یادداشت: «با وجود آنکه واشنگتن تعهدنامه‌ای را با کره شمالی برای پرداخت پول در ازای آزادی شهروند آمریکایی امضا کرده بود، اما پولی برای آزادی او پرداخت نکرد. هیچ پولی برای آزادی «اتو وارمبیر» به کره شمالی پرداخت نشده است.» اینها جملاتی است که «جان بولتون» مشاور امنیت ملی آمریکا در تازه‌ترین مصاحبه خود گفته و در ادامه با افتخار اعلام کرده است ترامپ بدون آنکه یک سنت بپردازد، 20 زندانی از جمله همین جاسوس آمریکایی را به آمریکا بازگردانده است! جملاتی که مهم‌ترین نکته در آن، نه پرداخت نکردن پول به رهبران کره شمالی است و نه خروج «اتو وارمبیر» از کره شمالی! بلکه نقطه کانونی و مهم آن که باید به سیاست‌مداران، به ویژه برخی جریان‌های سیاسی و تصمیم‌گیران داخلی گوشزد کرد، تأکید جان بولتون بر وجود یک «تعهدنامه» است! بولتون خود به صراحت می‌گوید دولتمردان آمریکایی به سران کره شمالی قول داده بودند و تعهد کرده بودند بابت رها کردن فرد مورد نظر، کاخ سفید مبلغی را به حساب این کشور واریز کند؛ اما برخلاف قول و تعهد خود از این اقدام سر باز زدند و حالا این عهدشکنی و این خلف وعده را نوعی دستاورد برمی‌شمرند. آمریکایی‌ها نه تنها هیچ ابایی از پیمان‌شکنی خود ندارند؛ بلکه به آن افتخار نیز می‌کنند! با این وصف حتی اگر ما بر همه دشمنی‌های آمریکا در طول تاریخ علیه ملت ایران چشم ببندیم و حتی اگر ماجرای برجام و خروج ترامپ از آن را فراموش کنیم، همین سخنان بولتون و افتخار او به پیمان‌شکنی کافی است که حامیان مذاکره با ترامپ و دولت ایالات متحده آمریکا یک بار دیگر آنچه می‌گویند و می‌نویسند را مرور کرده و در مواضع خود بر اساس واقعیت‌ها و منافع و مصالح ملی تجدید نظر کنند!