند، شدیداً با نظام سلطنتی این کشور مخالف هستند. وجود پادشاهی در ساختار سیاسی بریتانیا در قرن بیست و یکم به جایگاه و وجهه سیاسی این کشور در بین افکار عمومی جامعه بین‌المللی ضربه خواهد زد و باید منتظر افول و نفوذ سیاسی این کشور در بسیاری از حوزه‌ها باشیم.
دوم: بر اساس آخرین گزارش‌ها، هزینه برگزاری مراسم تاجگذاری چارلز سوم، مبلغی بالغ بر ۵۷ تا ۱۱۳ میلیون یورو بوده است و این پول اساساً از جیب مالیات‌دهندگان بریتانیایی پرداخت می‌شود. برگزاری یک مراسم تجملی، آن هم در شرایطی که بریتانیا با چالش‌های اقتصادی عدیده‌ای روبه‌رو است، باعث ناراحتی و نگرانی مردم این کشور شده است. بحران اقتصادی در بریتانیا و افزایش تقاضا برای خدمات درمانی به میزانی افزایش پیدا کرده است که مردم و افکار عمومی پذیرش مراسمات پادشاهی را با هزینه بسیار هنگفت را ندارند. براساس آنچه که رهبران بهداشت می‌گویند، NHS با بدترین بحران در تاریخ خود مواجه است. نیرو‌های بیمارستانی و خدمات آمبولانس در سراسر انگلیس وضعیت بحرانی را اعلام کرده‌اند و زمان انتظار برای پذیرش در بخش‌های حوادث و اورژانس به سطوح بی‌سابقه‌ای رسیده است.
طبق گزارش برخی از نهاد‌های اجتماعی "خدمات با بودجه دولتی در بریتانیا در حال سقوط است؛ افرادی که دچار حمله قلبی یا سکته مغزی می‌شوند به طور متوسط بیش از ۱ ساعت و نیم باید منتظر آمبولانس بمانند. بیمارستان‌ها آنقدر پر هستند که نمی‌توانند همه بیماران را ویزیت کنند. رکورد ۷.۱ میلیون نفر در انگلستان - بیش از یک نفر از هر ۱۰ نفر - در لیست انتظار برای درمان غیر اورژانسی بیمارستان پدیده قابل توجهی است. محدودیت در هزینه‌های مراقبت اجتماعی باعث شده که افراد کمتری به صورت عمومی این خدمات را دریافت کنند و بهبود‌های بلندمدت در سلامت جمعیت یا متوقف شده یا با محدودیت ادامه دارد.
همین امر در مورد کیفیت زندگی و کمیّت نیز صادق است. کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در انگلستان با یک روند نزولی جزئی بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۷، و با افزایش نابرابری‌ها، به ویژه وخامت برای زنان جوان‌تر و کسانی که در مناطق محروم زندگی می‌کنند، ادامه‌دار بوده است. ریاضت اقتصادی برای مدیریت مالی عمومی، که پس از بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸ اعمال شد، به ویژه برای خدمات عمومی در انگلستان مضر بود.
نتیجه‌گیری
تقابل جمهوریت با سلطنت در بریتانیا در قالب اعتراضات عمومی در این کشور خود را نشان داد تاکیدی است بر اینکه اعتقاد مردم بریتانیا نسبت به سلطنت و پادشاهی در این کشور سست و تضعیف شده است. از طرف دیگر حاکمیت در این کشور با اساس معیار‌های اقلیت خاص رفتار می‌کنند و مردم عادی در اتخاذ سیاست‌ها هیچگونه جایگاهی ندارد. برگذاری مراسم تاجگذاری هزینه آنچنانی در شرایطی که مردم این کشور با مشکلات شدید اقتصادی مواجهه است، به معنای فاصله افتادن بین مردم، حاکمیت و پادشاهی در این کشور است.