در این مطلب آمده است: معاون رئیس جمهور سابق اوایل سال جاری در مجله «فارن افرز» نوشت «جایگاه و تاثیرگذاری آمریکا در جهان از زمانی که من و باراک اوباما از قدرت کنار رفتیم دچار افول شده است». او وعده داد برای این که آمریکا دوباره رهبر جهان شود تلاش کند هرچند تغییر جهت از مسیری که دونالد ترامپ در برخی مسائل در پیش گرفته بود دشوار خواهد بود.

جو بایدن مایل است از نخستین روز‌های ریاست جمهوری خود در ژانویه ۲۰۲۱ دوباره به معاهده آب و هوایی پاریس ملحق شود و روابطی را که دونالد ترامپ بعد از همه‌گیری کووید-۱۹ قطع کرده بود با سازمان بهداشت جهانی احیا کند.

او پیشنهاد داد در نخستین سال ورود به کاخ سفید «اتحادیه دموکراسی‌ها» را برای بهبود چهره آمریکا و تاکید مجدد بر پایبندی این کشور به چندقطبی‌گرایی تشکیل دهد و روابط با متحدان غربی را که دیپلماسی ترامپ به آن آسیب رسانده بود، اصلاح کند.

سلینا پیلین از آکادمی پژوهشی بروکینگز می‌گوید تهدیدی وجود دارد مبنی بر این که بایدن جهان را به همان شکلی که هنگام ترک مسئولیت دیده بود ببیند در حالی که امروز آن گونه نیست و در نتیجه تلاش کند به وضع عادی بازگردد، اما جهان تغییر کرده و ترامپ قواعد بازی را در بسیاری از زمینه‌ها تغییر داده است.

کاترینا مولیگان از مرکز «امریکن پروگرس» (پیشرفت آمریکایی) نزدیک به دموکرات‌ها نیز گفت: «به طور کلی گمان نمی‌کنم سیاست خارجی بایدن نسخه بازگشته از سیاست خارجی در دوران اوباما باشد».

وی افزود: «باید در این دوره ریاست جمهوری با افزایش سلطه‌گرایی و این حقیقت که دموکراسی در جهان در حال گسترش نیست تعامل کرد».

کلمان بون، وزیر مشاور فرانسه در امور اروپا، نیز گفت: قاره پیر (اروپا) نباید انتظار داشته باشد وضع به شرایط قبل از انتخابات ترامپ بازگردد. گمان می‌کنم برخی رویکرد‌های ریاست جمهوری ترامپ بری اعمال فشار بر اتحادیه اروپا در موضوع تلاش برای دفاع و موضع‌گیری قاطعانه درباره تجارت و رویارویی با چین به اشکال مختلف ادامه یابد.

الشرق الاوسط در ادامه نوشت: به دور از این دو روش متناقض و راهبرد‌های مختلف، فرقی بین دونالد ترامپ و جو بایدن درباره مسائل مهم وجود ندارد. ترامپ که در دنیای سیاست تازه وارد بود می‌خواست جنگ‌های بی‌پایان را تمام کند و بازگرداندن سربازان آمریکایی از سوریه و عراق و افغانستان را آغاز کرد، اما بایدن ۳۶ سال به عنوان سناتور فعالیت کرده و دستاورد‌های سنگینی داشته است که از بارزترین آن‌ها رای دادن به نفع حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ بود هرچند او به اشتباه در این زمینه اعتراف کرد و متقاعد شد که افکار عمومی از دخالت‌های نظامی خسته‌اند.

از این رو بعید است که این رئیس جمهور دموکرات نیرو‌های زیادی به افغانستان بفرستد، زیرا تکیه بر ماموریت‌های مبارزه با تروریسم را که از سوی نیرو‌های ویژه انجام می‌شود ترجیح می‌دهد. بایدن به طبقه حاکمی منسوب است که از دیرباز امیدوار است چین به لطف گشایش اقتصادی‌اش به سوی دموکراسی گام بردارد. او بازنگری‌هایی هم درباره این موضوع مهم انجام داده است آن هم در حالی که به نظر می‌رسد واشنگتن و پکن در آستانه جنگ سرد جدیدی هستند.

او همواره این را تکرار می‌کند آمریکا باید در برابر چین قاطع باشد، اما شاید این امر ناشی از تمایل به رد نقد دونالد ترامپ بوده باشد که او را انسانی ضعیف توصیف می‌کرد که به راحتی بازی و فریب می‌خورد.

بیل بارنس، رئیس موسسه صلح بین‌المللی کارنگی، پیش‌بینی می‌کند مدیریت این رقابت راهبردی موفقیت یا شکست سیاست خارجی آمریکا را مشخص می‌کند و دولت بایدن بیشتر بر ایجاد شبکه ائتلاف‌هایی در آسیا تمرکز خواهد کرد.

در انتهای این مطلب آمده است: فقط دریافتن این موضوع باقی می‌ماند که آیا جو بایدن بر حاشیه مانور‌هایی که رئیس جمهور سابق در پرونده چین و تجارت و هسته‌ای ایران و کره شمالی تشکیل داد تکیه خواهد کرد یا خیر. سلینا پلین در این زمینه این مسئله را مطرح می‌کند که اگر بایدن بخواهد مانند ترامپ همه چیز را از صفر شروع کند این تهدید وجود دارد که متحدان خود را خسته ببیند.