خرداد ماه سال 1392 در بین مردم و یادداشتهای فضای مجازی عبارتی مشهور شد و دهان به دهان و هشتگ به هشتگ، به جدی و طنز می‌چرخید. "روحانی مچکریم" تکه کلام مشهور آن زمان‌ها بود. مردم به مدد وعده‌های نجات بخش آقای روحانی در دوران تبلیغات ریاست جمهوری، منتظر بودند در 100 روز آغازین فعالیت دولت یازدهم، گشایش‌های ملموسی در زندگی خود مشاهده کنند، به گونه‌ای که همزمان با گردش چرخ صنعت هسته‌ای، تحریم‌های ظالمانه نيز برطرف شده و همزمان چرخ اقتصاد و زندگی مردم نیز خواهد چرخيد! تشکر از روحانی به جایی رسیده بود که مردم صعود تیم ملی به جام جهانی را نیز که در خرداد 92 انجام شد و هنوز دولت قبل بر سرکار بود به پای روحانی نوشتند و رسانه‌ها و حامیان دولت همچنان تیتر می زدند مچکریم روحانی! تا امروز که کم کم به 100 روز پایانی دولت نزدیک می‌شویم، مردم همچنان منتظر خبرهای خوش و تغییر در زندگی هستند!
آقای روحانی در شعارهای خود تصریح می‌کرد که تورم به آمار نیست، تورم را جیب مردم باید حس کند! آمار بیکاری به کار نمی‌آید، بلکه خانواده‌ها باید شاهد سرکار رفتن فرزندان خود باشند! در طول مذاکرات هسته‌ای مدام وعده‌های خوب از سخن دولتمردان شنيده می‌شد تا جایی که آب خوردن نیز منوط به برجام شد! و سخن مخالف با آن بزدلی و ترس معنا گرفت و منتقدان آن حواله به جهنم شدند! اعتماد به نفس رییس جمهور و دولتمردان در دفاع از برجام روز به روز انتظار مردم را برای تغییرات اساسی بیشتر می‌کرد!
برجام که تصویب شد فقط عده‌اي معدود که به نظر از یک جای خاص تغذیه فکري می‌شدند به خیابانها ریختند و تصویب برجام را به شادی پرداختند! امروز هشت ماه از تصویب برجام که به تعبیر رییس جمهور آفتابی درخشان بود می‌گذرد. سرسخت ترین مدافع برجام نیز شخص رئیس‌جمهور است و با همان اعتماد به نفس سابق از آن دفاع می‌کند! برجامی که بارها گفته شد منجر به رشد اقتصادی می‌شود! رییس‌جمهور پایان هر سال از کاهش تورم سخن می‌گفت و نوید رونق اقتصادی در سال بعدی را می‌داد اما به نظر مردم این تورم یک رقمی و رونق اقتصادی را حس نمی‌کنند! اگر روزی منتقدين با جواب دندان شکن رییس‌جمهور مواجه می‌شدند، این روزها رییس‌جمهور متعجب است چرا مردم همنوا با منتقدین شده‌اند؟ ایشان در یک سفر استانی با شعارهای مردمی مواجه می‌شود و از آنها گلایه می‌کند که با شعر و شعار مشکل حل نمی‌شود! و در روزی دیگر در هفتم شهریور مردم را از عذاب الهی می‌ترساند که اگر در برابر نعمت برجام کفران نعمت کنند با عذاب الهی مواجه خواهند شد! اما مردمی که روزی روحانی مچکریم شعارشان بود این روزها از عذاب الهی روحانی هم هراسی ندارند و دیگر خبری از مچکریم‌ها نیست! تا جایی که رییس‌جمهور محترم با شگفتی می‌پرسد چرا کسی شکر نعمت نمی‌کند؟!
رییس‌جمهور محترم در حالی این گونه به شگفت آمده است که مردم برای شکرگزاری و تشکر نیازی به زور و توصیه ندارند. مردم اگر حس کنند قرار است اتفاقی بیفتد خودشان قدردان هستند. مردم اگر بدانند مسئولینشان با آنها صادق هستند با طیب خاطر همراه و همدل مسئولین خواهند بود! اگر امروز مردم نه تنها شکرگزار دولت نیستند و بعضا سخن به اعتراض می‌گشایند و باعث عصبانیت دولتمردان می‌شوند، شاید به این سبب باشد که می‌بینند مدیرانی در این کشور حقوق میلیونی می‌گیرند ولی خودشان برای یک زندگی ساده مشکل دارند و حتي دولتمردان به جای همدلی با مردم از مدیر نجومی دفاع می‌کنند! وقتی مردم می‌بینند دولتمردی با لحن حقارت‌آمیز با آنها صحبت می‌کند! وقتی مردم می‌بینند وعده‌های برجامی تا کنون اثر ملموسی در زندگی آنها نداشته و روز به روز سخن مسئولین تغییر می‌کند و از وعده‌های قبلی خود عدول می‌کنند، لذا دلیل برای تشکر نمی‌بینند! مردم نشان داده اند زیاد در زد و بندهای سیاسی جناح‌ها نیستند و اگر شخصی را ببینند صادقانه برای ملت کار می‌کند و زحمت می‌کشد حتی اگر به ظاهر موفقیتی هم کسب نکند از او تقدیر می‌کنند. مردم ایران مردم سخت گیر نیستند و تاکنون نشان داده اند نجابت ویژه‌ای در مواجهه با مسئولین دارند، لذا اگر برای اینکه شکرگزار نعمت یا کسی باشند نیاز نیست کسی آنها را وادار به شکر کند. خودشان به خوبی شکر منعم را به جا می‌آورند.