هزاران نفر از قشرهاي مختلف مردم، صبح امروز (دوشنبه) با حضور در حسينيه‌ي امام خميني (ره) با حضرت آيت‌الله خامنه‌اي رهبر انقلاب اسلامي ديدار کردند.
گزيده‌اي از بيانات رهبر انقلاب در اين ديدار به شرح زير است:
مشکلات معيشتي محصول ناکارآمدي
آحاد مردم مشکلات معيشتي امروز را احساس ميکنند. يک بخشي از مردم واقعاً زير فشارند و اين گراني مواد غذايي و مسکن و... روي مردم فشار مي‌آورد.
کاهش ارزش پول ملي از مشکلات کنوني اقتصاد کشور است.
وقتي قيمت ريال اين‌جور پايين مي‌آيد، آن کارمند روزمزد است که برايش چيزي نمي‌ماند.
کارشناسان اقتصادي و بسياري از مسئولين بر اين مسئله متفقند که عامل اين مسئله خارجي نيست، دروني است. نه اينکه تحريم‌ها اثر نداشته باشد اما عمده‌ي تأثير مربوط به عملکردهاست. اگر عملکردها بهتر و باتدبيرتر و بهنگام‌تر و قوي‌تر باشد، تحريم‌ها اثر زيادي نمي‌گذارد و مي‌شود ايستاد.
مثلاً در همين قضيه‌ي ارز و سکه بر اثر برخي بي‌تدبيري‌ها و بي‌توجهي‌ها ارز کشور رفت دست کساني که از آن سوءاستفاده کردند. اين مشکل، مربوط به نحوه‌ي مديريت و سياست‌گذاري اجرايي است. وقتي ارز و سکه را به‌صورت غلط توزيع ميکنند، اين توزيع دو طرف دارد: يکي که آن را مي‌گيرد و يکي که آن را مي‌دهد. ما همه‌اش داريم دنبال آن کسي مي‌گرديم که مي‌گيرد، درحالي‌که تقصير عمده متوجه کسي است که آن را داد؛ نمي‌گوييم خيانت، اما خطاي بزرگي کرده است.
ضرورت برخورد قاطع با فساد و اخلال گران اقتصادي
نامه‌ي اخير رئيس قوه‌ي قضائيه، يک گام مهم مثبتي براي مقابله با فساد و مفسد اقتصادي است. مفسد بايد مجازات شود.
وقتي با فساد و مفسد مقابله صورت گيرد، جيغ‌ودادهايي بلند مي‌شود. من چندين سال پيش نامه نوشتم به سران سه قوه و نوشتم که فساد يک اژدهاي هفت‌سر است که بايد به‌طور کامل با آن مقابله شود. اين را بدانيد بناست با مفسد بدون هيچ ملاحظه‌اي برخورد قاطع صورت گيرد.
(شعار حاضران: مفسد اقتصادي اعدام بايد گردد)
اجازه بدهيد، شما مگر دادگاهيد؟ فضاسازي نکنيد، بعضي‌ها ممکن است اعدامي باشند و بعضي ممکن است حبسي باشند. بنده نوشته‌ام مقابله بايد عادلانه و بادقت انجام شود.
بنده از قديم با فساد و مفسدين مبارزه مي‌کردم و الان هم عقيده‌ام همين است.
اما بعضي افراطي حرف مي‌زنند و مي‌گويند همه فاسدند و از تعبير فساد سيستمي استفاده ميکنند؛ اين‌جوري نيست. درست است فساد کمش هم زياد است. اما افراط و تفريط در همه‌ي زمينه‌ها غلط است.
دستگاه‌هاي نظارتي با قدرت و چشم باز بايد در ميدان باشند؛ هم مجلس، هم قوه‌ي قضائيه، هم آحاد مردم مؤمن بايد احساس وظيفه کنند و نقش ايفا کنند. راه‌هاي فساد را بايد بست. در همين قضيه‌ي ارز و سکه، اگر مقابله با فساد بود، راه فساد بسته مي‌شد.
مذاکره با آمريکا ممنوع!
آمريکا، حال هم پيشنهاد مذاکره داده؛ اينکه مسئله‌ي جديدي نيست، از اول انقلاب بوده است.
چرا مذاکره نمي‌کنيم؟
آمريکايي‌ها فرمول مذاکراتي‌شان اين است:
چون آمريکايي‌ها متکي هستند به قدرت و پول، مذاکره را داد و ستد مي‌دانند.
آمريکا وقتي با يک طرفي مي‌خواهد مذاکره کند، اهداف اصلي را مشخص مي‌کند و از اين اهداف يک قدم هم عقب نمي‌نشيند.
آن‌ها از طرف مقابلِ مذاکره مطالبه‌ي امتياز نقد ميکنند و اگرچنانچه طرف مقابل از دادن امتياز امتناع کند، هياهو و جنجال ميکنند تا کم بياورد.
خود آمريکا در مقابل آنچه نقد مي‌گيرد، چيز نقدي نمي‌دهد؛ فقط وعده‌ي قرص و محکم مي‌دهد و با وعده، دلِ طرف مقابل را خوش مي‌کند.
مرحله‌ي آخر هم وقتي کار از کار گذشت و نقدها را گرفت، زير همين وعده‌ها مي‌زند.
اين روش مذاکره‌ي آمريکايي است. حالا با اين دولت متقلب بايد مذاکره کرد؟
برجام نمونه‌ي واضح همين مسئله بود. تازه بنده خيلي سخت‌گيري مي‌کردم. البته خطوط قرمزي هم که مشخص کرديم رعايت نشد.
جمهوري اسلامي هر وقت به آن اقتداري برسد که فشار و هوچي‌گري آمريکا رويش تأثيري نگذارد، مي‌تواند با آمريکا مذاکره کند. امروز چنين چيزي نيست. بنابراين امام مذاکره با آمريکا را ممنوع کرد و من هم ممنوع مي‌کنم.
جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهيم کرد
آمريکا در ادبياتش در نيم‌سال اخير وقيح‌تر و بي ادب‌تر شده. قبلاً هم در حرفشان ادب ديپلماتيک را کمتر رعايت مي‌کردند اما اخيراً در مواجهه با همه‌ي کشورها بي‌ادب‌تر شده‌اند.
نمونه‌اش اينکه در هفته‌ي گذشته سعودي‌ها دو جنايت انجام دادند: حمله به بيمارستان و حمله به ۴۰-۵۰ کودک بي‌گناه. بچه‌ي ۸-۹ساله در خانه داريد؟ اين مصيبت چقدر بزرگ است. دل آدم مي‌لرزد.
خب وجدان دنيا تکان خورد اما آمريکا چه کرد؟ به‌جاي اينکه اين جنايت را محکوم کند گفت ما با سعودي‌ها رابطه‌ي استراتژيک داريم. اين بي‌حيايي نيست؟ همين کاري که رئيس‌جمهور آمريکا کرد که ۲-۳هزار بچه را از مادرهايشان چون مهاجر بودند جدا کرد و در قفس گذاشت؛ اين جنايت در تاريخ سابقه دارد؟
آمريکايي‌ها اخيراً درباره‌ي ما هم بي‌شرمانه حرف مي‌زنند. غير از تحريم دو چيز ديگر را مطرح ميکنند: يکي مسئله‌ي جنگ و يکي مذاکره. شبح جنگ را مطرح ميکنند تا ترسوها را بترسانند.
در مسئله‌ي مذاکره هم يک بازي پيش‌پاافتاده ميکنند. يکي مي‌گويد مذاکره با پيش‌شرط يکي مي‌گويد مذاکره بدون پيش‌شرط.
دو کلمه در اين باره به مردم بگويم: «جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهيم کرد.»
اين خلاصه‌ي حرف بود که همه‌ي مردم ايران بدانند.