یادداشت: چند روز پیش روز نکبتـ سالروز تأسیس رژیم غاصب صهیونیستی در 14 می 1948 میلادی با هموارسازی مقدمات آن از سوی انگلیسی‌ها‌ـ بود و جمعه پیش‌رو روز قدس است. مراقب باشیم در کَرنای کرونا مسئله فلسطین فراموش نشود و حواس جامعه اسلامی و مسلمانان دنیا از اعلام برائت جهانی از رژیمی اشغالگر و همچنین از آثار و نتایج سفر منحوس رئیس دستگاه دیپلماسی آمریکا به سرزمین‌های اشغالی پرت نشود؛ چراکه تداوم خط حمایت از رژیم صهیونیستی در قالب پشتیبانی از آغاز به کار دولت ائتلافی نتانیاهو-گانتس و مهم‌تر از آن، حمایت از طرح‌های زیاده‌خواهانه نتانیاهو از اهداف مسلم سفر پمپئو به سرزمین‌های اشغالی است.
نکات تحلیلی: 1- امروز رژیم صهیونیستی به‌مثابه ویروس کرونا در تاروپود قدرت‌ها و کشورهای جهانی ریشه دوانده و مناسبات و ارتباطات جهانی را از تعادل و سلامت خارج ساخته است. مقابله و مبارزه با این ویروس، اتحاد و انسجامی هوشمندانه و جهانی طلب می‌کند. 2- نتانیاهو دوره ترامپ را فرصت کم‌نظیری برای توسعه‌طلبی‌ها و تجاوزگری‌های خود می‌داند و ازاین‌رو، به دنبال اخذ امتیازات ویژه از طرف مقابل با بهره‌گیری حداکثری از شرایط کنونی است. این روند که با انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به قدس شروع شده و با طرح پایتختی قدس برای اسرائیل غاصب خشم جهان اسلام را برانگیخته است، امروز با طرح مسئله خطرناک الحاق غور اردن و شهرک‌های صهیونیست‌نشین کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی و اسکان دائمی آوارگان فلسطینی در کشورهای هم‌جوار، به دنبال پاک کردن صورت‌مسئله حقیقتی به نام «فلسطین» است تا حل آن.
نکته راهبردی: در سناریوی صهیونیست‌ها، دوره کنونی ترامپ فرصتی طلایی برای گرفتن امتیازات ویژه با ادعاهای تازه است؛ اگر شانس کرونازده ترامپ تکرار قدرت وی را رقم زد، فرصت تثبیت امتیازات امروز جور می‌شود و اگر اسب چموش قدرت، ترامپ را بر زمین ناکارآمدی کوبید، می‌شود اهرمی از این امتیازات برای مذاکره با فلسطینی‌ها و حاکمان وابسته جهان اسلام برای تداوم سلطه‌گری و ستم ساخت. حال در چنین موقعیتی، کشورهای عربی و اسلامی با این زخم 72 ساله بر پیکره اسلام و انسانیت چه خواهند کرد؟! آیا هنگامه وحدتی مؤثر به وقت قدس نرسیده است؟ آیا می‌شود با هوشمندی روز قدس را به پایانی برای رؤیاهای شیطان کوچک تبدیل کرد؟!