سفرهای منطقه‌ای رئیس ستاد کل نیروهای مسلح کشورمان به ترکیه و سوریه گونه متفاوتی از دیپلماسی و مذاکره را به تصویر می‌کشد[...]
یادداشت: سفرهای
منطقه‌ای رئیس ستاد کل نیروهای مسلح کشورمان به ترکیه و سوریه گونه
متفاوتی از دیپلماسی و مذاکره را به تصویر می‌کشد. در واقع، این‌گونه
سفرهای دیپلماتیک را که محور نظامی ـ دفاعی دارد، دیپلماسی دفاعی می‌گویند.
می‌توان گفت، دیپلماسی دفاعی، مکملی برای دیپلماسی سیاسی است که بیشتر از
سوی سازمان‌های دفاعی کشورها پیگیری می‌شود. این سازمان‌ها می‌کوشند
تعاملاتی را با بازیگران بیرونی، به ویژه همسایگان برای تأمین بهتر منافع و
بهبود شاخص‌های امنیت ملی برقرار کنند. اتخاذ این‌گونه دیپلماسی در شرایط
حساس منطقه و جهان حاوی پیام‌های متعددی است که در این زمینه توجه به چند
نکته ضروری است:
1ـ اتخاذ دیپلماسی دفاعی از سوی ایران حکایت از درک
اوضاع پیچیده و متحول سیاسی ـ امنیتی منطقه دارد و گویای این است که ایران
الزامات این شرایط را درک کرده و با تمام ظرفیت‌های خود حاضر به نقش‌آفرینی
در این عرصه است.
2ـ اهتمام ایران بر ظرفیت‌های دیپلماتیک مقامات
نظامی، در کنار برخورداری از ظرفیت دیپلمات‌های خود برای حل و رفع مسائل
منطقه‌ای نشان می‌دهد که اولویت ایران برای حل مسائل منطقه مبتنی بر
گفت‌وگو و مذاکره است و راه‌حل نظامی اولویت آن نیست.
3ـ دیپلماسی
دفاعی ـ منطقه‌ای ایران همچنین حاوی این پیام است که برخلاف آمریکایی‌ها که
به سیستم امنیتی واقع‌گرایانه و بازی با حاصل جمع صفر در منطقه معتقد
هستند، ایران خواهان یک سیستم امنیتی دسته‌جمعی، همکاری‌جویانه، مبتنی بر
نقش‌آفرینی همه طرف‌های منطقه‌ای و به دور از هرگونه دخالت و نقش‌آفرینی
بیگانگان است. در واقع، دیپلماسی دفاعی ما نشان می‌دهد ایران نه تنها
تهدیدی برای هیچ کشور همسایه‌ای نیست؛ بلکه حاضر به همکاری با کشورهای
منطقه برای تأمین امنیت متقابل است.
4ـ دیپلماسی دفاعی ایران حاوی این
پیام برای کشورهای بیگانه و متخاصم است که ایران کشوری با ظرفیت‌های عظیم
نظامی ـ دیپلماتیک است که نادیده گرفتن نقش‌های متعدد آن در منطقه یا هر
گونه تلاش برای حذف آن از صحنه معادلات منطقه، اقدامی ابلهانه و عبث است.