در سومین هفته از آغاز عملیات طوفان الاقصی، آنچه که در کنار پیروزی‌های نظامی مقاومت به‌طور چشمگیر بروز یافته، جنگی است که در عرصه افکار عمومی جهان در حال رخ دادن است. با وجود تلاش‌های زیاد برخی رسانه‌های غربی بر چرخش افکار عمومی به سمت و سوی رژیم صهیونیستی و پاک کردن چهره آپارتایدی از این رژیم، آنچه که به‌دست آمده خلاف خواسته مسئولان این رسانه‌ها است.
رسانه‌ای همچون فاکس نیوز برای سگ‌ها و گربه‌های اسرائیلی در این جنگ ابراز نگرانی می‌کند اما گزارشی از شهادت 500 کودک فلسطینی در بیمارستان المعمدانی در غزه، تهیه نمی‌کند. حتی برخی رسانه‌ها پا را فراتر گذاشته و مرگ 500 کودک در یک بیمارستان را از سوی اسرائیلی‌ها انکار کرده و می‌گویند مقاومت آنها را کشته است!
این موارد تابعی از فرایند انسانیت‌زدایی از مردم فلسطین است. فرایندی که اول از همه در تاریخ‌نگاری جعلی اسرائیل در خصوص غصب فلسطین صورت گرفت و در آثار برخی نویسندگان به آن اشاره شد و پس از استمرار در سریال‌ها و فیلم‌های هالیوودی و سایر کمپانی‌های فیلمساز غربی، به فضای خبری راه یافته است. وزیر جنگ اسرائیل به راحتی فلسطینی‌ها را حیوان خطاب می‌کند و نفتالی بنت هم از مخاطبان خود می‌پرسد، آیا اسرائیلی‌ها را با فلسطینی‌ها برابر می‌انگارید؟
برخوردهای اینچنینی مقامات صهیونیست، استمرار همان فرایندی است که با «دیوید بن‌گوریون» شروع شد؛ از پایه‌گذاران اسرائیل و اولین نخست‌وزیر این رژیم که دستور داد تاریخ اسرائیل را بر اساس جعلیات به صورت مکتوب در بیاورند. نوشته‌هایی که در آن «سرزمین بدون مردم برای مردم بدون سرزمین» کلیدواژه اصلی آن بود. فلسطین؛ سرزمین داشت، مردم داشت، جمعیت داشت ولی از اول آن را نادیده انگاشتند. آن را به‌صورت بیابانی لم‌یزرع و بدون سکنه تصویرسازی کردند که باید از سوی مهاجرین یهودی آن را آباد سازند. این اولین گزاره انسانیت‌زدایی از فلسطین بود و آخرین اشکال آن هم، چیزی است که در روزهای اخیر در رسانه‌ها می‌بینیم. جان سگ‌های شهرک‌نشین‌های اسرائیلی ارزش بیشتری از جان کودکان غزه دارد اما آنچه که همه تلاش‌های این رسانه‌ها را خنثی ساخت، واکنش افکار عمومی به جنایات اسرائیل است.
در وضعیتی که می‌توان گفت حکومت نظامی بر رسانه‌ها حاکم شده، مردمانی از کشورهای مختلف جهان به‌خصوص کشورهای غربی به خیابان‌ها آمده و به‌دور از جهت‌گیری دولتمردان خود، در حمایت از مردم مظلوم فلسطین شعار سر دادند. دیدن این تصاویر، من را به یاد یکی از شهدای جنگ تحمیلی می‌اندازد. او نوشته بود: «شک ندارم که صدای ما توسط مردم جهان شنیده خواهد شد. شاید به گوششان نرسد اما به دلشان خواهد رسید». حالا هم این اتفاق افتاده است.
شاید صدای مردم فلسطین به گوش‌ها نرسد اما به دل‌ها رسیده است. برآمدن امواج انسانی علی‌رغم بایکوت شدید و کانالیزه کردن اخبار به سمت اسرائیل، نشانه‌ای جز بیدار شدن دل‌ها ندارد. هرچند ممکن است که گوش‌ها نشنیده باشد.
این یعنی اسرائیل جنگ رسانه‌ای را باخته است. مهمترین نشانه آن هم انحلال وزارت اطلاعات اسرائیل است. وزارتی که دستگاه اصلی تبلیغاتی و دیپلماسی عمومی این رژیم بود عملاً در وسط نبرد، منحل می‌شود و با وجود خبر توزیع بودجه مربوط به این وزارتخانه بین آسیب‌دیدگان جنگ، عملاً نشان داده که ماشین جنگ نرم اسرائیل از کار افتاده است. تشدید این روند کار را برای اسرائیل روزبه‌روز سخت‌تر می‌کند.
منبع: روزنامه ایران /علی عبدی/کارشناس مسائل منطقه